Dera u hap me njÃ« kÃ«rcitje tÃ« butÃ« dhe shoferi ushtarak pa jashtÃ« pÃ«r tÃ« kontrolluar qÃ« gjithÃ§ka qe nÃ« rregull. Koloneli bÃ«ri njÃ« gjest tÃ« lehtÃ« me kokÃ« dhe shoqÃ«ruesi prezantoi ElisÃ«n nga brenda, duke i hapur rrugÃ«n me njÃ« gjest tÃ« madh tÃ« dorÃ«s.

Â«MirÃ«mbrÃ«ma profesoreshÃ« HanterÂ» tha koloneli duke u ngritur nga karrigia dhe duke nxjerrÃ« nÃ« pah buzÃ«qeshjen e tij mÃ« tÃ« bukur. Â«A patÃ«t njÃ« udhÃ«tim tÃ« rehatshÃ«m?Â»

Â«MirÃ«mbrÃ«ma kolonelÂ» u pÃ«rgjigj Elisa me njÃ« buzÃ«qeshje po aq rrÃ«zÃ«llitÃ«se Â«GjithÃ§ka nÃ« rregull, faleminderit. Shoferi juaj ishte shumÃ« i sjellshÃ«m.Â»

Â«Mund tÃ« shkoni, faleminderitÂ» tha me njÃ« zÃ« autoritar koloneli, duke iu drejtuar shoqÃ«ruesit, i cili pÃ«rshÃ«ndeti ushtarakisht, rrotulloi takat dhe u zhduk nÃ«pÃ«r natÃ«.

Â«NjÃ« aperitiv, profesoreshÃ«?Â» e pyeti koloneli, duke thirrur me njÃ« gjest tÃ« dorÃ«s baristin me mustaqe.

Â«AtÃ« qÃ« keni marrÃ« juÂ» u pÃ«rgjigj menjÃ«herÃ« Elisa, duke treguar gotÃ«n e Martinit qÃ« koloneli mbante ende nÃ« dorÃ«. MÃ« pas shtoi Â«MÃ« thÃ«rrisni Elisa kolonel, preferoj kÃ«shtu.Â»

Â«ShkÃ«lqyeshÃ«m. Dhe ti mÃ« thirr Xhek. âKolonelâ ta lÃ«mÃ« pÃ«r ushtarÃ«t e mi.Â»

ÃshtÃ« njÃ« fillim i mbarÃ«, mendoi koloneli.

Baristi pÃ«rgatiti me kujdes Martinin e dytÃ« dhe ia dha tÃ« porsaardhurÃ«s. Ajo afroi gotÃ«n e vet me atÃ« tÃ« kolonelit dhe i trokitÃ«n tÃ« dyja me njÃ«ra tjetrÃ«n.

Â«GÃ«zuar Â» tha me gjallÃ«ri dhe ktheu njÃ« gllÃ«njkÃ« tÃ« mirÃ«.

Â«Elisa, duhet tÃ« tÃ« them se sonte shkÃ«lqen vÃ«rtetÂ» i tha koloneli duke i derdhur tÃ« ftuarÃ«s sÃ« tij njÃ« vÃ«shtrim nga koka tek kÃ«mbÃ«t.

Â«Bah, edhe ti nuk je aspak keq. Edhe uniforma madje do tÃ« ishte tÃ«rheqÃ«se por unÃ« tÃ« preferoj kÃ«shtu siÃ§ jeÂ» i tha duke buzÃ«qeshur me djallÃ«zi dhe duke lÃ«vizur pak kokÃ«n anash.

Xheku, pakÃ«z nÃ« siklet, pÃ«rqendoi vÃ«mendjen brenda gotÃ«s qÃ« kishte nÃ« dorÃ«. E kundroi pÃ«r njÃ« Ã§ast, mÃ« pas e thau tÃ« gjithÃ«n me njÃ« frymÃ«.

