Maandans

Hij loerde weer naar de kooi en stond op het punt om Jason te gaan zoeken toen hij Trevor op de dansvloer opmerkte onder een van de spotlights. De idoot stond geplet tussen twee meisjes en zag eruit alsof hij de beste tijd van zijn leven had. Chad keek naar Envy en wist dat hij beter zweeg. Toen besefte hij dat ze recht in de richting van het drietal staarde.

Envy hield haar hoofd een beetje schuin terwijl ze Trevor bestudeerde alsof ze hem niet kende. Ze vroeg zich af waarom ze met hem was beginnen te verkeren.

Ze moest toegeven dat hij er goed uitzag. Een lekkere hapklare brok was misschien nog de beste beschrijving. Hij zag er met zijn zwevende zandkleurige haar, zijn gouden huid en grijsblauwe ogen een beetje uit als een typische surfer uit California. Hij was van kop tot teen aflikbaar en ze had al veel plezier met hem beleefd.

Maar eenmaal je zijn mooie uiterlijk aan de kant schoof, bleef er niet veel over om als meisje echt op te vallen. Het enige dat dan nog restte was een een universiteitsjochie die geboren was met een gouden lepel in zijn mond. Hij was inderdaad heel attent wanneer hij in de buurt was, maar hij kon zomaar van de radar verdwijnen, soms dagen na elkaar.

Het enige andere positieve dat ze over hem kon zeggen was dat hij nogal geil van aard was en dat hij haar enkele van de beste momenten uit haar leven had geschonken.

Om te denken dat ze echt geloofde dat hij van haar hield... dat toonde maar al te duidelijk aan hoe weinig ze van mannen afwist. Om eerlijk te zijn was ze het gewoon beu om alleen te zijn, maar dat was geen goede reden om met een kerel uit te gaan die haar niet respecteerde.

Ze zuchtte vol verlangen toen ze zag hoe hij de kont van het meisje vastgreep dat tegen hem aanplakte, maar ze besefte dat ze geen greintje jaloezie voelde. Zou ze in plaats van een beetje gekwetst niet ongelooflijk nijdig moeten zijn als ze echt van hem hield? Wat haar nog het meest irriteerde was dat hij loog over dat hij alleen maar haar wilde.

Jason had vanop zijn barstoel nabij de deur zitten kijken tot Envy de club binnenkwam. Hij wist dat ze zou komen en was niet verbaasd om te zien dat Chad haar vergezelde. Hij gunde hen een beetje tijd om rond te kijken en grijnsde genoegzaam toen hij de spanning in Envy’s schouders opmerkte en wist dat ze haar flirtende vriendje op de dansvloer had opgemerkt.

Hij had de laatste paar maanden geprobeerd om zijn jaloezie te verbergen en hij wilde haar geen kwaad doen, maar dit was nodig om haar van bij Trevor weg te houden. Het was voor haar eigen bestwil.

Jason lachte terwijl hij zich terug tot Kat wendde, de sexy barmeid met wij hij aan het praten was. ‘Ik heb je toch gezegd dat ze zouden komen.’ Hij knikte in de richting van Envy en Chad.

Hij was hier al meer dan een uur, maar nadat hij gezien had hoe Trevor Envy bedroog was de zin om zich in de menigte te mengen verdwenen. Hij was verveeld geraakt en begon met Kat te praten om de tijd te doden. Hij had haar zelfs verteld over Envy’s ontrouwe vriendje.

‘Dus dat is je beste vriend en zijn zus?’ Kat bekeek het koppel, maar haar interesse leek vooral op de politieagent gericht. Als Jason haar niet had verteld dat Chad een agent was, dan had ze het nooit kunnen vermoeden. Hij was bloedgeil.

