The History of the Knights Templars, the Temple Church, and the Temple

Morant’s hist. Essex, Rymer. tom. iii. p. 290 to 294.

130

Redditus omnium ecclesiarum et molendinorum et terrarum de bailliâ de Lincolnscire. Inquis. terrar. ut sup. fol. 41 b to 48 b and 49 a. Peck’s MS. in Museo Britannico, vol. iv. fol. 95 et seq.

131

Peck’s MS. ut sup. fol. 95.

132

Inquis. ut. sup. 58 b to 65 b.

133

Inquis. terrar. ut sup. fol. 12 a to 23 a. Dodsworth MS. vol. xx. p. 65, 67, ex quodam rotulo tangente terras Templariorum. Rot. 42, 46, p. 964. Dugd. Baron. tom. i. p. 70.

134

Monast. Angl. ut sup. p. 840. Hasted. hist. Kent.

135

Ex cod. MS. in officio armorum, L. xvii. fol. 141 a. Calendarium Inquis. post mortem, p. 13. 18.

136

Manning’s Surrey. Atkyn’s Gloucestershire; and see the references in Tanner. Nash’s Worcestershire.

137

Bridge’s Northamptonshire, vol. ii. p. 100.

138

Thoroton’s Nottinghamshire. Burn and Nicholson’s Westmoreland. Worsley’s Isle of Wight.

139

Habuerunt insuper Templarii in Christianitate novem millia maneriorum … præter emolumenta et varios proventus ex fraternitatibus et prædicationibus provenientes, et per privilegia sua accrescentes. Mat. Par. p. 615, ed. Lond. 1640.

140

Amplis autem possessionibus tam citra mare quam ultra ditati sunt in immensum, villas, civitates et oppida, ex quibus certam pecuniæ summam, pro defensione Terræ Sanctæ, summo eorum magistro cujus sedes principalis erat in Jerusalem, mittunt annuatim. —Jac. de Vitr. Hist. Hierosol. p. 1084.

141

Masculum pullum, si natus sit super terram domus, vendere non possunt sine licentiâ fratrum. Si filiam habent, dare non possunt sine licentiâ fratrum. Inquisitio terrarum, ut supr. fol. 18 a.

142

The Templars, by diverting the water, created a great nuisance. In A. D. 1290, the Prior et fratres de Carmelo (the white friars) complained to the king in parliament of the putrid exhalations arising from the Fleet river, which were so powerful as to overcome all the frankincense burnt at their altar during divine service, and had occasioned the deaths of many of their brethren. They beg that the stench may be removed, lest they also should perish. The Friars preachers (black friars) and the bishop of Salisbury (whose house stood in Salisbury-court) made a similar complaint; as did also Henry Lacy, Earl of Lincoln, who alleges that the Templars (ipsi de novo Templo) had turned off the water of the river to their mills at Castle Baignard. —Rot. Parl. vol. i. p. 60, 200.

143

Ex cod. MS. in officio armorum, L. xvii. fol. 141 a. Dugd. Monast. Angl. ut sup. p. 838. Tanner, Notit. Monast.

144

Dugd. Baronage. Monast. Angl. p. 800 to 844.

145

Power to hold courts;

146

to impose and levy fines and amerciaments upon their tenants;

147

to buy and sell, or to hold a kind of market;

148

to judge and punish their villains and vassals;

149

to try thieves and malefactors belonging to their manors, and taken within the precincts thereof;

150

to judge foreign thieves taken within the said manors, &c.

151

Cart. 11. Hen. 3. M. 33. Dugd. Monast. p. 844.

152

Acta Rymeri, tom. i. p. 54, 298, 574, 575.

153

Page 431.

154

13 Edward I.

155

2 Inst. p. 432.

156

2 Inst. p. 465.

157

Stat. Westr. 2, cap. 43, 13 Ed. I.

158

The title Master of the Temple was so generally applied to the superiors of the western provinces, that we find in the Greek of the lower empire, the words Τέμπλου Μαιστὼρ. Ducange. Gloss.

159

Also summus magister, magister generalis.

160

Concil. Mag. Brit. tom. ii. p. 335, 339, 340. Monast. Angl. p. 818.

161

Concil. Mag. Brit. tom. ii. p. 355, 356.

162

In cujus rei testimonium huic præsenti scripto indentato sigillum capituli nostri apposuimus.

163

MS. apud Belvoir. Peck’s MS. in Museo Britannico, vol. iv. p. 65.

164

Nicholl’s Hist. Leicestershire, vol. iii. pl. cxxvii. fig. 947, p. 943; vol. ii. pl. v. fig. 13.

