The Praise of a Godly Woman

105

Eſt ira conſummationis, & eſt ira cōſumptionis, (nam omnis Vindicta Dei, Ira dicitur) ſed aliquando ad hoc vindicat Deus, vt perficiat: aliquando ad hoc vindicat, vt damnet. Idem in Pſal. 58 to. 8. ſ. 599.

106

– Qui glutine Deo conglutinatur, id eſt charitate … terribilius & horribilius ipsâ Gehenna iudicat, in re leuiſſima vultū omnipotentis scientèr offendere. S. Bern. de Tripl. Coharen. Vincul.

107

1 Pet, 3. 7. Vir itaq, nominatus eſt, quòd maior in eo Vis eſt quàm in fœmina, & hinc Virtus nomen accepit. Item Mulier à mollicie eſt dicta … velut Mollier. Lact. de Opſ. Dei. cap. 12.

108

1 Sam. 18. 21. & 25. 41.

109

2 Sam. 6. 16, 20.

110

1 King. 21. 7. 2 King. 9. 22, 30.

111

1 Pet. 3. 6.

112

Eſth. 1. 12.

113

Eſth. 8. 5.

114

Optima fœmina rarior eſt Phœnice. Malarum fœminarū tam copioſa ſunt examina &c. S. Ier. epiſt.

115

Eccleſ. 7. 28. Prou. 3. 10.

116

Laus tantò maior deferri ſolet, quantò eſt bonum rarius quod exigit Laudem. S. Aug. lib. 1. de Ciuit. Dei. cap. 28. tom. 5.

117

Eſai. 8. 12 Col. 2. 20.

118

2 Tim. 3. 2. Mat. 10. 28. Quis animæ Dominator, niſi Deus ſolus? Quis iste, niſi ignium comminator? … Illi potius metum conſecandū &c. Tertul. aduerſ. Gnoſt. c. 9. tom. 3.

119

Timor Seruilis nō eſt Virtus, quialicet mala declinari ſaciat: non tamen hoc ſacit benè, id eſt ſaudibilitèr; immo ilitèr et brutalitèr, videlicet ſolo metæ feræ, ita enim occupat animum & intentionam timentis, oraculos cordis ad ſolam pœnæ euaſionem habeat &c. Paris. de Virtutibus, fol. 81. lit. H. & Paludan. l. 3. d. 34. q. 3.

120

– Coniun quæ adulterinum animū gerit, etiam ſi timòre viri non adulterium perpetrat: tamen quod deeſt aperi, ineſt voluntati, Caſta verò alitèr timet: nam & ipſa times virum; ſed caſtè. Deniq, timet illa, no vir inſeſtus adueniat, ista ne offenſus abſcedat. S. Aug. epiſt. 120. c. 21. to. 2.

121

Ruben violat Balamdum nimium grandis effectus eſt, quia timor ſi ſimius eſt, dum ſe cuſtodire nititur, format inutiles imaginationes, quibus ſe connoluens à ſalutaribus impeditur. Tract. 10. ſuper, Magnificat. part 3.

122

Lege Eſaiam: vide quantia ſubiecerit timorem vt faceret irreprehenſibilam & bonum Timorem. Spiritus inquit Sapientia &c. Talle Timori Domini iſta & eſt irrationabilis & inſipiens Timor, vnus ex illis: Foris pugnæ, intus Timores. In Pſal. 118. Ser. 5. tom. 4.

123

Pſal. 115. 11. & 147. 11. Eſai. 50. 10.

124

Pſal. 19. 9

125

2 Cor. 7. 1.

126

Hebr. 12. 28.

127

Eccleſ. 2. 17. & 21. 6.

128

Eſai. 66. 2. Eccle. 2. 15.

129

Iob 1. 1.

130

Act. 10. 35, 2, 31. Eccleſ. 25. 1.

131

Pſal. 112. 1. & 128. 1.

132

Pſal. 135. 13. & 118. 4 & 22. 23.

133

1 King. 18. 3. 12. Tob. 14. 4.

134

Pſal. 19. 9. Reuel. 7. 10, 11 & 19. 1, 3, 4, 5, 6.