Ongeveer een meter vijfentachtig met zongebruinde huid en bruin haar met een gouden schijn. Het was een beetje langer dan het gebruikelijke flikkenkapsel en het zag eruit alsof de wind het grotendeels opzij had geblazen, waardoor hij een nogal wild voorkomen kreeg. Ze merkte dat ze hem vergeleek met Quinn en knipperde met haar ogen toen ze doorhad dat ze het opnieuw had gedaan. Ze keek terug naar Jason en wist dat ze allebei over hun oude vlammen moesten zien te geraken als ze niet het risico op eeuwige brandwonden wilden lopen.

‘Hij ziet er niet uit als een flik,’ zei Kat terwijl ze naar Chad loerde en zich afvroeg of hij iemand had. Jason had er niets over gezegd.

‘Tja.’ Jason zette bijna een pruillip op toen hij merkte hoe ze naar Chad keek. Hij schudde zijn hoofd. ‘Ik ben binnen enkele minuutjes terug.’

Hij dronk de rest van zijn drankje op, gleed van de barstoel en liep op zijn vrienden af. Toen hij de afstand overbrugd had, legde hij zijn hand op Envy’s schouder. Hij bracht zijn lippen tot vlak naast haar oor en fluisterde: ‘Heb je zin om te dansen?’

Envy lachte zonder zich om te draaien. ‘Wees daar maar verdomd zeker van!’ riep ze uit, vloog de dichtstbijzijnde trap af en liet Jason bij Chad achter, met zijn hand die nog steeds rustte op een ingebeelde schouder. Hij was verrast toen hij Chad hoorde lachen.

‘Verdomme,’ zuchtte Jason terwijl hij haar naar beneden zag lopen.

Chad gaf Jason uit medelijden een schouderklopje, leidde hem terug naar de bar en leunde ertegenaan. ‘Laat het je dag niet verpesten. Ik denk dat Envy op dit moment slechts aan een iets denkt en dat is wraak.’

Hij keek naar het meisje achter de bar en vergat even dat Jason daar was. Ze zag er goddelijk uit met haar bruine huid en lange donkere haar dat over haar schouders helemaal tot aan haar heupen viel. Haar ogen waren net het tegenovergestelde; lichtblauw met een zeer dikke zwarte kring ronde de lichte irissen.

‘Gewoon iets met prik,’ zei hij en voelde dat het haar volle lippen waren die zijn blik naar zich toetrokken.

‘Drink je vanavond niet?’ vroeg Jason en probeerde niet naar Chad te kijken terwijl die antwoordde zonder zijn ogen van Kat af te wenden. Waarom hielden alle meisjes zo van flikken?

‘Nee, ik heb het gevoel dat het beter is dat ik nuchter blijf. Ik heb het niet zo voor Trevor, dus ik heb mijn taser als speeltje gegeven aan Envy.’ Chad wist zijn ogen lang genoeg van het meisje af te houden om eens naar Jason te grijnzen. ‘En ik heb met de politiewagen gereden.’ Hij wist dat Jason tussen de lijntjes zou kunen lezen.

Jason verwijderde zich plotseling van de bar en vergaf het zijn vriend dat hij zo’n meisjesmagneet was. ‘Dat wil ik voor geen geld ter wereld missen!’ Hij liep teug naar de reling en Chad’s gelach klonk achter hem.

‘Wel, dat zijn dan twee mensen die ik vanavond blij heb gemaakt,’ knipoogde hij tegen Kat, wel wetende dat ze alles had gehoord. Hij betaalde voor zijn drankje. Het was beter dat hij ging kijken wat Envy van plan was.

Kat knikte toen Chad haar een briefje van twintig gaf en zei dat ze het wisselgeld mocht houden. Toen ging hij bij Jason gaan staan. Die twee kerels vormden een gevaar voor vrouwelijke hormonen. Jason had lang, zandkleurig haar en het gezicht en het lichaam van een Baywatch model.