165

Two of these visitors-general have been buried in the Temple Church.

166

Rot. claus. 49. H. III. m. xi. d. Acta Rymeri, tom. iii. p. 802.

167

L’histoire des Cisteaux, Chrisost. Henriques, p. 479.

168

Ricardus de Hastinges, Magister omnium militum et fratrum Templi qui sunt in Angliâ, salutem. Notum vobis facimus quod omnis controversia quæ fuit inter nos et monachos de Kirkested … terminata et finita est assensu et consilio nostro et militum et fratrum, &c., anno ab incarnatione Domini 1155, 11 die kal. Feb. The archbishop of Canterbury, the papal legate, the bishop of Lincoln, and several abbots, are witnesses to this instrument. —Lansdown MS. 207 E, fol. 467, p. 162, 163; see also p. 319, where he is mentioned as Master, A. D. 1161.

169

Et paulo post rex Angliæ fecit Henricum filium suum desponsare Margaritam filiam regis Franciæ, cum adhuc essent pueruli in cunis vagientes; videntibus et consentientibus Roberto de Pirou et Toster de Sancto Homero et Ricardo de Hastinges, Templariis, qui custodiebant præfata castella, et statim tradiderunt illa castella regi Angliæ, unde rex Franciæ plurimum iratus fugavit illos tres Templarios de regno Franciæ, quos rex Angliæ benigne suscipiens, multis ditavit honoribus. —Rog. Hoveden, script. post Bedam, p. 492. Guilielmi Neubrigiensis hist. lib. ii. cap. 4, apud Hearne.

170

Life of Henry II. tom. iv. p. 203.

171

Ib. tom. ii. p. 356. Hist. quad. p. 38. Hoveden, 453. Chron. Gervasii, p. 1386, apud X script.

172

Ricardus Mallebeench, magister omnium pauperum militum et fratrum Templi Salomonis in Angliâ, &c. … Confirmavimus pacem et concordiam quam Ricardus de Hastings fecit cum Waltero abbate de Kirkested. —Lansdown MS. 207 E., fol. 467.

173

Gaufridus, filius Stephani, militiæ Templi in Angliâ Minister, assensu totius capituli nostri dedi, &c., totum illud tenementum in villâ de Scamtrun quod Emma uxor Walteri Camerarii tenet de domo nostrâ, &c. Ib. fol. 201.

174

Post.

175

The money is ordered to be paid “dilecto filio nostro Thesaurario domus militiæ Templi Londonien.” Acta Rymeri, tom. i. p. 442, 4, 5. Wilkins Concilia, tom. ii. p. 230.

176

Matt. Par. p. 381.

177

Matt. Par. p. 253, 645.

178

Wilkins, Concilia Magnæ Britanniæ, tom. ii. p. 19, 26, 93, 239, 253, 272, 292.

179

Bernard Thesaur. cap. 157, apud Muratori script. rer. Ital. p. 792. Cotton MS., Nero E. vi. p. 60, fol. 466.

180

Radulph de Diceto, ut sup. p. 626. Matt. Par. ad ann. 1185.

181

Hoveden annal. apud rer. Angl. script. post Bedam, p. 636, 637.

182

The above passage is almost literally translated from Abbot Bromton’s Chronicle. The Patriarch there says to the king, “Hactenus gloriose regnasti, sed amodo ipse te deseret quem tu deseruisti. Recole quæ dominus tibi contulit, et qualia illi reddidisti; quomodo regi Franciæ infidus fuisti, beatum Thomam occidisti, et nunc protectionem Christianorum abjecisti. Cumque ad hæc rex excandesceret, obtulit patriarcha caput suum et collum extensum, dicens, ‘Fac de me quod de Thomá fecisti. Adeo libenter volo a te occidi in Anglia, sicut a Saracenis in Syria, quia tu omni Saraceno pejor es.’ Cui rex, ‘Si omnes homines mei unum corpus essent, unoque ore loquerentur, talia mihi dicere non auderent.’ Cui ille, ‘Non est mirum, quia tu et non te diligunt, prædam etiam et non hominem sequitur turba ista.’ ‘Recedere non possum, quia filii mei insurgerent in me absentem.’ Cui ille, ‘Nec mirum, quia de diabolo venerunt, et ad diabolum ibunt.’ Et sic demum patriarcha navem ascendens in Galliam reversus est.” —Chron. Joan. Bromton, abbatis Jornalensis, script. X. p. 1144, ad ann. 1185.