135

Bonau. lib. 3. d. 34. q. 3. p. 89. Tho. Aquin. II q. 79. a. II

136

In cœlo, vbi non eſt peccatum Gloria eſt & perpetua laus & indefeſſæ præconia. S. Ierom. ad Therdoram. Epitaph. Lucinij. Timorem Offenſa & Timorem Pœnæ. Gloria Timorem Patriæ propter coram imperfectionem nō paritur. In tuto enim erimus et ȃ pœnæ et ab offenſa. Pariſ. de Virtutibus, lit. A. F.

137

Laudare plus eſt quàm probare & prædicare. Nam Laudamus id quod excellit &c. Auſo. Popma de Differen. Virt. l. 3.

138

Prou. 22. 4. & 19. 23. Eccleſ. 1. 11, 12. & 23. 27. & 40. 26, 27. & 10. 20, 22.

139

Inter Laudes meas & illa eſt eximia: quod ipſum Chriſtum Dominū Apothecam, immo fontem Gratiarum omnium & Virtutum replere dictus ſum &c. Pariſ. de Moribus, fol. 99. Lit. P.

140

Deut. 5. 29.

141

Eccleſ. 12. 13. Deum time – Ergo ſi hoc eſt omnis Homo, abſq, hoc Nihil omnis Homo. Serm. 20. in Cant.

142

Vſus enim humani animi pendet à Timore conspictus Diuini tanquam à primi regula. Caiet. in Eccleſ. c. 8 13. v.

143

Prou. 9. 10. Iob 28. 28.

144

Eccleſ. 25. 12.

145

Leuit. 2. 13. Pet. Bleſ. ſer. 36. p. 430.

146

Pſal. 2. 11.

147

2 Cor. 7. 11. Eccl. 21. 6.

148

1 Pet. 3. 2.

149

2 Cor. 7. 1.

150

Philip. 2. 12.

151

Eccleſ. 2. 10. 1 Tim. 2. 15.

152

Prou. 12. 26. Eccleſ. 15. 5.

153

Prou. 28. 14.

154

Eccleſ. 27. 3.

155

Ego ſum Tempeſtas ad liberationem & ſalutem, Terræmotum ſpiritualem in corde humano faciens, et omnia Diabolica ædificia in co ſubuertens et diſcutiens ab codem. Pariſ. de Moribus fol. 99. lit. F.

156

Prou. 8. 13. & 16. 6. Pſal. 119. 6, 36. 117. 128. v. Iam. 2. 10. Pſal. 86. 11.

157

Sed aiunt quidā: Satis Deum habere ſi corde & animo ſuſpiciatur, licet actu minus fiat. Itaq ſe ſaluo metu et fide peccare; hoc eſt Saluâ caſtitate, matrimonia violare, Saluâ pietate, parēti venenum temperare. Tertul. de Pœnit. c. 5. tom. 2.

158

Prou. 14. 27.

159

Eccleſ. 1. 21.

160

Timor Domini expellit peccatum, ſine quod iam admiſſum eſt, ſine quod tentat intrare. Expellit ſanè illud quidem pœnitende, hoc Reſiſtendo. Serm. de Diuerſ. Affect.

161

Eccleſ. 1. 13.

162

Eccleſ. 34. 14. Exod. 20. 20. Prou. 1. 33. & 19. 23. Pſal. 27. 1, 2, 3. & 34. 4. – Auferendi ſunt metus, ſed ita, vt hic ſolus relinquatur, qui quoniam legitimus ac verus eſt, ſolus efficit, ut poſſint cætera omnia non timeri, Lact. de Vero Cultu. l. 6. c. 17. Qui enim Deum veracitèr timet, nihil terrenum & caducum timet, immo ex ipſo Timore Dei, ipſis Timoribus ſupereffertur. Bonau. lib. 3. d. 34. q. 1. p. 62.

163

De Temp. Serm. 214. tom. 10.

164

Nam qui præſumit, minus veretur, minus præcauet, plus periclitatur &c. De Cultu Fæm. cap. 2. & de Pænit. cap. 6. – Volo te timere & non timere, præſumere & non præſumere, timere vt pæniteas, non timere vt præſumas. Porro præſumere ne diffidas, non præſumere ne torpeſcas. Ber. cp. 87. ad Oger.