Ze had gezien dat de meeste meisjes die passeerden probeerden om zijn aandacht te trekken. Jason leek geen van hen op te merken en zag eruit alsof hij volledig opging in zijn eigen gedachten… tot hij haar over Chad, zijn beste vriend, was beginnen te vertellen en over het meisje waar ze beiden zo beschermend over waren.

Dat miste ze, iemand anders dan haar broers die haar beschermde. Ze knipperde langzaam met haar ogen, dwong het beeld van Quinn uit haar hoofd en concentreerde zich op het huidige probleem.

Het was de opmerking over de taser die geholpen had om niet meer aan Quinn te denken. Kat besliste om haar broers te waarschuwen voor deze nieuw vorm van entertainment die op het punt stond los te barsten. Ze hadden de laatste tijd al genoeg problemen door de reeks moorden die rond de club plaatsvonden. Het laatste wat ze nodig hadden was nog meer slechte reclame.

Chad leunde een beetje over de reling op zoek naar Envy. Gelukkig waren de kooidansers er nog steeds, waardoor de schijnwerpers het gemakkelijker maakten om haar te vinden. Toen hij Jason zacht hoorde kreunen, volgde hij Jason’s blik en zag dat ze temidden van meerdere kerels stond te dansen, dichtbij de gloed van de spotlight die op de kooi gericht was. Hij fronste, kneep zijn ogen dicht en vroeg zich af wat ze van plan was.

‘Ze kijkt tenminste in de richting van Trevor. En nog zoiets, bedankt voor het telefoontje,’ zei hij met een serieuze stem, ‘ik heb zitten wachten tot zoiets zou gebeuren.’

Jason haalde zijn schouders op. ‘Het was niet voor mij, maar voor haar. Ze verdient beter dan hem.’ Hij probeerde te glimlachen terwijl hij toekeek met het besef dat ze nu single was. Maar het beeld van alle andere kerels die haar aandacht probeerden te trekken zorgde ervoor dat zijn glimlach een vleugje triestheid kreeg.

Hoofdstuk 2

Envy voelde de hitte als een tweede huid over haar heen glijden terwijl ze de trap afliep. Ze probeerde haar gespannen spieren te ontspannen en betrad de dansvloer. Ze zette enkele stappen in de richting van Trevor en had het gevoel alsof ze zich middenin een mosh-pit van seks bevond. Vingertoppen raakten haar naakte huid aan en onbekende lichamen wriemelden tegen dat van haar.

De dansvloer was donkerder dan in de andere clubs die ze had bezocht of waar ze werkte en ze hield wel van dit soort privacy. In plaats van individuele koppels die aan het dansen waren, leek dit meer op een orgie van warme lichamen. Ze voelde de verandering in de stemming en hief langzaam haar handen op waardoor haar eigen vingertoppen in de duisternis onbekende mensen aanraakten. De adrenalinekick die volgde bonkte door haar heen zoals de beat van de zwoele muziek.

Ze keek er niet naar uit om Trevor te confronteren en nam even de tijd om haar ogen te sluiten en simpelweg met de muziek, die alleen kon worden omschreven als het gemanifesteerde geluid van de lust, mee te bewegen.

Toen ze de vluchtige aanrakingen stoutmoediger voelde worden, opende Envy haar ogen en besefte dat ze stond te kijken naar meerdere mannelijke bovenlichamen. Sommigen toonden ontblootte huid doorheen niet dichtgeknoopte hemden en sommigen waren bedekt met strakke stoffen, waardoor ze net zo verleidelijk waren.

Ze werd een beetje onstuimig, zette een paar stappen achteruit en vond het niet erg dat de lichamen haar in de verleidelijke dans volgden. Ze voelde het koude ijzer van de danskooi tegen haar rug en keek er langzaam naar op. Haar ogen boorden zich in die van de kerel binnenin de kooi terwijl hij het meisje dat bij hem was op haar knieën in een onderdanige houding dwong.

