Bir Daha Gelmeyecek

Reşad Mecid

Bir Daha Gelmeyecek

BİRKAÇ SÖZ

Reşad Mecid’i 1990’lı yıllarda tanıdım. Karabağ’ın bu yağız delikanlısı ile aramızda sarsılmaz bir dostluk bağı oluştu ve bu bağ ömrümün sonuna kadar giderek güçlenecektir. Onun yüreğinin meyvesi olan şiirlerini orijinalini bozmadan, Anadolu insanı tarafından tam anlamıyla bilinmeyebilir kaygısıyla bazı kelimelerin ve ifadelerin anlamlarını her sayfada dipnot şeklinde vererek hazırladım. İnşallah maksat hasıl olmuştur düşüncesindeyim.

Reşad Mecid 1964 yılında Karabağ’ın füsunkâr beldesi Ağcabedi bölgesinde dünyaya geldi. Bakü Devlet Üniversitesi Gazetecilik Fakültesi mezunudur. Şu anda Azerbaycan Yazarlar Birliği’nin Genel Sekreterliği ve “525-ci Qәzet”in genel yayın yönetmenliği görevlerini yürütmektedir.

Henüz 11-12 yaşlarında şiir yazmaya başlayan Mecid’in ilk şiiri 17 yaşında iken Hüseyin Arif’in genel yayın yönetmenliğini yaptığı “Uğurlu Yol” ve “Azәrbaycan Gәnclәri” gazetelerinde yayımlandı.

1985 yılından başlamak kaydıyla “Elm vә Hәyat” dergisinde düzeltmen olarak çalışmaya başladı, 1990 yılına kadar bu dergide muhabir olarak çalıştı. 1990-1991 yıllarında “Azәrbaycan Bәdii Tәrcümә vә Ədәbi Əlaqәlәr Mәrkәzi”nde başkan yardımcısı olarak görev yaptı. 17 Kasım 1992 yılında “525-ci Qәzet” adlı Azerbaycan’da çok sevilen ve geniş kitleler tarafından okunan gazeteyi kurdu.

“10 Sentiyabr”1 adlı hikâyesi birçok dile tercüme edildi. “Hәlә ki Vaxt Var”, “Dәlicәsinә”, “Çiyәlәk2 Qadın”, “Bir Dә Gәlmәyәcәk”, “Roman” onun okuyucularla buluşan eserleridir. Reşad Mecid’in birçok şiiri bestelenmiş ve Azerbaycanlı sanatçılar tarafından ifa edilmektedir.

Reşad Mecid, şiirlerini “Bir Dә Gәlmәyәcәk” adlı eserinde toplamıştır.

Sevgili dostum, can kardeşim Reşad Mecid’in bu eserini oğlum Eldar Avşin Altaylı ile birlikte hazırlayarak yayına takdim ettiğimizden dolayı mutluyum, gururluyum.

Azerbaycan alfabesinin, Türkiye’de kullanılan Latin karakterli alfabeden Ə, ә; X, x; Q, q olmak üzere üç farklı harfi vardır.

Ə, ə: Türkiye Türkçesindeki E, e sesinden daha açık, A, a’ya doğru seslenmelidir.

X, x: Birçok Anadolu ağzında bulunan hırıltılı H, h sesini verir.

Q, q: Arap alfabesindeki gayın

‬sesini verir; galip kelimesindeki kalın G, g gibi okunmalıdır.

Bunlardan başka K, k harfinin de -Rusça kelimeler hariç sadece ince seslendirildiğini hatırda tutmak gerekir. Bu sebeple kar, kor, kuy vb. kelimeler, a, o, u üzerinde şapka varmış gibi okunmalıdır.

Avrasya Yazarlar Birliği Başkanı sevgili kardeşim Yakup Ömeroğlu telefon ederek, Reşad Beyin bu eserini yayına hazırlamamı istediğinde çok sevinmiştim. Türkiye’de, bu tür çalışmaların yayımlanması önemli bir olgudur. Sevgili kardeşim Reşad Mecid Beye güzel bir armağan olan bu çalışmada bir tutamcık tuzumuzun bulanmasına vesile olduğundan dolayı Yakup Bey kardeşime, canım oğlum Eldar Avşin ve kendi adıma ne kadar teşekkür etsem yine de azdır.