165

Prou. 4. 23. Ier. 4. 14, 18. & 16. 10, 11, 12. Eſ. 55. 7. Mat. 15. 19. Nec ſufficit non egiſſe aliquid impium, ſi mēte cogitatur impietas. S. Hilar. in Pſal. 65. fol. 424.

166

Prou 28. 26. Rom. 7. 18. & 11. 20.

167

Phil. 4. 13. 2 Tim. 2. 1. & 4. 18. Eph. 6. 10. 2 Chron. 16. 8, 9. et. 20. 12. Deut. 6. 3, 4. Quicquid eſt circa te vel in te unde poſſis præſumere, abjice à te, & tota præſumptio tua Deus ſit, illius indigens eſto, vt implearis &c. S. Aug. in Pſal. 85.

168

Pſal. 66. 18. 1 Pet. 3. 15. Ez. 33. 31. Pſal. 24. 4 Iam. 4. 8. Heb. 10. 22. Redi ad te, intus tibi eſto iudex. Ecce in cubiculo tuo abſcondito, in ipſa vena intima cordis tui vbi tu ſolus es, & ille qui videt; illic tibi displiceat iniquitas, vt placeas Deo… Parum eſt in vultù, parum est in lingua, in corde noli respicere, id eſt, noli diligere, noli acceptare. Idem in Pſal. 65. to 8.

169

De cultu Fæm. cap. 2. to. 2.

170

2 Theſſ. 3. 3. 2 Tim. 2. 19. Ioh. 15. 16. Luke 10. 20. Ioh. 16. 22. & 10. 28, 29. v. Pſal. 35. 5. & 125. 1. Prou. 10. 30.

171

Pſal. 34. 9, 10. Eccleſ. 40. 26, 27. & 1. 16.

172

Prou. 15. 16.

173

Pſal. 25. 14.

174

Mal. 2. 5.

175

Pſal. 25. 12.

176

Mal. 3. 16.

177

Mal. 4. 2.

178

Pſal. 31. 20, 21.

179

Eccleſ. 33. 1.

180

Pſal. 147. 11.

181

Pſalm. 103. 13. Mal. 3. 17.

182

Pſal. 145. 19.

183

Prou. 28. 4 & 24. 24. & 17. 15. Eccl. 10. 23, 29. Tho. Aquin. 22. q. 115. a. 2. Corp.

184

Ego carnis bona quæ ſemper & ipſe contempſit, in animæ laudibus nō requiram – ad Heliodor. Epitah. Nepot.

185

Prou. 27. 14. Vox autem grandis, laus excedens menſurā Meritorum hîs intelligetur – Pariſ. de Moribus. fol. 123. lit. M.

186

Eſ. 26. 12. 1 Cor. 15. 10. & 12. 6. Phil. 2. 13. Ier. 32. 40.

187

Laudari in bonis operibus debes; ſed in eo quod operaris, hominū laudes expectare non debes – Deus Laudetur in operibus tuis. De ſtatu Vidu. ad Gallam epiſt. 2. Si qua ſane in Sanctis digna laude vel admiratione intueor, clará luce veritatis diſcutiens, profectò reperio Laudabilem ſiue Mirabilem alium apparere atque alium eſſe, & Laudo Deum in Sanctis eius. S. Bern. Ser. 13. in Cant.

188

1 Pet. 3. 4. Enimverò quis non animæ dabit ſummam omnem, cuius nomine totius Hominis mentio titulata eſt. Tertul. de Anima. cap. 13.

189

… Nihil in illâ laudabo, niſi quod proprū eſt. S. Ierom ad Princip. And ſo of Paula he ſaith. Nihil laudabimus niſi quod proprium eſt & de puriſſimo ſanctæ mentis fonte profertur. Id. ep. ad Euſtoch. Nam cum omnia opera ſua laudauerit Deus, cœlum, terram &c. vbi ad Hominē vētum eſt, ſolus non videtur eſſe laudatus propter quem omnia generata ſūt. Quæ igitur cauſa eſt, niſi fortè ea, quia alia in ſpecie ſunt, Homo in occulto? quia aliorum Gratia foris, huius intus eſt. Aliorum in Natiuitate, huius in Corde. – Ideo ergò homo non antè laudatur, quia non in forenſi pelle, ſed in interiore Homine antè probandus, ſic prædicandus eſt. S. Ambros. Inſtit. Virg. cap. 3. tom. 1.