De hele zaal leek te vervagen toen hun blikken elkaar even vasthielden. De manier waarop hij naar haar keek gaf Envy het gevoel dat zij diegene was die domineerde. Hij had ijzige blauwe ogen met een zeer dikke kring rond de irissen. Ze had nog nooit zulke fascinerende en intense ogen gezien. Ze zou er uren in hebben kunnen kijken en nog steeds meer willen. Dat beangstigende haar.

Zijn blik gaf Envy het gevoel dat hij wist hoe ze er naakt uitzag. De manier waarop zijn ogen over haar lichaam kropen en op bepaalde plaatsen bleven hangen… gaf haar het gevoel alsof zijn handen diezelfde plaatsen betastten. De drang om zichzelf tegen de tralies van de kooi te werpen en hem te smeken om haar hard en vlug te nemen was bijna te intens om te weerstaan.

Envy dwong haar blik weg van het alles dominerende zicht en probeerde zichzelf te overtuigen dat ze de dansvloer kon verlaten wanneer ze dat maar wilde.

Trevor had het niet echt naar zijn zin, ook al probeerde hij om zich door de dans mee te laten voeren en zo goed mogelijk in de omgeving op te gaan. Maar hete meisjes en dansen waren niet de echte reden waarom hij hier was. Hij hield zijn blik op de kerel in de kooi gericht, want die was zijn echte doelwit.

De kerel noemde Devon Santos en hij was de laatste persoon die samen met Kelly Foster gezien was, het 20-jarige meisje dat vorige week in een aangrenzend steegje dood was teruggevonden. De laatste nacht van haar leven had ze met Devon in diezelfde kooi gezeten.

Tot nu toe had hij ontdekt dat het slachtoffer nog maar net gestopt was met werken op de boulevard in een club die Nachtlicht heette. Ze had slechts een nacht in de Maandans gewerkt… de nacht dat ze stierf. En haar dood was niet het enige dat hij probeerde uit te zoeken, maar het was een spoor. Wie haar lichaam gedumpt had, had ervoor gezorgd dat het dicht bij de poema’s en de jaguars lag… als een geschenk.

Devon was mede-eigenaar van deze club, samen met zijn twee broers Nick en Warren en hun enige zus Kat. Het gerucht deed de ronde dat de twee clubs een stille vete met elkaar uitvochten en dat de twee families rivalen van elkaar waren geworden sinds beide vaders meer dan tien jaar geleden waren verdwenen.

Trevor’s ogen vernauwden zich tot spleetjes, want hij kende de echte reden achter de vijandigheid tussen beide clubs. Dit waren geen normale clubs; ze werden uitgebaat door en waren in het bezit van gedaanteverwisselaars. De club waar Kelly had gewerkt was in het bezit van weerpoema’s. Ze was daar weggegaan om hier te komen werken voor de weerjaguars. De volgende dag werd ze dood aangetroffen. Dat was te veel om te negeren.

Er zou paniek uitbreken moesten de mensen weten dat er gedaanteverwisselaars in hun midden leefden… maar zij maakten al zo lang deel uit van de maatschappij en het geheim was nog niet uitgelekt. Zolang ze zich aan de wetten van het menselijke ras hielden was er geen behoefte om massahysterie te creëren door hun bestaan openbaar te maken. De geest van de mensen zou terug naar de middeleeuwen gekatapulteerd worden moest dit ooit gebeuren.

De manier waarop het geheime paranormale commando van de CIA hiermee omging, was vergelijkbaar met hoe ze ufo’s en buitenaardse ontmoetingen behandelden: door te liegen, te verbergen en te verdoezelen. Er bestonden veel ergere zaken dan gedaanteverwisselaars, die eigenlijk goed bij de mensheid pasten… andere, gevaarlijkere wezens waar mensen slechte griezelfilms over maakten of nog geen weet van hadden.

Maar toen mensen vermist werden en dood werden teruggevonden, moest zijn team uitzoeken wat er aan de hand was.