Azerbaycan yazım kurallarında soru ekleri kelimelerden ayrı yazılmaz, özel isimlerin de aldıkları ek ayrılmaz, ancak bizde öyle değildir. Bu durum karışıklığa neden olur kaygısıyla ve Reşad Mecid beyin affına sığınarak soru eklerini bizde olduğu gibi ayırdım, lakin özel isimlerin eklerine dokunmadım.

Okurların, gözümüzden kaçan hataları veya kendileri için hata veya yanlış olarak kabul ettikleri durumları tenkit etmelerini [e-mail] adresine yollamalarını özellikle rica ediyorum. Tenkidin olmadığı yerde gelişmenin olmayacağı düşüncesine sahip bir insanım ve hatamı yüzüme söyleyen insanların da benim can dostum olduğunu kabul eden bir erdeme sahibim.

Teşekkürlerimle.

16. 4. 2015Dr. Seyfettin ALTAYLIGölbaşı-Ankara

BAYRAĞIM

Səni ən çətinGünlərimdə qorudum,Beynimə həkk edib3Ürəyimə sarıdım.Mahnımda4,Nəğməmdə gizlədim.Aya baxıb xatırladım,Ulduzunu sevdim.Üç rənginə öyrəndim5,Hər üzünü6 sevdim.Hücumdan, həmlədən qorudum,Küləkdən7, tufandan keçirdim,Bir gün qaldırdım başımın üstünə,Saxladım,Әymədim.Zaval yox indən belə8,Başımın üstündənQoymaram yerə.Sənə təşnəyəm9, acam -Әlim-qolum yorulsa,Dişimlə saxlayacam.Gücü çatmazDaha nəsə tərpədə10,          kimsə əyə…Dalğalan, Әs, Açıl yelkən kimiGedək11 gələcəyə!

TANRININ BƏXŞİŞİ Dastan 2011-2014

Xilaskarım 12

Bu şiir 5 Ekim 2011 tarihinde Ankara’da “Riksos” otelində, gece yarısında Yesevi Üniversitesi’nin verdiği bir bloknota yazılmıştır. Bu şiirin adresinin sigara olduğu konusunda şimdi de emin değilim. Ancak sigara bu ve bundan sonra yazdığım bir sürü şiirimde benim sadık arkadaşım olduğundan dolayı onun kastettiği anlamı değiştirmedim.

Sən – dərdin qənimi13!Sən – qüssənin14 cəlladı!Sən – ağrıların keyidicisi15!Sən gerçək – yalan,Artan, çoxalan,Yüzə, minə vurulanBəd16 xəbərlərin qovucusu!Valerianım!Korvalolum!Validolum!Sən – ən kədərli anımın sirdaşı,Әn kefli17 halımın yoldaşı!Sən olmasaydın,Canıma mikrobtəkDüşən,Qanıma işləyənBu fəlakət virusları,Bu ölüm epidemiyaları18,Bu bəd xəbərlərÇoxdan yayılmışdı beynimin hər küncünə19,Ürəyimin içinə!Sən saxladın onu damarlarımın divarlarında,Beynimin qapaqlarında!Qoymadın yayılmağa!Boğazımdakı qəhərdən20 qalxıbBeynimdə insulta21,Ürəyimdə infarkta22 keçməyə qoymadın!Sən, ən böyük rahatlığım!Ona görə yeyirəm ki,Dadına dad artıracaq!İçirəm ki, səni şirinləşdirəcək!Ən uzun öpüşlərimSəndəndir!Dırnaqlarım dayanmır23, sığallayır24Tellərinin ucunu…Sənə görə yeriyir,Sənə görə gəzirəm!Səhər tezdən yanındayam –Bir qurtum25 su ilə,Bir qaşıq balla!Axşam səninlə bağlanır26 göz qapaqlarım!Xilaskarım!Kimdi səni anlayan -Barmaqla sayılan azlar!Çörəyi dizinin üstə olanӘtəyindən tutub qalxanSonra səni söyən27,Tapdalayan dayazlar28,Anlamazlar!Amma ən çətin anlarındaBarmaqlarını aralayıb –Birin ver – deyərlər!Üstünə yüyürür29 bəşər!Səni göydələnlərdən çıxarıbBomj30 kimiQapı ağzına atırlar,Təyyarələrdən,Otellərdən qaçaq salırlar!Səni hava limanlarında bir küncə sıxdılar,Səni qatarlardaӘn kirli vaqonlarda qapatdılar!Dözdün31, dayandın!Sakit32 baxdın!Üstünə yüyürdüQanunlar, yasalar!Orda onun, burda bunun bəyanatı!Birinin gur,Birinin yumşaq səsi.Bizdə də Qənirə xanımın33 qanun layihəsi!Qapalı alanlar!«No smokinq»lər,“Ne kurit”lər,«İçiləməz»lər,«Çəkmək olmaz»lar!Sən olmasaydın,Bəşər uşaqlıq çağında qalmışdı hələ!Sənsən dünyanın ən böyük kəşfi,Әn böyük kəşflərin cığır açanı!Ən gözəl musiqinin,Әn ilahi sözün qanad verəni!Yarım günAyrı düşəndə səndənGizildəyir34 damarlarım,Çığırışır hüceyrələrim!Sakitliyim,Rahatlığım,Süstlüyüm!35Həm dəCoşqum,Üsyanımsan!Hava limanlarındaZiyarətə gələntəkSıxışdırıldığınBalaca otağaTələsir363-5 saat sənsiz qalanInsanların ağı-qarası,Qocası-cavanı37…Sənsən susduran acı söhbəti,Durduran qəliz38 davanıDünən on adama ağız açdımQapısında “içiləməz” yazılan odamdaSənə bir tabaq tapılanacan!39İncimə, küsmə!Bu şeirdi mənim sənəTəşəkkürüm, sədaqətim!Tütünüm!Nikotinim!Tüstüm!Siqaretim!