190

2 Ioh. 1. 1. Hebr. 13. 1. Epheſ. 5. 25.

191

1 Theſſ. 5. 13.

192

Mark. 14. 9. Pſal. 112. 6.

193

Gen. 23. 2. Ioh. 11. 33, 35. 1 King. 14. 13. 1 Theſ. 4. 13. Eccleſ. 22. 11, 12 & 38. 16, 17.

194

Act. 8. 2. 2 Chron. 32. 33.

195

Iam. 5. 10. Hebr. 12. 1. & 13. 7. 1 Cor. 11. 1.

196

1 Sam. 2. 30. Deut. 26. 19. Ioh. 12. 26. Eſai. 8. 13. Timor Hominis, Dei Honor eſt. Tert. de Pœnit. c. 7

197

Tho. Aquin. 22. q. 103. a. 1. ad 3.

198

Pſal. 12. 6.

199

Pſal. 16. 3.

200

Pſal. 83. 3.

201

Mal. 3. 17.

202

2 Cor. 6. 18,

203

Cant. 4. 9.

204

Matth. 12. 50.

205

Hoſ. 2. 19.

206

Cant. 2. 10.

207

Cant. 2. 14.

208

Cant. 2. 13.

209

Cant. 6. 10.

210

Prou. 5. 19.

211

Ezek. 24. 16. Eccleſ. 36. 22.

212

Gen. 2. 18. Eccleſ. 36. 24.

213

Mal. 2. 14.

214

Eccleſ. 36. 24.

215

Prou. 31. 11.

216

Eccleſ. 26. 3, 23.

217

Prou. 18. 22.

218

Eccleſ. 26. 14.

219

Eccleſ. 26. 15.

220

Eccleſ. 26. 1.

221

Eccleſ. 26. 13.

222

Prou. 31. 23.

223

Eccleſ. 26. 22.

224

Prou. 19. 14.

225

Eccleſ. 40. 19.

226

Prou. 12. 4. Non annulus, non torques aureus, non monile, ſed Corona. Cartw. in Prou.

227

Pſal. 21. 3. Eſth. 2. 17

228

Eccleſ. 25. 10.

229

Eccleſ. 10. 24.

230

Eccleſ. 7. 19.

231

Prou. 31. 10.

232

Eccleſ. 26. 14. 15.

233

Eccleſ. 26. 1.

234

Eccleſ. 36. 23. Sine Muliere igitur Homo non habet Laudem, in Muliere prædicatur, &c. S. Ambros. Inſtit. Virg. cap. 3. tom. 1.

235

Prou. 14. 26. & 11. 22.

236

Deut. 5. 29. Pſal. 112. 2.

237

Pſal. 127. 3.

238

Pſal. 128. 3.

239

Gen. 29. 9.

240

Eccleſ. 3. 7.

241

Ruth. 4. 15.

242

Ruth. 1. 8.

243

Ruth. 1. 14. & c. 2. 11

244

Eſth. 2. 20.

245

Eſth. 4. 4.

246

Eſth. 4. 16.

247

Eſth. 8. 3.

248

Eſth. 4. 11, 16.

249

Prou. 14. 1.

250

Prou. 31. 14.

251

Prou. 31. 15.

252

Prou. 31. 21.

253

Prou. 31. 27.

254

Eccleſ. 26. 16.

255

Reuel. 12. 1.

256

Gal. 3. 28. Epheſ. 4. 15.16. Cant. 2. 10. – Cum ipſos cogitatis amantes, non virum & Fœminam, ſed verbum &c. Animam ſentiatis, oportet. Et ſi Chriſtum & Eccleſiam dixero, idem eſt, niſi quod Eccleſiæ nomine non vna Anima, ſed multarum vnitas, vel potius vnanimitas deſignatur. S. Bern. ſerm. 61. in Cant.