Â«Si thua sikur ta zhvendosim tryezÃ«n tonÃ«?Â»

Â«Ide fantastikeÂ» thirri Elisa. Â«Kam njÃ« uri prej ujku.Â»

Â«Kam arritur tÃ« pÃ«rgatis specialitetin e shtÃ«pisÃ«. Shpresoj qÃ« ta pÃ«lqesh.Â»

Â«Jo, mos mÃ« thuaj se ke arritur qÃ« tÃ« gatuash Masgouf-inÂ» tha e habitur, duke hapur paksa sytÃ« e shkÃ«lqyeshÃ«m jeshilÃ«. Â«Praktikisht Ã«shtÃ« e pamundur qÃ« tÃ« gjesh troftÃ«n e Tigrit nÃ« kÃ«tÃ« periudhÃ«. Â»

Â«PÃ«r njÃ« tÃ« ftuar si ty nuk mund tÃ« mos bÃ«ja ndryshe pÃ«rveÃ§se tÃ« kÃ«rkoja mÃ« tÃ« mirÃ«nÂ» tha i kÃ«naqur koloneli, duke parÃ« qÃ« zgjedhja e tij dukej se ishte pÃ«lqyer prej saj. I zgjati me delikatesÃ« dorÃ«n e djathtÃ« dhe e ftoi qÃ« ta ndiqte pas. Ajo, duke buzÃ«qeshur djallÃ«zisht, ia mbajti dorÃ«n shtrÃ«nguar dhe vazhdoi ta shoqÃ«ronte pÃ«r tek tryeza.

Lokali ishtÃ« rregulluar me finesÃ« nÃ« stilin tipik tÃ« vetÃ« vendit. DritÃ« e ngrohtÃ« dhe e mprehtÃ«, perde tÃ« gjera mbushnin pothuaj tÃ« gjithÃ« muret dhe arrinin deri nÃ« tavan. NjÃ« tapet i madh me motive vizatimi tÃ« Eslimi Toranjdar, vishte pothuaj tÃ« gjithÃ« dyshemenÃ«, kurse tapete tÃ« tjerÃ« mÃ« tÃ« vegjÃ«l ishin sistemuar nÃ« kÃ«ndet e dhomÃ«s, sikur tÃ« rrethonin gjithÃ§ka nÃ« kornizÃ«. Natyrisht, tradita do tÃ« kishte dashur qÃ« ta konsumonin darkÃ«n tÃ« shtrirÃ« nÃ« tokÃ« mbi jastÃ«kÃ« tÃ« butÃ« e tÃ« rehatshÃ«m por, si njÃ« perÃ«ndimor i sjellshÃ«m, koloneli kishte preferuar njÃ« tryezÃ« âklasikeâ. Edhe ajo ishte e pajisur mÃ« sÃ« miri dhe ngjyrat e zgjedhura pÃ«r mbulesÃ«n ishin nÃ« kombinim tÃ« pÃ«rkryer me pjesÃ«n tjetÃ«r tÃ« lokalit. NjÃ« sfond muzikor nÃ« tÃ« cilin njÃ« Darbuka9 qÃ« shoqÃ«ronte nÃ«n ritmin Maqsum10 melodinÃ« e njÃ« Oud11 , mbushte me delikatesÃ« tÃ« gjithÃ« atmosferÃ«n.

MbrÃ«mje e pÃ«rsosur.

NjÃ« kamerier i gjatÃ« dhe i hollÃ«, iu afrua me politesÃ« dhe, me njÃ« pÃ«rkulje, i ftoi dy tÃ« ftuarit tÃ« uleshin. Koloneli akomodoi nÃ« fillim ElisÃ«n dhe u preokupua qÃ« tâi rregullonte karrigen, mÃ« pas u ul edhe ai pÃ«rballÃ« saj, dukÃ« bÃ«rÃ« kujdes qÃ« mos i shkiste kravata nÃ« pjatÃ«.

Â«KÃ«tu Ã«shtÃ« me tÃ« vÃ«rtetÃ« shumÃ« bukurÂ» tha Elisa duke vÃ«shtruar pÃ«rreth.

Â«FaleminderitÂ» tha koloneli. Â«Duhet tÃ« tÃ« rrÃ«fej qÃ« pÃ«r pak pata frikÃ« se nuk do tÃ« pÃ«lqente. MÃ« pas u mendova pÃ«r pasionin qÃ« ke pÃ«r kÃ«to vende dhe mendova se mund tÃ« ishte zgjedhja mÃ« e mirÃ«. Â»

Â«QÃ«llove nÃ« shenjÃ«!Â» tha e ngazÃ«llyer Elisa duke nxjerrÃ« nÃ« pah sÃ«rish buzÃ«qeshjen e saj tÃ« mrekullueshme.