YAZDIRIR

Olsun ki, şeiri Allah adamaYaşadıb ömründə tufan yazdırır.Birinə Məsnəvi, birinə Xəmsə,Birinə sevgidən roman yazdırır.Birinə yetmişə yaxınlaşandaBir ulduz yollayır ömrün qışında.Qoyub cavabların axtarışında,Eyləyib sunami40, boran yazdırır.Mənə də lütf edib öz kərəminiYenidən yolladı öz qələmini,Yaşlı gözlərimin silib nəmini,Oturdub diz üstə dastan yazdırır.Tanıdım üzünü, duydum rəngini,Hiss etdim göylərin bu ahəngini.Ardarda düzülən söz çələngini -Özüm yazmıram ki, yazan yazdırır.11.10.2011

ON GÜN

Əzab41 verib düz on gün,On gün də əvəz42 verir!Hisslərini yazmağaİlahi nəfəs verir.Yanına qaldırıbdı,Uca buludlardasan!Boylan43, bir də bax indi,Anla, bir gör hardasan?44Bu işığın içində,Az zamanın var sənin!Çox da yuxarı qalxmaRuhlar aparar45 səni.İlahi qüdrətiniBax, göndərir yazmağa.Cəmi46 onca günün varYüz on şeir yazmağa!

İKİ İL ÖNCӘ

İlahi tərəfə yol alacağım,Yuxuma gəlməzdi iki il öncə.Onu ki Allahım bəxşiş eylədi,Yaxına gəlməzdi iki il öncə.Qarşımda yox idi belə ucalıq,Durub gözləyirdim – gəlir qocalıq.Çayından ayrılan bu qızılbalıq47,Arxına48 gəlməzdi iki il öncə.Üzdüm tərs tərəfə, axına49 deyil,Baxdım uzaqlara, yaxına deyil.Gördüm ki, bu xına o xına deyil50,Bu xına gəlməzdi iki il öncə!Ömrün hər məqamı olmur ki dərin,Üzürəm içində neçə dərd-sərin51,Qarşıda yaşayıb-görəcəklərimAğlıma gəlməzdi iki il öncə.

YAXŞI 52

Günlərdən bir adi53 gün idi,Sonra tarixə çevrildi.Yaxşı mı? Yaxşı!Üstü torpaqlanmış köhnə duyğularYenidən dirildi.Yaxşı mı? Yaxşı!Sakit baxışlarda – tufan coşması,Qəzəbli gözlərin salamlaşması,Bu incə, bu dərin söz sataşması,Havayı deyildi.Yaxşı mı? Yaxşı!Bu gizli çarpışma, bu səssiz döyüş,Nə bir xoş təbəssüm, nə bir şux gülüş.Sonra bilinəcək bu qısa görüş -Bir tufan, bir seldi.Yaxşı mı? Yaxşı!