Trevor liet zijn blik volgen toen hij zag hoe Devon het meisje in de kooi negeerde en dichter bij de tralies ging staan om naar iemand onder hem te kijken. Toen hij Envy omringd door een krioelende massa kerels tegen diezelfde kooi zag leunen, voelde hij onmiddellijk hoe zijn bloeddruk steeg.

Wat deed zij hier in godsnaam? Zonder erover na te denken liet hij zijn danspartners voor wat ze waren en baande zich een weg door de menigte naar haar toe.

Devon gromde diep in zijn keel toen het meisje dat zijn aandacht had getrokken haar handen ophief om de tralies achter zich vast te grijpen. Hij kon haar warmte boven dat van iedereen anders in de club ruiken en het lonkte naar hem. Hij legde zijn handen over die van haar en liet zijn vingers doorheen de tralies van de kooi verleidelijk langs haar armen kruipen.

Net op het moment wanneer Envy op wilde kijken naar de erotische danser, greep iemand een van haar armen beet en trok haar weg van de kooi. Haar mond viel open toen ze zag wie het was. Ze was Trevor volledig vergeten! Haar verleidelijke stemming werd abrupt afgebroken en plotseling was ze terug verschrikkelijk boos toen ze terug wist waarom ze in feite naar de Maandans was gekomen… om wraak te nemen.

‘Wat doe jij hier in godsnaam?’ snauwde Trevor een beetje te agressief terwijl hij haar probeerde weg van bij de kooi en buiten het gevaarlijke bereik van Devon te trekken. Indien de jaguar de moordenaar was, dan legde hij zijn volgende doelwit vast door de manier waarop hij naar haar keek.

Envy hield met haar andere hand stevig de tralies vast omdat ze er simpelweg niet van hield hoe Trevor haar behandelde. Hij gedroeg zich alsof zij het was die iets verkeerd had gedaan in plaats van hem. Ze gaf hem haar liefste glimlach en zei: ‘Ik kwam hier om te dansen… net als jij.’

Trevor’s perste zijn lippen samen. Hij wist dat ze hem had zien dansen met die andere meisjes, maar wat ze niet begreep was dat hij hen slechts als dekmantel gebruikte. Hij had hen zelfs niet om hun naam gevraagd. Hij en Envy bleven gedurende verscheidene hartslagen in elkaars ogen kijken voordat hij zuchtte.

Hij boog zich naar haar toe en fluisterde vlakbij haar oor: ‘Ik kan het uitleggen.’ Hij had haar niet willen vertellen wie hij echt was omdat hij bang was dat ze zou denken dat hij haar alleen maar gebruikte om gemakkelijk toegang te krijgen tot de bars waar ze werkte, net zoals die stomme broer van haar, Chad.

‘Kom op.’ Hij probeerde haar opnieuw weg te trekken uit Devon’s broeierige gezichtsveld. Hij keek even op naar Devon en als een blik in staat was om iemand te vermoorden, dan zou hij nu een bloederige vlek op de vloer zijn geweest. Hij gaf hem precies dezelfde blik en richtte zijn aandacht dan terug op zijn vriendin.

Envy schudde haar hoofd. Ze was er zeker van dat hij met een excuus op de proppen zou komen. ‘Ik kwam om te dansen. Ik kan met deze aardige jongens dansen of jij kunt in beweging komen en meedoen.’ Ze trok een wenkbrauw op alsof het haar niet uitmaakte.

Trevor keek langzaam over zijn schouder naar de geile kerels die nog steeds om haar heen stonden in de hoop dat ze een kans maakten. ‘Rot op,’ zei hij tegen hen met een dodelijke intonatie terwijl hij dichter bij Envy schoof. Als ze wilde dansen, wel bij god, dan zou het met hem zijn.