Kamarieri hapi njÃ« shishe shampanjÃ« dhe, ndÃ«rsa mbushte kupat e tÃ« dyve, njÃ« tjetÃ«r erdhi me njÃ« shportÃ« nÃ« dorÃ« duke thÃ«nÃ« Â«Sa pÃ«r fillim, do tÃ« dÃ«shironit qÃ« tÃ« shijonit njÃ« Most-o-bademjun12 Â».

Dy tÃ« ftuarit u vÃ«shtruan tÃ« kÃ«naqur, morÃ«n dy kupat dhe i trokitÃ«n sÃ«rish.

Afro njÃ«qind metra nga lokali, dy personazhe tÃ« pazakontÃ« me njÃ« makinÃ« tÃ« errÃ«t po merreshin me njÃ« sistem tÃ« sofistikuar pÃ«rgjimi.

Â«E pe kolonelin si pÃ«rkÃ«dhelet me atÃ« tarallaken? Â» tha njÃ«ri prej tyre duke u kukurisur me njÃ« tjetÃ«r tepÃ«r tÃ« shÃ«ndoshÃ« qÃ« rrinte nÃ« vendin e shoferit, ndÃ«rkohÃ« qÃ« pÃ«rtypte njÃ« sanduiÃ§ tepÃ«r tÃ« madh dhe barku e pantallonat po i mbusheshin plot me thÃ«rrime.

Â«Ishte ide gjeniale futja e njÃ« transmetuesi nÃ« veshin e profesoreshÃ«sÂ» iu pÃ«rgjigj tjetri, shumÃ« mÃ« i hollÃ«, me sy tÃ« mÃ«dhenj dhe tÃ« zinj, ndÃ«rkohÃ« qÃ« rrufiste kafen nga njÃ« gotÃ« e madhe kartoni ngjyrÃ« gÃ«shtenje. Â«Prej kÃ«tej mund tÃ« dÃ«gjojmÃ« nÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« pÃ«rsosur gjithÃ§ka qÃ« thonÃ«.Â»

Â«Shih se mos bÃ«n rrÃ«mujÃ«ra dhe regjistroji tÃ« gjithaÂ» e qortoi tjetri Â«pÃ«rndryshe do tÃ« na bÃ«jnÃ« qÃ« tÃ« hamÃ« vathÃ«t pÃ«r mÃ«ngjes.Â»

Â«Mos u bÃ«j merak. E njoh shumÃ« mirÃ« kÃ«tÃ« aparat. Nuk do tÃ« na shpÃ«tojÃ« as edhe njÃ« pÃ«shpÃ«rimÃ«.Â»

Â«Duhet tÃ« arrijmÃ« tÃ« marrim vesh se Ã§farÃ« ka zbuluar realisht profesoreshaÂ» shtoi trashaluqi. Â«Shefi ynÃ« ka shtÃ«nÃ« njÃ« thes mÃ« para pÃ«r tÃ« ndjekur nÃ« fshehtÃ«si kÃ«to kÃ«rkime. Â»

Â«Sigurisht nuk do tÃ« jetÃ« e lehtÃ« duke parÃ« strukturÃ«n fantastike tÃ« sigurisÃ« qÃ« ka vendosur koloneli.Â» Tipi i hollÃ« ngriti vÃ«shtrimin drejt qiellit me njÃ« pamje Ã«ndÃ«rrimtare, pastaj shtoi Â«NÃ«se do tÃ« mÃ« kishin dhÃ«nÃ« edhe vetÃ«m njÃ« tÃ« mijtÃ«n e atyre parave, tashti do tÃ« qÃ«ndroja i shtrirÃ« rrÃ«zÃ« njÃ« palme nÃ« KubÃ«, duke patur si shqetÃ«sim tÃ« vetÃ«m atÃ« tÃ« zgjedhjes sÃ« njÃ« Margarite ose tÃ« njÃ« PiÃ±a Kolada.Â»