DONDUM

Gördüm ürək yıxan baxışlarını,Bu hay-küy54 içində, bu gur axında55.Tərpənə bilmədim56, dinə bilmədimDondum bir otelin çıxacağında.Niyə daşa döndüm, niyə buz oldum? -Xəbəri olmadı solun, sağın da.Yapışıb divara söykəli57 qaldım,Dondum bir otelin çıxacağında.Getdi məğrurluğum, itdi58 şuxluğum,Ömrümün nəşəli, çılğın çağında.Dəyişən havanın xoş mehi59 vurdu -Dondum bir otelin çıxacağında.Beləcə başladı dərd də, sevinc də,Mənim bu qarışıq həyat bağımda.Bir tilsimə düşdüm heyrət içində,Dondum bir otelin çıxacağında.

GӘRӘK

Mən niyə gedirdim, niyə dönmədim,Niyə qayıtmadım60 geriyə, Allah?Bəlkə indi buna cavab verəsən,Bəlkə cavabından kiriyəm61, Allah!Bəlkə də bu qədər arxayın62 olubMənə güvənməkdə səhv eləmişdin?63Sən məni bir otel həndəvərində64,Yenidən yaradıb məhv eləmişdin.Gərək gözləyəydin sonacan65 məni,Gərək buz donumu sən tez açaydın.Gərək zamanında ardına düşüb,Yüyürüb66 o tinə67 doğru qaçaydım.Bəlkə dəyişərdi çərxi fələyin,Bu qəfil əzabı çəkməzdim onda.Sənin zərrə-zərrə yaratdığını,On günün içində sökməzdim onda.Bəlkə günahkardım, əvəz çıxırdın68,Həm kədər, həm sevinc bəxş eləyirdin.Bəlkə də sən o gün həm şux, həm də kiKədərli bir nəğmə bəstələyirdin?«Yazacaq» deyirdi dayanıb69 tində70,Sənsə yollarımı haçalamışdın71.Sən məni o tindən uzaqlaşdırıb,Xoşbəxt günlərimi parçalamışdın.Sən bilən ən doğru qərardı, Allah,Sən verən qismətə şəkk eləməzlər72.Şükür verdiyinə, sevinclə dərdiBir yerdə yaratdın axıra qədər.

YADDAŞIMI 73 SİL

İlahi, sən mənim yaddaşımı sil,İlahi, sən mənə bir sovqat eylə74.Bilgisayar kimi, telefon kimiBeynimi təzələ, ya format eylə.Yerit yaddaşıma antivirusu,Qır bu qurd püskürən həşəratları.Çıxar hamısını75 yaxşılı-pisliLap76 başdan, sıfırdan başlayım barı.Bəndənə rəhm edib bir də düşünsən,Yenidən yaratsan məni, ilahi!Lütfünü yenə də əsirgəmə gəl,Çıxar qabağıma77 onu, ilahi!Yenə də Cənnəti Yerə gətirib,Yenə də göylərdə yaşatsın məni!Yenə də aldatsın, yenə də atsın,Yenə əzab versin, ağlatsın məni.Bircə taleyimi78 başdan yazandaMəni onsuzluğa düçar etmə sən!Məni susuz dodaq, çiçəksiz bahar,Məni kilidi yox açar79 etmə sən!

KİMSӘN?

Sən kimsən, hardan gəlmisən,İblismisən, mələk misən?Dediyin nə, etdiyin nə,Doğrumusan, kələk misən?80Bu gəlişin, bu gülüşün,Bu öpüşün mənimdi mi?Qara gözün, uzun saçın,Bu ağ dişin mənimdi mi?Kim sənə şübhə eləyər,Kim sənə yanakı baxar81?Bu duruluq, bu saflığa,Kim səhv edib qara yaxar?82Bircə sənin hər sirrini,Hər sehrini bilən mənəm.Sevə-sevə qucağındaQəzəbindən ölən mənəm!

MÜMKÜNSÜZLÜK

Səni qram-qram yeyəcək bu hiss,Səni zərrə-zərrə məhv eləyəcək.Səni yaşamağa qoymayacaq o,Yaxandan yapışıb silkələyəcək.Ən xoşbəxt anında birdən görünər,Tüstünü təpəndən çıxarar qəfil83.Coşqulu nitqində84 kəkələyərsən,Sözlərin dilində burxular qəfil.Bəlkə vodka ilə, ya şərab iləBir günlük, on günlük keyidərsən də85.Adamlar içində gülüb-danışıb,Zarafat içində əridərsən də.Elə bilərsən ki, unutdun daha,Daha üzməyəcək səni o ağrı.Qəfil görərsən ki, dayanıb86 tində,O tanış küçədən87 səni çağırır.Heç qaça bilməzsən onun əlindən,Bu doğma88 şəhərdən getsən də belə.Bütün beynindəki xatirələriTəzə sevgilərlə ütsən də89 belə.Ölüm yatağında son damla yaşlaSüzülüb cismindən getməyənədək.Bu hiss qram-qram yeyəcək səni,Səni zərrə-zərrə məhv eləyəcək.