Envy vroeg zich af waarom hij zich zo jaloers gedroeg nadat hij zelf zo uitdagend met twee andere meisjes had staan dansen. ‘Je bent niet leuk.’ Ze liet eindelijk de tralies los en ging met haar handen over haar eigen lichaam, haalde daarbij nonchalant de taser uit de zijzak van haar rok en liet haar handen dan over zijn ribben glijden.

Devon richtte zich volledig op en keek neer op het kleine roodharige meisje dat meer dan alleen zijn aandacht had getrokken. Hij hield niet van de geur van de kerel die haar probeerde op te eisen. Hij rook naar oud buskruit en dat betekende dat hij ergens op zijn lichaam een wapen had verborgen. Hij reikte uit, deed de kooi open en zei tegen de danseres dat ze een pauze moest nemen.

Devon raakte met een vinger zijn oor aan en luisterde hoe zijn broer hem via de bijna onzichtbare intercom informeerde dat het meisje naast de kooi een taser had en van plan was om die te gebruiken op een kerel. Hij keek naar de overkant van de dansvloer in de richting van de blacklight die de treden verlichtte waar Nick stond, klaar om tussen te komen moest het nodig zijn.

Het was de stem van Warren geweest via de intercom, dus Devon wist dat zijn oudste broer hem in de gaten hield op een van de camera’s met nachtzicht die onder de lichtbrug boven hem hingen.

Devon keek terug neer op haar smalle handen die nu het lichaam van de kerel betastten en hij voelde de plotseling drang om het hoofd van die kerel eraf te rukken. Tot hij een stukje zilver zag glinsteren terwijl haar hand in de richting van de zijn heup ging. Zijn lippen vertrokken tot een onzichtbare glimlach en hij besliste om nog niet in te grijpen.

‘Laat mij dit afhandelen,’ fluisterde Devon in de intercom.

Chad en Jason glimlachten naar elkaar in de wetenschap dat het op het punt stond om te gebeuren en bewogen zich dan in de richting van de trap die naar de dansvloer leidde.

Trevor besefte opeens dat Envy hem ook niet verteld had dat ze naar hier zou komen, dus waarom voelde hij zich zo schuldig? ‘Ik vroeg je wat je hier doet,’ herhaalde hij terwijl hij zich tegen haar aanvleide. Deze keer was zijn stem standvastig. Een slechte keuze. Hij verdwaalde bijna in zijn gedachten toen het meeste van zijn bloed naar zijn kruis stroomde, waardoor hij voor de eerste keer sinds hij hier in deze club was een stijve kreeg.

Envy duwde haar lichaam verleidelijk tegen dat van hem aan zodat ze de mogelijkheid zou hebben om heel snel achteruit te stappen. ‘Ik kwam hier om je iets te geven,’ antwoordde ze en centreerde alle geile verlangens die ze op de dansvloer had gevoeld in haar blik om hem af te leiden.

‘Ik hoop dat het past met wat ik voor jou heb,’ kreunde Trevor terwijl hij voelde hoe haar hand zijn kruis vastgreep.

‘Tijd om dat te ontdekken,’ siste Envy. Ze duwde de taser tegen zijn bonkende erectie en sprong achteruit toen er een spasme door hem heen trok en hij geluidloos op zijn knieën viel. ‘Oeps!’ Envy liet de taser snel terug in haar zak vallen voordat ze zich omdraaide om weg te lopen in de andere richting. Het laatste wat ze wilde was dat ze daar nog steeds stond op het moment dat Trevor de kracht vond om terug recht te staan.

Envy baande zich een weg over de donkere dansvloer toen iemand haar arm stevig vastgreep. Omdat ze dacht dat het haar broer was, keek ze niet op en liet zich gewillig leiden. Net op het moment dat ze opkeek, schoof een kleine deur open en werd ze naar binnen geduwd.