183

Sed hæc omnia præfatus Patriarcha parum pendebat, sperabat enim quod esset reducturus secum ad defensionem Ierosolymitanæ terræ præfatum regem Angliæ, vel aliquem de filiis suis, vel aliquem virum magnæ auctoritatis; sed quia hoc esse non potuit, repatriaturus dolens et confusus a curiâ recessit. —Hoveden ut sup. p. 630.

184

Contin. Hist. Bell. Sacr. apud Martene, tom. v. col. 606. It appears from Mansi that this valuable old chronicle, formerly attributed to Hugh Plagon, is the original French work of Bernard the Treasurer.

185

Quand le roi avoit offert sa corone au Temple Dominus, si avaloit uns degrès qui sont dehors le Temple, et entroit en son pales au Temple de Salomon, ou li Templiers manoient. La etoient les tables por mengier, ou le roi s’asseoit, et si baron et tuit cil qui mengier voloient. – Contin. bell. sacr. apud Martene, tom. v. col. 586.

186

Contin. hist. ut sup., col. 593, 4. Bernard. Thesaur. apud Muratori script. rer. Ital., tom. vii. cap. 147, col. 782, cap. 148, col. 173. Assizes de Jerusalem, cap. 287, 288. Guill. Neubr. cap. 16.

187

Vita et res gestæ Saladini by Bohadin F. Sjeddadi, apud Schultens, ex. MS. Arab. Pref.

188

Chron. terræ Sanctæ apud Martene, tom. v. col. 551. Hist. Hierosol. Gest. Dei, tom. i. pt. ii. p. 1150, 1. Geoffrey de Vinisauf.

189

Contin. hist. bell. sacr. ut sup., col. 599.

190

Muhammed F. Muhammed, N. Koreisg. Ispahan, apud Schultens, p. 18.

191

Radulph Coggleshale, an eye-witness, apud Martene, tom. v. col. 553.

192

Chron. Terræ Sanctæ, apud Martene, tom. v. col. 558 and 545. A most valuable history.

193

Omad’eddin Kateb-Abou-hamed-Mohamed-Benhamed, one of Saladin’s secretaries. Extraits Arabes, par M. Michaud.

194

Contin. hist. bell. sacr. apud Martene, tom. v. col. 608. Bernard. Thesaur. apud Muratori script. rer. Ital., cap. 46. col. 791.

195

Bohadin, cap. 35. Abulfeda. Abulpharag.

196

Omad’eddin Kateb, in his book called Fatah, celebrates the above exploits of Saladin. Extraits Arabes, Michaud. Radulph Coggleshale, Chron. Terr. Sanct. apud Martene, tom. v. col. 553 to 559. Bohadin, p. 70. Jac. de Vitr. cap. xciv. Guil. Neubr. apud Hearne, tom. i. lib. iii. cap. 17, 18. Chron. Gervasii, apud X. script. col. 1502. Abulfeda, cap. 27. Abulpharag. Chron. Syr. p. 399, 401, 402. Khondemir. Ben-Schunah.

197

Geoffrey de Vinisauf apud Gale, script. Antiq. Anglic. p. 15, “O zelus fidei! O fervor animi!” says that admiring historian, cap. xv. p. 251.

198

Geoffrey de Vinisauf, ut sup. cap. v. p. 251.

199

Epistola Terrici Præceptoris Templi de captione terræ Jerosolymitanæ, Hoveden annal. apud rer. Angl. script. post Bedam, p. 636, 637. Chron. Gervas. ib. col. 1502. Radulph de Diceto, apud X. script. col. 635.

200

Saladin’s letter to the caliph Nassir Deldin-Illah Aboul Abbas Ahmed. —Michaud, Extraits Arabes.

201

Les dames de Jerusalem firent prendre cuves et mettre en la place devant le monte Cauviaire, et emplir d’eue froide, et firent lors filles entrer jusqu’au col, et couper lor treices et jeter les. – Contin. hist. bell. sacr. apud Martene, tom. v. col. 615.

202

Chron. Terræ Sanctæ, Radulphi Coggeshale, apud Martene, tom. v. col. 572, 573; flentibus christianis, crines et vestes rumpentibus, pectora et capita tundentibus, says the worthy abbot.

203

See ante, p. 6.

204

Saladin ot mandé a Damas por euë rose assés por le Temple laver … il avoit quatre chamiex ou cinq tous chargiés. – Contin. hist. Bell. Sacr. col. 621.

205

Bohadin, cap. xxxvi., and the extracts from Abulfeda, apud Schultens, cap. xxvii. p. 42, 43. Ib’n Alatsyr, Michaud, Extraits Arabes.

206

Hoveden, annal. apud rer. Angl. script. post Bedam, p. 645, 646.

207

Bohadin apud Schultens, cap. xxxvi.