SÖZ OYUNU

Başlayanda macəradı,Dəcəllikdi90, zarafatdı91.Bir də gördün ciddiləşdi,Yaxın gəldi addım-addım -             söz oyunu.Söz-sözə söykək92 olanda,Ürəklər kövrək93 olandaAğlı başdan çıxaracaq,Düşünmə ki, bir yalandı             söz oyunu.Qaydası94 yox, düsturu yox,Yüz yerə aparar95 səni.Orbitindən aralayıb,96Oxundan qoparar səni             söz oyunu.Kimində qulaqda bitər,Kimində yataqda bitər.Çox dalsan dərinliyinəBu qara torpaqda bitər             söz oyunu.

YAZMAĞA NƏ VAR Kİ…

O sənə göylərdən gələn ruh kimiİşıq bağışlayıb, nur bağışlayıb.Soyuq vücuduna təlaş gətirib,Sönən gözlərinə qor bağışlayıb.Görmədin onuntək sirri-xudanı,97Adlayıb bu ahıl yaşına gəlib.Gör neçə röyanı gerçəkləşdirib,Yuxuna gələnlər başına gəlib.Ömür varağını98 qatlayan zamanSaxlayıb, bir təzə həyat yaşadıb.Sənə duymadığın Cənnət qoxusu,Sənə bilmədiyin bir dad yaşadıb –Yazmağa nə var ki, sənin halını.Sən mənim halımı görəsən gərək,Görən çəkdiyimə dözə bilərsən?99Mənim boğazıma çıxan dənizinƏn dayaz100 yerində üzə bilərsən?Bu cızdağı çıxan101 xatirələriSöyləsəm bir sapa102 düzə bilərsən?Sənə zülm verən, gözdağı verənQaynar cəhənnəmə bir də gələrsən?Yazmağa nə var ki, sənin halını,Sən mənim halımı yaza bilərsən?

GETMƏK

Orda dayanmağın nəyinə gərək,Burda oturmağın nə mənası var?Gözünü zilləyib103 uzaq nöqtəyə,Heykəltək104 durmağın nə mənası var?Tapıb105 bir cavabı sevinən kimiYüz-yüz təzə sual yaylıq yelləyir.106Hər yüzün altında min biri yatırDolu döyəcləyir, leysan selləyir.107Getmək! – tək xilasın108, tək yolun budur,Getmək bir növbəti109 yalana kimi.Yenə «göydən gəldim» söyləyən kəsi110Bir qapı dalında111 bulana kimi.

ATMARAM SƏNİ

Mən heç çürük dişimi çəkdirmirəm,Səni hara atıram?Qulu AğsəsYolumun üstündə hər gün gözləyənGünəşim, ulduzum, ayım olsa da,Mənə lütf eləyib, rəhm112 göstərənTanrıdan təzə bir payım olsa da –Atmaram səni!Qızıl taxt quralar buludlar üstə,İstə, qışda günəş, yayda113 qar istə.Desələr qəlbində hər nə var istə –Atmaram səni!Yol getdim Hicridən Milada kimi,Əzildim, sağ çıxdım, duydun səsimi.Qırram hər cadunu114, çətin tilsimi –Atmaram səni!Yenə zülm etsən də,Yox olub itsən də115,Sən atıb getsən də,Atmaram səni!

SÖZ

Heç onu bu qədər günahkar, aciz,İşıqsız görmədim, saxta116 görmədim.Dənizə atılan daştək117 mənasız,Bu qədər təsirsiz vaxtda görmədim.«Azərcell»in şablon təbrikləritəkHamı yollayacaq – yiyəsi yoxdu.Ən isti118 kəlmə119 də çox işlənibsə,Kəsəri120 qalmayıb, tiyəsi121 yoxdu.Sən sözü dəyərdən elə saldın ki,122Nə desən yalandı sən mənə indi!Qımışıb123 baxıram dünən dediyin -Gözümü yaşardan kəlmənə indi.