Â«Dhe ndoshta sÃ« bashku me ca vajza me bikini qÃ« tÃ« fÃ«rkojnÃ« me krem mbrojtÃ«s ndaj diellitÂ» tha trashaluqi, pÃ«r tÃ« shpÃ«rthyer mÃ« pas nÃ« njÃ« tÃ« qeshur buÃ§itÃ«se, ndÃ«rkohÃ« qÃ« si pasojÃ« e barkut tÃ« kÃ«rcyer, i binin poshtÃ« thÃ«rrimet tÃ« cilat ishin depozituar mÃ« pÃ«rpara.

Â«Kjo antipasta ishte shumÃ« e shijshme.Â» ZÃ«ri i doktoreshÃ«s doli pakÃ«z i transformuar nga altoparlanti i vogÃ«l i vendosur mbi kroskot. Â«Duhet tÃ« tÃ« rrÃ«fej se me tÃ« vÃ«rtetÃ« nuk besoja qÃ«, prapa asaj âpamjejeâ prej ushtaraku tÃ« vrazhdÃ«, mund tÃ« fshihej njÃ« burrÃ« i rafinuar.Â»

Â«Bahh, faleminderit Elisa. Edhe unÃ« sâdo ta kisha menduar kurrÃ« qÃ« njÃ« âprofesoreshÃ«â kaq shumÃ« e kualifikuar mund tÃ« ishte, pÃ«rveÃ§se e bukur, edhe mjaft e afrueshme dhe simpatike.Â» foli zÃ«ri i kolonelit, gjithmonÃ« pakÃ«z i transformuar, por me njÃ« tonacion paksa mÃ« tÃ« ulÃ«t.

Â«Shih shih se si po flirtojnÃ«Â» thirri trashaluqi nga vendi i shoferit. Â«Sipas meje, do tÃ« pÃ«rfundojnÃ« tÃ« dy nÃ« shtrat.Â»

Â«Nuk jam edhe aq i sigurtÂ» pohoi tjetri. Â«Profesoresha jonÃ« Ã«shtÃ« padyshim tepÃ«r dinake dhe nuk besoj se njÃ« darkÃ« e vockÃ«l dhe ndonjÃ« kompliment i vakÃ«t mund tÃ« mjaftojnÃ« qÃ« ajo tÃ« shkojÃ« e tÃ« bjerÃ« drejt e nÃ« krahÃ«t e tij.Â»

Â«DhjetÃ« dollarÃ« bast qÃ« sonte do ta bÃ«jÃ«Â» tha trashaluqi duke i zgjatur dorÃ«n e djathtÃ« kolegut.

Â«Ok, dakordÂ» foli tjetri duke i shtrÃ«nguar dorÃ«n qÃ« i ishte zgjatur pÃ«rpara.

Anija kozmike Theos â Objekti misterioz

Objekti qÃ« u shfaq pÃ«rpara dy bashkÃ«udhÃ«tarÃ«ve tÃ« Ã§uditur tashmÃ«, me siguri qÃ« nuk ishte ndonjÃ« gjÃ« qÃ« natyra, madje dhe nÃ« fantazinÃ« e saj tÃ« pamasÃ«, mund ta kishte krijuar vetÃ«. Ngjante si njÃ« lloj lule metalike me tre petale tÃ« gjata, pa kÃ«rcell, me njÃ« pistil nÃ« mes nÃ« formÃ« pak konike. Pjesa mbrapa pistilit ishte nÃ« formÃ«n e prizmit hekzagonal, me sipÃ«rfaqen e bazÃ«s pak mÃ« tÃ« madhe se ajo e konit tÃ« gjendur nÃ« pjesÃ«n pÃ«rballÃ« dhe qÃ« mbÃ«shteste tÃ« gjithÃ« strukturÃ«n. Nga tÃ« treja brinjÃ«t e barazlarguara tÃ« hekzagonit dilnin petalet nÃ« formÃ« katrore, me njÃ« gjatÃ«si e pakta katÃ«r herÃ« nga ajo e bazÃ«s.