208

Ibn-Alatsyr, hist. Arab. and the Raoudhatein, or “the two gardens.” Michaud, Extraits Arabes. Excerpta ex Abulfeda apud Schultens, cap. xxvii. p. 43. Wilken Comment. Abulfed. hist. p. 148.

209

Omad’eddin Kateb. —Michaud, Extraits Arabes.

210

Khotbeh, or sermon of Mohammed Ben Zeky. —Michaud, Extraits Arabes.

211

See the account of this remarkable stone, ante p. 7, 8.

212

Hist. Hierosol. Gesta Dei per Francos, tom. i. pt. ii. p. 1155.

213

Hoveden ut sup. p. 646. Schahab’eddin in the Raoudhatein. —Michaud.

214

Jac. de Vitr. cap. xcv. Vinisauf, apud XV script. p. 257. Trivet ad ann. 1188, apud Hall, p. 93.

215

Radulph de Diceto ut sup. col. 642, 643. Matt. Par. ad ann. 1188.

216

Radulph Coggleshale, p. 574. Hist. Hierosol. apud Gesta Dei, tom. i. pars 2, p. 1165. Radulph de Diceto ut sup., col. 649. Vinisauf, cap. xxix. p. 270.

217

Ducange Gloss. tom. vi. p. 1036.

218

Geoffrey de Vinisauf, apud XV script. cap. xxxv. p. 427. Rad. Coggleshale apud Martene, tom. v. col. 566, 567. Bohadin, cap. l. to c.

219

Bohadin, cap. v. vi.

220

L’art de verif. tom. i. p. 297.

221

Hist. de la maison de Sablé, liv. vi. chap. 5. p. 174, 175. Cotton MS. Nero, E. vi. p. 60. folio 466, where he is called Robert de Sambell. L’art de Verif. p. 347.

222

Jac. de Vitr. cap. 65.

223

Le roi de France ot le chastel d’Acre, ot le fist garnir et le roi d’Angleterre se herberja en la maison du Temple. – Contin. Hist. bell. sacr. apud Martene, tom. v. col. 634.

224

Chron. Ottonis a S. Blazio, c. 36. apud Scriptores Italicos, tom. vi. col. 892.

225

Contin. Hist. bell. sacr. apud Martene, tom. v. col. 633. Trivet, ad. ann. 1191. Chron. de S. Denis, lib. ii. cap. 7. Vinisauf, p. 328.

226

Primariam aciem deducebant Templarii et ultimam Hospitalarii, quorum utrique strenue agentes magnarum virtutum prætendebant imaginem. —Vinisauf, cap. xii. p. 350.

227

Ibi rex præordinaverat quod die sequenti primam aciem ipse deduceret, et quod Templarii extremæ agminis agerent custodiam. —Vinisauf, cap. xiv. p. 351.

228

Deducendæ extremæ legioni præfuerant Templarii, qui tot equos eâ die Turcis irruentibus, a tergo amiserunt, quod fere desperati sunt. – Ib.

229

Bohadin, cap. cxvi. p. 189.

230

Singulis noctibus antequam dormituri cubarent, quidam ad hoc deputatus voce magnâ clamaret fortiter in medio exercitu dicens, Adjuva sepulchrum sanctum; ad hanc vocem clamabant universi eadem verba repetentes, et manus suas cum lacrymis uberrimis tendentes in cælum, Dei misericordiam postulantes et adjutorium. —Vinisauf, cap. xii. p. 351.

231

Ibid. cap. xxxii. p. 369.

232

Bedewini horridi, fuligine obscuriores, pedites improbissimi, arcus gestantes cum pharetris, et ancilia rotunda, gens quidem acerrima et expedita. —Vinisauf, cap. xviii. p. 355.

233

Vinisauf, cap. xxii. p. 360. Bohadin, cap. cxx.

234

Expedite descenderunt (Templarii) ex equis suis, et dorsa singuli dorsis sociorum habentes hærentia, facie versâ in hostes, sese viriliter defendere cœperunt. Ibi videri fuit pugnam acerrimam, ictus validissimos, tinniunt galeæ a percutientium collisione gladiorum, igneæ exsiliunt scintillæ, crepitant arma tumultuantium, perstrepunt voces; Turci se viriliter ingerunt, Templarii strenuissime defendunt. – Ib. cap. xxx. p. 366, 367.

235

Vinisauf, cap. xxxii. p. 369.

236

Ib. cap. xxxvii. p. 392. Contin. Hist. Bell. Sacr. apud Martene, v. col. 638.