ÇARӘ

Bunun bircə çarəsi var –Sən bu yolu qısalt, getsin!Apendisidin, ödün kimiÇıxart getsin, kəs at getsin!Üzündəki ziyil124 kimiKislatanı125 tök, yandırsın.Hər gün əzab verməkdənsə,Bircə dəfə bərk126 yandırsın.Aman Allah, bu nə çarə,Bu nə əlac?127 – sızıldadım.İcazə128 ver bu ağrıdanUzaqlaşım addım-addım.

EYNİYİK 129

Yerinə olsaydım bəlkə özüm də,Atardım atdığın o addımları.Keçərdim keçilməz qadağaları,130Sevərdim sevdiyin o adamları.Qoparıb göydəki ulduzları da,Onların başına səpələyərdim.131Bir isti132 kəlməylə, işıqlı133 sözləMəhəbbət, səadət bəxş eləyərdim.Nə qədər eynidi134 addımlarımız,Bəlkə günəş mənəm, bəlkə kölgə sən?Kişi135 görkəmində sənəm bəlkə mən,Cildini dəyişmiş mənsən bəlkə sən?

CAVABINI TAPMADIĞIM 136 SUALLAR

Zamanında döyülmədi dəmirin,Hələ çox su aparacaq xəmirin137.Topalaşıb138 məni qurdtək gəmirir139 –Cavabını tapmadığım suallar.Biri sönmür, mayak140 kimi hey141 yanır,Üçü burda, beşi orda oyanır.142Gah divandan, gah mətbəxdən143 boylanır:Cavabını tapmadığım suallar.Düşünməkdən yağmalandım, talandımBəlkə elə uydurmadı, yalandı?Belə getsə axirətə qalandı –Cavabını tapmadığım suallar.

GETDİN

Bütün keçənləri alt-üst elədin,Bir ümid qalmadı gələcəyə də.İndi tapınmağa nə kitab, nə din,Hardasa bir işıq axtarmaq hədər.144Yaxşı nə vardısa, səndə göründü,Huri də, mələk də sən oldun ancaq.Bürüdün ömrümü sehirlə, sirlə,Dörd yanımda təkcə sən oldun ancaq.Sən məni təklədin145, hər kəsdən etdin,Açdın adamlara savaş dünyada.Axırda146 özün də qeyb olub getdin,Yalqız ulayıram147 bu boş dünyada.

NƏ BİLƏYDİN

Tanrı sənə həmin şənbə,148 həmin günİki üzlü tale149, qismət yazırdı.Öz əlinlə beşiyini yellədib,150Öz əlinlə məzarını qazırdı.Nə xəbərin olacaqdan, olandan,Açıq qollar nə bilirdin nə deyir?Nə biləydin göydən gələn mələk var,Nə biləydin indi kimi izləyir?Heyran gözlər nə şövq ilə baxışıb,Nə biləydin nə xəyallar uydurur?Kimin tale gülümsəyir üzünə,Kimə görən yaşıl bahar duydurur?

NEYNİRDİN 151

Əgər bir nağıl152 vardısa,Təzə nağılı neynirdin?Söz-söz girib ürəyimə,Alıb ağılı, neynirdin?O qanadlı kəlmələrin,Sevgi adlı kəlmələrin,O xoş, dadlı kəlmələrinBuysa axırı,153 neynirdin?Qurdun pillə-pillə154 məni,Ovundurdun dillə məni,Sökdün qüllə-qüllə məniDünyam dağıldı, neynirdin?

ALDATDIN MƏNİ

De, mən sənə neyləmişdim? -Balacam155, aldatdın məni.De, haçan156 düzünü157 dedin,De, haçan aldatdın məni?Mən oldum bir dəli aşiq,Ruhum ruhuna sarmaşıq.Bədəndə od, gözdə işıq,Dildə «can» aldatdın məni.Nə dur dedin, dayan158 dedin,Nə yuxudan oyan dedin,Sonacan159 yüz yalan dedin,Sonacan aldatdın məni.

SƏNƏ SARI 160

Sənə sarı əl yellədim161,Gülüşlərimi yolladım,Son qərarımı qolladım –Mən sənə baxdım, mən sənə.Barmaqlarım döyəclədi162Telefonun düymələrin163.Dalınca boylanıb164 baxdımUçub gedən kəlmələrin, -Mən sənə yazdım, mən sənə.O arxayın165 baxışlaraMeyl etmədim, vəd vermədim.Heç kimsəyə hədd vermədim166,Mən səni tutdum, mən səni.