Â«Duket si njÃ« tip mulliri i vjetÃ«r me erÃ«, si ata qÃ« pÃ«rdoreshin shekuj pÃ«rpara, nÃ« pllajat e mÃ«dha nÃ« lindjeÂ» foli Petri, pa i hequr as edhe njÃ« minutÃ« sytÃ« nga objekti qÃ« ishte shfaqur nÃ« ekranin e madh.

NjÃ« drithÃ«rimÃ« e pÃ«rshkoi Azakisin mu nÃ« shpinÃ«, ndÃ«rsa nÃ« mend i vinin disa prototipe tÃ« vjetÃ«r qÃ« TÃ« Moshuarit i kishin sugjeruar qÃ« tÃ« studionte para se tÃ« nisej.

Â«ÃshtÃ« njÃ« sondÃ« hapÃ«sinoreÂ» pohoi me vendosmÃ«ri Azakisi. Â«I kam parÃ« disa prej tyre, tÃ« prodhuara pak a shumÃ« nÃ« kÃ«tÃ« mÃ«nyrÃ«, tek arkivat e vjetÃ«r tÃ« RetesÂ» vazhdoi, ndÃ«rkohÃ« qÃ« nxitonte tÃ« nxirrte me anÃ« tÃ« N^COM, sa mÃ« shumÃ« informacione qÃ« mundej lidhur me kÃ«tÃ« Ã§Ã«shtje.

Â«NjÃ« sondÃ« hapÃ«sinore?Â» pyeti Petri, duke u kthyer drejt shokut me njÃ« pamje tÃ« hutuar. Â«Dhe kur do ta kemi lÃ«shuar?Â»

Â«Nuk besoj se Ã«shtÃ« e jona.Â»

Â«Nuk Ã«shtÃ« e jona? ÃfarÃ« do tÃ« thuash miku im?Â»

Â«Dua tÃ« them se as nuk Ã«shtÃ« ndÃ«rtuar dhe as nuk Ã«shtÃ« lÃ«shuar prej nesh qÃ« jetojmÃ« nÃ« planetin Nibiru.Â»

Fytyra e Petrit shprehu gjithnjÃ« e mÃ« shumÃ« habi. Â«Ãdo tÃ« thotÃ« kjo? Mos mÃ« thuaj se edhe ti beson tek ato broÃ§kullat mbi alienÃ«t, Ã«Ã«Ã«h?Â»

Â«Nga ajo Ã§farÃ« di, them se asgjÃ« e kÃ«tij lloji nuk Ã«shtÃ« ndÃ«rtuar ndonjÃ«herÃ« nÃ« planetin tonÃ«. Kam kontrolluar nÃ« tÃ« gjithÃ« arkivin e Retes dhe nuk ka asnjÃ« lidhje me objektin qÃ« kemi pÃ«rpara. As edhe tek projektet qÃ« nuk janÃ« realizuar ndonjÃ«herÃ«.Â»

Â«Nuk Ã«shtÃ« e mundur!Â» thirri Petri. Â«Ai N^COM-i yt duhet tÃ« jetÃ« i Ã§akorduar. Kontrolloje mÃ« mirÃ«.Â»

Â«MÃ« vjen keq Petri. VÃ«rtet qÃ« e kam kontrolluar dy herÃ« dhe jam absolutisht i sigurt sÃ« kjo nuk Ã«shtÃ« vepÃ«r e jona.Â»

Sistemi i tÃ« parit me rreze tÃ« shkurtÃ«r kujdeset qÃ« tÃ« gjenerojÃ« njÃ« imazh tridimensional tÃ« objektit, duke e rikrijuar me njÃ« saktÃ«si tÃ« madhe deri nÃ« detajet mÃ« tÃ« vogla. Hologrami lÃ«kundej lehtazi nÃ« mes tÃ« sallÃ«s sÃ« komandÃ«s, duke qÃ«ndruar pezull afro gjysÃ«m metri nga dyshemeja.

Petri, me njÃ« lÃ«vizje tÃ« dorÃ«s sÃ« djathtÃ«, filloi ta rrotullonte ngadalÃ«, duke hetuar me vÃ«mendje Ã§do detaj tÃ« vogÃ«l.