237

Vinisauf, lib. v. cap. 1, p. 403. Ibid. lib. vi. cap. 2, p. 404.

238

Ib. cap. iv. v. p. 406, 407, &c. &c.; cap. xi. p. 410; cap. xiv. p. 412. King Richard was the first to enter the town. Tunc rex per cocleam quandam, quam forte prospexerat in domibus Templariorum solus primus intravit villam. —Vinisauf, p. 413, 414.

239

Contin. Hist. Bell. Sacr. apud Martene, tom. v. col. 641.

240

Concessimus omne jus, omne dominium quod ad nos pertinet et pertineat, omnem potestatem, omnes libertates et liberas consuetudines quas regia potestas conferre potest. Cart. Ric. 1. ann. 5, regni sui.

241

Hispania Illustrata, tom. iii. p. 59. Hist. gen. de Languedoc, tom. iii. p. 409. Cotton, MS. Nero E. VI. 23. i.

242

Castrum nostrum quod Peregrinorum dicitur, see the letter of the Grand Master Matt. Par. p. 312, and Jac. de Vitr. lib. iii. apud Gest. Dei, p. 1131.

243

“Opus egregium,” says James of Vitry, “ubi tot et tantas effuderunt divitias, quod mirum est unde eas accipiunt.” —Hist. Orient. lib. iii. apud Gest. Dei, tom. i. pars 9, p. 1131. Martene, tom. iii. col. 288. Hist. capt. Damietæ, apud Hist. Angl. script. XV. p. 437, 438, where it is called Castrum Filii Dei.

244

Pococke, Travels in the East, book i. chap. 15.

245

Dufresne, Gloss. Archives d’Arles. Cotton, MS. Nero E. VI.

246

Acta et Fœdera Rymeri, tom. i. p. 134, ad. ann. 1203, ed. 1704.

247

Rigord in Gest. Philippi. Acta Rymeri, tom. i. p. 165, 173.

248

Itinerarium regis Johannis, compiled from the grants and precepts of that monarch, by Thomas Duff Hardy, published by the Record Commissioners.

249

Acta Rymeri, tom. i. p. 170, ad. ann. 1213.

250

Matt. Par. ad. ann. 1213, p. 234, 236, 237. Matt. Westr. p. 271, 2. Bib. Cotton. Nero C. 2. Acta Rymeri, tom. i. p. 172, 173. King John resided at Temple Ewell from the 7th to the 28th of May.

251

Teste meipso apud Novum Templum London… Acta Rymeri, tom. i. p. 105. ad. ann. 1214, ed. 1704.

252

“Formam autem rei prolocutæ inter nos et ipsos, scriptam et sigillo nostro sigillatam … in custodiam Templariorum commisimus.” —Literæ Regis sorori suæ Reginæ Berengariæ, ib. p. 194.

253

Berengaria Dei gratiâ, quondam humilis Angliæ Regina. Omnibus, &c. salutem… Hanc pecuniam solvet in domo Novi Templi London. Ib. p. 208, 209, ad. ann. 1215.

254

Matt. Par. p. 253, ad. ann. 1215.

255

Monast. Angl. vol. vi. part ii.

256

Ital. et Raven. Historiarum Hieronymi Rubei, lib. vi. p. 380, 381, ad ann. 1217. ed. Ven. 1603.

257

Jac. de Vitr. lib. iii. ad. ann. 1218. Gesta Dei, tom. i. 1, pars 2, p. 1133, 4, 5.

258

Gall. Christ. nov. tom. ii. col. 714, tom. vii. col. 229.

259

Jac. de Vitr. Hist. Orient. ut sup. p. 1138. Bernard Thesaur. apud Muratori, cap. 190 to 200.

260

Epist. Magni Magistri Templi apud Matt. Par. p. 312, 313.

261

Our historian, James de Vitry; he subsequently became one of the hostages. Contin. Hist. apud Martene, tom. v. col. 698.

262

Matt. Par. ad ann. 1222, p. 314. See also another letter, p. 313.

263

Actum London in domo Militiæ Templi, II. kal. Octob. Acta Rymeri, tom. i. p. 234, ad ann. 1219.

264

Acta Rymeri, tom. i. ad ann. 1223, p. 258.

265

Mittimus ad vos dilect. nobis in Christo, fratrem Alanum Marcell Magistrum militiæ Templi in Angliâ, &c. … Teste meipso apud Novum Templum London coram Domino Cantuar – archiepiscopo, Huberto de Burgo justitiario et J. Bath – Sarum episcopis. Acta Rymeri, tom. i. p. 270, ad ann. 1224.

266

Ib. p. 275.

267

Ib. p. 311, 373, 380.