Cehennemlik

27

Hecagu: Bir kimseyi hicveden. (e.n.)

28

Şiirde güzel söz söyleyip hazırcevap emsali olmak. (e.n.)

29

Evlat, babasının sırrıdır. (e.n.)

30

Yazık değil mi ki o alacalı yüz / Kararıp da utanmaz bir Çingene yüzüne dönsün. (e.n.)

31

Tahaccür: Taşlaşma, taş kesilme. (e.n.)

32

Taaccüp: Şaşma. (e.n.)

33

Nerm ü leyyin: Yumuşak ve mülayim. (e.n.)

34

Em’a: Bağırsaklar. (e.n.)

35

Osmanlı Sultanı İkinci Mahmut. (e.n.)

36

Yeni ayak: Yürümeyi henüz öğrenmiş. (e.n.)

37

Lisagors: Letarji, yaşama işlevlerinin ve bilincin çok zayıfladığı, çok derin ve sürekli patolojik uyku durumu. (e.n.)

38

Allah’a şükürler olsun. (e.n.)

39

Müşaare: Karşılıklı olarak birbirine şiir söylemek, şiir yarışı. (e.n.)

40

Hiffet: Hafiflik, onurlu ve vakarlı olmamak. (e.n.)

41

Tebdilimekân-ı kalbî: Kalbin yer değiştirmesi. (e.n.)

42

Mekşuf: Keşfedilmiş, açık, belli. (e.n.)

43

Zir ü zeber: Karmakarışık, altüst. (e.n.)

44

Lagar: Zayıf. (e.n.)

45

Batın: Karın. (e.n.)

46

İlyeteyn: Kalça. (e.n.)

47

Kadın benzer aynen vebaya / El uzatma kafiyesi kavuna / Tatlıdır biri, serin ve sulu / Biri sıcaktır gayet can yakar / Yumuşatır birçok insanın bağırsaklarını / Kurutur kadın büsbütün kanı. (e.n.)

48

Hacir: Kısıt, kısıtlılık. (e.n.)

49

Gümrah: Uzun, sık ve dalgalı saç. (e.n.)

50

Tezkere-i Osmaniye: Nüfus kâğıdı. (e.n.)

51

Harfendazlık: Laf atma, sarkıntılık etme. (e.n.)

52

Sadakor: Düz dokunmuş, açık saman renginde bir tür ipek kumaş. (e.n.)