257

Cant. 5. 5.

258

Cant. 1. 5.

259

Cant. 2. 2.

260

Cant. 4. 12.

261

Luk. 6. 26. Eccleſ. 15. 9.

262

Eſay 28. 16. 30. 18. 40. 31. 64. 4. Heb. 10. 36, 37, 38. Hab. 2. 3, 4.

263

1 Cor. 4. 5.

264

1 Pet. 1. 7. Et nos ergò nō a nobis laudem exigamus, nec præripiamus iudicium Dei & præueniamus ſententiam iudicis, ſed ſuo Tempori, ſuo Iudici reſervemus. S. Ambros. in Luc. l. 8. c. 17. tom. 5. 2 Tim. 2. 5. Eccleſ. 11. 27.28.

265

Nam ſi laudari antè Gubernator non poteſt quam in portum nauem deduxerit: quomodò laudabis Hominē priuſ quàm in ſtationem mortis ſucceſſerit? S. Ambr. de Bono Mort. c. 8. tom. 4. Meritò ergò differtur, vt ſequatur fœnerata eius Laudatio, cuius dilatio non dispendium; ſed incrementum eſt … Et ideo laudatio eius non in exordio; ſed in fine eſt. Nemo enim niſi legitimè certauerit, coronabitur. Ideoq, ſapiens tibi dicit: Antè mortem non laudes hominem quemquam. Ratio. Quia in fine hominis nudantur opera eius. Id. Inſtit. Virg. c. 3. tom. 1.

266

Act. 12. 21.

267

Arrian. Epict. l. 3. c. 2.

268

1 Cor. 11. 1, 22

269

2 Kings 9. 11. Act. 24. 5. & 26. 24. Neh. 6. 13.

270

Tert. Apolog. c. 7. &c. Arnob. aduerſ. Gent. M. Fælix in Octau.

271

Gratias ago Deo meo, quod dignus ſum, quem mundus oderit. S. Ierom. Aſellæ.

272

Epheſ. 5. 15. Phil. 4. 8, 9. 2 Cor. 8. 20. 1 Pet. 2. 12. Heb. 11. 39. Eccl. 41. 12. – Nec ex nobis ſcintilla procedat, per quam aduerſus nos ſiniſtræ famæ flamma confletur – Nos id agamus, vt malè de nobis nemo loqui, abſque Mendacio poſſit. Paulin. epiſt. ad Celant.

273

1 Cor. 4. 5.

274

2 Cor. 10. 18. Iob. 12. 43.

275

2 Pet. 3. 9.

276

Iam. 5. 8, 9.

277

1 Pet. 4. 5.

278

Mat. 25. 34, 41.

279

Prou. 31. 28, 29.

280

Cant. 6. 9.

281

Eccleſ. 39. 10. Eccleſ. 44. 15. Eccleſ. 49. 1.

282

Eccleſ. 46. 11, 12.

283

Reuel. 4. 13.

284

Gen. 4. 4. Act. 10. 35. 1 Pet. 2. 5.

285

Hebr. 13. 15.

286

Eſai. 8. 13.

287

Deut. 10. 21.

288

Matth. 25. 21.

289

Perfecta Die laudatio magis animā perficit, quàm Dei fruitio, quia magis lætatur in Gloriâ & plus gaudebit de Dei gloriâ & honore, quàm de ſuâ Glorificatione, & plus iocundabitur in laudando Dominū, quàm in conſiderādo proprium bonū. Bonau. l. 3. d. 1. q. 1, p. 66. A ſelm. Proſolog. c. 15. & 16.

290

Quid agimus anima? cur ad mortem eius venire formidas? – S. Ier. Epitaph. Paulæ. Epiſt. ad Principiam. Gal. 3. 28.

291

1 Pet. 3. 7.

292

Eſai. 33. 6. 2 Cor. 4. 7.

293

– Non conſiderantes Holdam & Annam ac Debboram, viris tacētibus prophetaſſe, & in ſeruitute Chriſti nequaquam differentiam Sexuum valere; ſed Mentium. S. Ierom. Euſtoch.