Â«Dukej se ishte e pÃ«rbÃ«rÃ« nga njÃ« aliazh metalik shumÃ« i lehtÃ«Â» tha Petri, me njÃ« ton padyshim shumÃ« mÃ« teknik, lidhur me atÃ« Ã§udi qÃ« e kishte pushtuar qÃ« nÃ« fillim Â«Ushqyesit e motorÃ«ve duhet tÃ« jenÃ« tÃ« pajisur me tre petale, qÃ« ngjanin se ishin tÃ« veshur nga njÃ« lloj materiali i ndjeshÃ«m ndaj dritÃ«s sÃ« diellit.Â» MÃ« nÃ« fund kishte filluar qÃ« tÃ« lÃ«vizte komandat e sistemit. Â«Pistili duhet tÃ« jetÃ« ndonjÃ« lloj antene marrÃ«se-transmetuese dhe nÃ« prismin hekzagonal me siguri qÃ« Ã«shtÃ« âtruriâ i kÃ«saj gjÃ«je.Â»

Petri luante hologramin gjithnjÃ« e mÃ« shpejt, duke e pÃ«rmbysur nÃ« tÃ« gjitha drejtimet. Papritur u ndal dhe thirri Â«Shiko kÃ«tu. Sipas teje, Ã§âÃ«shtÃ« kjo?Â» pyeti, ndÃ«rkohÃ« qÃ« kujdesej pÃ«r tÃ« zmadhuar detajin.

Azakisi u afrua sa mÃ« afÃ«r qÃ« tÃ« mundej. Â«Duken si simbole.Â»

Â«Dy simbole do tÃ« thojaÂ» korrigjoi Petri Â«ose mÃ« mirÃ«, njÃ« vizatim dhe katÃ«r simbole shumÃ« afÃ«r njÃ«ra tjetrÃ«s.Â»

Â«Azakisi vazhdonte shpejt, me anÃ« tÃ« N^COM, qÃ« tÃ« kÃ«rkonte diÃ§ka tek Rete, por nuk ia doli qÃ« tÃ« gjente absolutisht ndonjÃ« gjÃ« qÃ« tÃ« kishte sadopak lidhje me atÃ« Ã§farÃ« kishte pÃ«rpara.Â»

Vizatimi pÃ«rfaqÃ«sonte njÃ« katror tÃ« pÃ«rbÃ«rÃ« nga pesÃ«mbÃ«dhjetÃ« shirita gjatÃ«sorÃ« tÃ« alternuar me ngjyrÃ« tÃ« bardhÃ« dhe tÃ« kuqe, dhe, nÃ« kÃ«ndin lart nga e majta, njÃ« katror tjetÃ«r me ngjyrÃ« blu tÃ« pÃ«rbÃ«rÃ« nga pesÃ«dhjetÃ« yje pesÃ«cepÃ«sh nÃ« ngjyrÃ« tÃ« bardhÃ«. NÃ« tÃ« djathtÃ« tÃ« tij, katÃ«r simbolet:

JUNO

Â«Duket si njÃ« lloj shkrimiÂ» guxoi tÃ« thoshte Azakisi. Â«Ndoshta simbolet pÃ«rfaqÃ«sojnÃ« emrin e atyre qÃ« kanÃ« krijuar sondÃ«n.Â»

Â«Ose ndoshta Ã«shtÃ« emri i sajÂ» iu kundÃ«rpÃ«rgjigj Petri. Â«Sonda quhet âJUNOâ dhe simboli i ndÃ«rtuesve tÃ« saj Ã«shtÃ« ai lloj katrori me ngjyrÃ«. Â»

Â«Sido qÃ« tÃ« jetÃ«, e sigurt Ã«shtÃ« qÃ« nuk jemi ne ata qÃ« e kanÃ« ndÃ«rtuarÂ» kÃ«mbÃ«nguli Azakisi. Â«Mendon se mund tÃ« ekzistojÃ« brenda saj ndonjÃ« formÃ« jete? Â»

Â«Mendoj se jo. TÃ« paktÃ«n jo nga ato qÃ« ne njohim. HapÃ«sira nÃ« kapsulÃ«n mbrapa, i vetmi vend ku mund tÃ« gjendet ndonjÃ« gjÃ«, Ã«shtÃ« tepÃ«r e vogÃ«l pÃ«r tÃ« pasur brenda njÃ« qenie tÃ« gjallÃ«.Â»