BİR AZDAN…

Bir azdan göydə olacaqsan,Buludlardan yuxarıda,Ulduzlara yaxın,Orda rahat olur         düşünmək,         qərar vermək!Sən – göylərin hədiyyəsi,               Allahın bəxşişi,On gün əvvəlki səsimYəqin oralarda10 min metr yuxarıda dolaşır.Bir az dinşə167,               sızıltılarımı               eşidəcəksən.

BURA Kİ…

Sən indi uçursan,Sən indi gedirsən,Sən indi göydəsən…Yadıma düşür168 sözlərin.– Gedək?– Uçaq?Kosmosa.Ulduzlara sarı169.Bədənində buludların yumşaqlığı,Əl atıbBir ovuc Günəş götürübYudum üzümü.İlahi! Bura necə gözəldi,                    nə rahatdı!Bu nə gözəl səyahətdi,Bura ki lap cənnətdi!

SӘBR

O yerə ki, qaldırdın,O şövqü ki, yaşatdın,O zövqü ki, bəxş edibGözlərimi yaşartdın.Titrədib bədənimi,Hisslərimi oyatdın.Vücudumda paslananRuhumu ki ayıltdın.Sənə bir neçə ömrüHəsr etməyə dəyərdi.Min il də, milyon il dəSəbr etməyə dəyərdi.

DARIXANDA

Mən sakit170 darıxmıram171,Adam kimi darıxmıram,HüceyrələrimAğzını açıb çığırır.DamarlarımQanımdakı aclığı         Bütün vücuduma yayır.Beynim qollarımdaDöyünür -İlikləriməcən darıxıram.Əllərim, barmaqlarımUzanır, uzanır,         Girir torpağın              altına,Mən sənsiz darıxandaMin il əvvəlki         Sümüklərim               Sızıldayır.

YANAŞI 172 GETMӘK

Səninlə yanaşı yerimək,Yanaşı oturmaq,Su içmək!Və baxmaq gözlərininDərinliyinə.Sonra addımlayıbKeçmək sərhədi.Sonra təyyarəyə minmək,Sonra çiyninə toxunub                  Titrəmək, əsmək.Göyün onuncu qatında                  Dua etmək:-İlahi, sən bu titrəyişi                  Məndən alma!

O SӘSİN

Çəkilmir o səsin qulaqlarımdan,Od kimi nəfəsin yanaqlarımdan!Ağlımı başımdan çıxarıb alanMəni tamam dəli eləyən səsinZarıyan, sızlayan, düşüb-qırılan,Ah-nalə fışqıran, lələyən səsin.O səsi canımda, beynimdə tutubArdınca yeridim mən addım-addım.O səsin çıxardı məni bu haldan,Yoxsa yarı yolda azıb qalardım.Hayqıran, çığıran, «Sən» deyən SəsinYadımdan çıxmayan –                 inləyən Səsin!

MƏLƏYİM… İBLİSİM…

Hamıdan çətinsən, hamıdan asan,Əzabın məşəqqət, sevincin dərman.Gah həyat verirsən, gah qətlə fərman,Əzizim, ən yaxşım, ən pisim mənim.Gah geniş çəmənsən, gah qara zindan,Gah qatil olursan, gah da ki qurban.Gah göydə yaşadan, gah yerə çırpan,Ruhum, azadlığım, məhbəsim mənim.Gördüm gecəsini, gündüzünü də,Yaxşının, yamanın hər üzünü də.Axır bircə dəfə gəl düzünü de,Allahım, mələyim, iblisim mənim.

SIRADAN BİRİSİ

Ağrılar, acılar selində idim,Gözlərim danışan dilində idi,Taleyim tək sənin əlində idi,Sıradan birisi etmədin məni.Gördün o darıxan lal173 baxışları,Hiss etdin gözlərdən axan yaşları,Duydun səssiz, fağır174 yalvarışlarıSıradan birisi etmədin məni.Tükdən asılmışdı175 bu ruhsuz bədən,Dağlar titrəyirdi dərdi-sərimdən176.Yapışdın o anda biləklərimdənSıradan birisi etmədin məni.