294

S. Aug. Confeſſ. lib. 9. cap. 9.

295

Doct. Prideaux Rector of Exceter College in Oxford.

296

Greg. Nazian. in Laudem Gorgon. Orat. 25.

297

S. Ier. ad Princip. Nuſquam ſine Matre &c. —

298

Id. Epitaph. Fabiola.

299

Prou. 31. 26.

300

Pſal. 16. 3. Pſal. 119. 63, 79. Gal. 6. 10. 1 Pet. 2. 17. Coloſſ. 1. 4.

301

Paulin. in Vitâ D. Ambroſ.

302

Pſal. 18. 23. Rom. 7. 21, 22, 23, 24.

303

Pſal. 119. 6, 8. Act. 11. 23.

304

Mic. 7. 18. 1 Ioh. 1. 9. Rom. 6. 14. Ez. 36. 25. 2 Cor. 12. 7, 9.

305

Rom. 6. 4, 5, &c. Vis, inquam, illa Chriſti mortis nobis communicatur, vt per hāc Chriſtivim moriamur peccato, ſicut Chriſtus peccato ſemel mortitus eſt, id eſt, non vt peccatum nobis non imputitur, (id enim ad Iuſtiſicationem pertinct) ſed vt peccati vis iam non ſit in nobis efficax, immo verò contrà freti vi illâ Chriſti, cui per Spiritum Sanctum coniuncti ſumus, peccatum occidamus. – piſtiemò quia non ſatis eſt nō peccare; ſed etiam benè agere oportet, eadem vis illa Chriſti, quâ victor peccati et mortis in carne noſtrâ viuere cœpit Deo – nobiſcum communicata facit vt &c. Beza epiſt. Theolog. 45. p. 211.

306

Eccleſ. 8. 8.

307

S. Ierom. Euſtoch. Epitaph. Paul.

308

Neq, parū diſtat inter has lachrymas Deuotionis & ætatis vtiq, iam virilis, atque eas quas primæus ætas inter infantiæ vagit' emiſit, lachrymas vtiq, pœnitentiæ & confeſſionis. Veruntamen longè amplius vtriſque procèdunt aliæ quædā lachrymæ, quibus in funditur ſapor vini. Illas enim lachrymas verè in vinū mutari dixerim, quæ Fraternæ Compaſſionis affectu in feruore prodeūt charitatis, pro qua etiā ad horam tui ipſius immemor eſſe, ſobria quadā ebrietate videris. S. Bern. in Epiph. Dom. Serm. 3.

309

Act. 9. 36.

310

Pſal. 91. 7. Pſal. 50. 15. Pſal. 33. 1.

311

1 Cor. 1. 28.

312

[Greek: Dusareston hoi nosountes aporias hupo] Eurip. Oreſt.

313

Mr. Greenham. 1. Treat. for Afflict. Conſc. fol. III. part 2.

314

Id. Of Death, fol. 9. part 2.

315

Vitemus ergò aut temperemus iracūdiam: ne ſit eius aut in Laudibus exceptio, aut in vitijs exaggeratio. S. Ambr. Off. lib. 1. cap. 21.

316

Iam. 1. 20. Pſalm. 4. 4.

317

Epheſ. 4. 26. Vel certè ſic: Si iraſcimini, vobis iraſcimini, quia commoti eſtis, & non peccabitis. Qui enim ſibi iraſcitur, quia citò cōmotus eſt, deſinit iraſci alteri. Id. ibid.

318

Ezek. 18. 13, 30.

319

– Si quem viderimus pauperē moriturum, ſumptu iuvemus, & dicat vnuſquiſq, noſtrûm: Benedictio morituri in me veniat: Si quē viderimus debilem, non deſeramus, ſi quem in extremis poſitum, non relinquams. S. Ambroſ. de Bono Mort. cap. 8. tom. 4.

320

Orat. 28. de Funere Patris. Tom. 2.

321

Act. 7. 53, 56, 59.

322

Luke 23. 46.

323

Reuel. 14. 13.

324

Phil. 1. 23.

325

Paulin. in D. Ambroſ Vita.

326

Eſai. 11. 2.

327

Zach. 12. 10.