Envy had nauwelijks de tijd om zich om te draaien voordat de deur achter haar dichtgleed en op slot werd gedaan. Een zacht licht scheen van bovenaf neer op verscheidene tv-monitors en op de man die in de kooi had gezeten. Ze opende haar mond om iets te zeggen, maar hij onderbrak haar.

‘Ik dacht dat het misschien beter was om vanuit de veiligheid van mijn kantoor te kijken naar wat je hebt gedaan,’ grijnsde Devon terwijl hij naar een van de schermen wees.

Envy loerde naar het scherm met de gedachte dat ze zou lachen als ze Trevor zag die zijn kruis vasthield… maar in plaats daarvan vond ze het echt erg voor hem. Het voelde aan alsof haar hart enkele centimeter naar beneden was gevallen. Door de pijn te zien die hij ervaarde, was ze plotseling blij dat er geen geluid uit het scherm kwam, want ze was er zeker van dat ze niet wilde horen wat hij zei.

Ze keek in stilte toe hoe Chad en Jason uit de menigte opdoken en hem terug recht hielpen. Ze kon niet uitmaken wat er werd gezegd, maar toen ze zag hoe Trevor Chad met meer kracht wegduwde dan verwacht kon worden van iemand die enkele seconden geleden was getaserd, schoten haar ogen in de richting van de deur en maakte ze zich klaar om terug naar buiten te lopen voordat een van hen gewond zou geraken.

Ze zag hoe de danser, die tussen haar en deur stond, waarschuwend zijn hoofd schudde en dus keek ze maar terug naar het scherm. Ze was verbaasd om te zien hoe het Jason was die Trevor met een armklem vastgreep terwijl Chad hem in de handboeien sloeg.

Ze was kwaad op zichzelf omdat ze zo kinderachtig was geweest en begon in de richting van de deur te lopen zodat ze Chad kon zeggen dat hij Trevor moest laten gaan. Weer greep de hand haar arm vast. Ze keek ernaar en weigerde om hem in de ogen te kijken, want het was duidelijk dat zij de oorzaak was van dit alles. Het schuldgevoel deed haar kwaadheid alleen maar toenemen en daardoor voelde ze hoe ze weer wat moediger werd.

‘Denk je echt dat dit een goed idee is nadat je me die kerel hebt zien taseren?’ Ze dwong haar blik in de richting van de zijne en probeerde niet naar adem te snakken door de impact. Nu dat ze zo dicht bij hem stond waren zijn ogen nog wonderbaarlijker dan ze door de tralies van de kooi had kunen zien.

‘Wie die kerels ook zijn, je zou ze hem beter naar buiten laten brengen voordat je terug gaat dansen,’ waarschuwde Devon weer terwijl hij het vuur in haar ogen zag opflakkeren. Hij kon de haartjes op haar armen bijna overeind zien staan door de drang om de kerel te gaan redden die ze zopas had verwond… maar hij was niet van plan om haar te laten gaan. ‘Hoe heet je?’

‘Waarom?’ Envy trok haar arm uit zijn greep. ‘Zodat je ervoor kunt zorgen dat de eigenaars me niet meer toelaten in de club?’

‘Onwaarschijnlijk,’ gromde Devon, somber door de gedachte. ‘Maar het is misschien beter dat je die taser de rest van de nacht in je zak houdt.’ Hij zag hoe ze terug naar het scherm keek. Haar slachtoffer was verdwenen.

‘Verdomme,’ zuchtte Envy inwendig terwijl ze achteruit tegen de deur leunde en de vibraties van de muziek door het hout voelde bibberen. Ze beet op haar lip en wist dat ze te ver was gegaan. Ze herinnerde zich de andere reden waarom ze vanavond naar de Maandans was gekomen en vroeg zich af of dit het juiste moment was om naar een job te vragen. Waarom niet gewoon door de zure appel heen bijten? In gedachten haalde ze haar schouders op. ‘Weet je soms niet of ze hier nog iemand zoeken?’