GÖRMӘDİM

“Sən də artıq hər kəs gibisin”

Nazım HikmətTöküldü üstümə           Әzablar, ağrılar.Qəlbim, əsəbimCövlan elədi177,           Hirsim biləklərimə                 Sıxılıb meydan oxudu –                 Səni hər kəs kimi görmədim yenə.Gözümə yazılsa da,Acı səhnələr,Ruhumu titrətsə də,Oxşar kəlmələr,Əzsə də məni gördüklərim,Üzsə də məni bildiklərim,Dönmədim, sönmədim,                 Dinmədim -Səni hər kəs kimi                 Görmədim yenə.Uçurdun öz əlinləQurduğun xanimanı,Viran qoydun, dağıtdın                İşıqlı kəhkəşanı,Çırpdın üzüməBütün yaşananları,Diyirlənib178 hərəsi179 bir yana dağıldı                Әn ülvi xatirələr –Yenə dözdüm,Səni hər kəs kimi           Görmədim yenə.

EYNӘK

Qocalığın qaranquşu180,Gözümə işıq gətirənim.Heç sevmədim amma səni -Ömrümün ikinciHissəsinin               Gəldiyini               Xəbər verdiyindən,               Kədər verdiyindən!İlk dəfə sevdim -     Oxumayanda da     Çıxarmadım gözümdən -Elə bil məni əzizləyirdin,Göz yaşlarımı               Gizləyirdin.

SӘNİN SİRRİN

Dünyanın ən gözəl şairi sənsən,Dünyanın ən gözəl şeiri sənindi!Qəlbindən boylanıb, qol açıb gələnSözlərin işıqdı, ruhun dərindi!Gerçəyə çevirdin çox xəyalları,Zamanın ən böyük heyrəti sənsən!Mələk də etməzdi sən edənləri,Xilqətin ən böyük cürəti sənsən!Bir baxış, bir kəlmə, bir addım iləDünyanın çərxini dəyişdirənsən!Ruhunla, ağlınla, məhəbbətinləƏn dəli aşiqi yetişdirənsən!İndi səndən özgə nə var dünyada?Heç nə verə bilməz yerini sənin.O qədər sehrli müəmmasan ki,Heç kim bilə bilməz sirrini sənin.

19 FEVRAL

Qamaşdı gözləri rastlaşanların,Teatr tərəfə nur kimi gəldi.Sildi yazılanı, keçdi hasarı181,Sındırdı182 hər cürə183 tilsimi, gəldi.Gücü var, xoşbəxtlik ondan yan keçə?Hiss etdi, duydusa, an onunkudu!184Min qoşun185 yığıla186, yüz karvan keçə –Məğrur sərkərdədi187 – can onunkudu!Yüz qapı dalından188, qala küncündən189Qoparıb apardı190 halal ovunu!Dastana çevirdi, yazıya aldıŞahidlər sayrışan191 od-alovunu..Tavada qızartdı, şəraba qatdıOvunu «Beş Qazan» restoranında.İncə barmağıyla ruhun oyatdı,Gizilti duyuldu axan qanında.Sonra yağmur yağdı fevral192 qarıyla,Onu qucağına qonaq eylədi.Yolboyu alışan193 dodaqlarıyla,Ovunu ruhuna calaq eylədi194.

CALAQ 195

Çox illər gözlədim mən bu calağı,Bu isti nəfəsi çox arzuladım.Titrəyən bədəni, incə barmağı,Əsən dodağında gəldi muradım.Qanımı oyadan öpüşlərindəRuhuma calanan ruhunu gördüm.İstilik, od-alov qalxdı dərindən,Gerçəyə çevrilən yuxumu gördüm.Əynimin196 ölçüsü, oxşarım, eynim,Ən uyğun, ən rahat calağım mənim.Bu ağac hələ çox bar197 gətirəcək,Bardan əyiləcək budağım mənim.Mənə vücudunla, ruhun, qanınla,Dırnaqdan saçacan tuş gələnimsən!198Ömrün payızında199 həyəcanınlaTəzə bahar kimi xoş gələnimsən!

UNUTMADIM

Şənimə200 sağlıqlar içiləndə də,Boyuma təriflər biçiləndə201 də,Ən qəmli anımda, dərdli anımda,Ən xoşbəxt anımda, xoş zamanımda,Yanımda gözəllər qımışanda202 da,Dostlar bəlağətlə203 danışanda da –Səni unutmadım.Qohumlar204 başıma yığışanda205 da,Uşaqlar206 ucadan207 danışanda da,Nəyinsə təcili208 barışığındaEvdarlıq209, məişət qarışığında,Ən hirsli210 çağımda,Dərdli çağımdaDərdlər, problemlərQoparağında211 –Unutmadım.