NdÃ«rkohÃ« qÃ« fliste, Petri kishte nisur tashmÃ« tÃ« kryente njÃ« skanim tÃ« sondÃ«s, nÃ« kÃ«rkim tÃ« Ã§farÃ«do lloj shenje jete qÃ« mund tÃ« dilte nga brendÃ«sia e saj. Pas pak Ã§astesh, njÃ« varg simbolesh u shfaqÃ«n nÃ« ekran tÃ« cilat nxitoi qÃ« tâia deshifronte shokut tÃ« tij.

Â«Sipas sensorÃ«ve tanÃ« nuk ka asgjÃ« âtÃ« gjallÃ«â atje brenda. Nuk duket qÃ« tÃ« ketÃ« as armÃ« tÃ« ndonjÃ« lloji apo tipi. Me njÃ« kqyrje tÃ« parÃ«, e ndjej tÃ« them se, ky objekt, Ã«shtÃ« njÃ« lloj avioni zbulues i lÃ«shuar pÃ«r tÃ« eksploruar nÃ« mes tÃ« sistemit diellor nÃ« kÃ«rkim tÃ« kushedi se Ã§farÃ« gjÃ«je.Â»

Â«Edhe mundetÂ» miratoi Azakisi Â«por pyetja qÃ« do duhet tÃ« supozojmÃ« Ã«shtÃ«: âLÃ«shuar nga kush?âÂ»

Â«BahhÂ» hamendÃ«soi Petri Â«nÃ«se pÃ«rjashtojmÃ« prezencÃ«n e âalienÃ«veâ misteriozÃ«, do tÃ« thosha se tÃ« vetmit qÃ« mund tÃ« bÃ«jnÃ« diÃ§ka tÃ« tillÃ«, mund tÃ« jenÃ« vetÃ«m âmiqtÃ« e tu tÃ« vjetÃ«r nÃ« tokÃ«â.Â»

Â«ÃfarÃ« po thua? Por qÃ« nga hera e fundit qÃ« i kemi lÃ«nÃ«, ata nuk ishin nÃ« gjendje qÃ« tÃ« ecnin as me kalÃ«. Si mund tÃ« kenÃ« arritur njÃ« nivel njohurie tÃ« kÃ«tillÃ« brenda kaq pak kohe? DÃ«rgimi i njÃ« sonde qÃ« sillet vÃ«rdallÃ« nÃ« hapÃ«sirÃ« nuk Ã«shtÃ« aspak njÃ« shaka.Â»

Â«Pak kohÃ«?Â» kundÃ«rshtoi Petri duke e parÃ« drejt e nÃ« sy. Â«Mos harro se, pÃ«r ata, kanÃ« kaluar afro 3.600 vjet qÃ« atÃ«herÃ«. Duke patur parasysh se jetÃ«gjatÃ«sia e tyre mesatare ishte maksimum pesÃ«dhjetÃ«-gjashtÃ«dhjetÃ« vjeÃ§, do tÃ« thotÃ« se kanÃ« kaluar e pakta rreth gjashtÃ«dhjetÃ« breza. Ndoshta janÃ« bÃ«rÃ« akoma mÃ« inteligjentÃ« se sa mund ta imagjinojmÃ«.Â»

Â«Dhe ndoshta ishte kjo arsyejaÂ» shtoi Azakisi, duke u pÃ«rpjekur qÃ« tÃ« finalizonte mendimin e shokut Â«qÃ« TÃ« Moshuarit ishin aq tÃ« merakosur pÃ«r kÃ«tÃ« mision. Ata e kishin parashikuar ose tÃ« paktÃ«n, e kishin marrÃ« parasysh kÃ«tÃ« mundÃ«si.Â»

Â«Bahh, madje mund edhe tÃ« na e kishin pÃ«rmendur shkarazi kÃ«tÃ« gjÃ«, apo jo? Sa sâmÃ« ra pika kur e pashÃ« atÃ« objektin.Â»

Â«Jemi ende nÃ« planin e hipotezaveÂ» tha Azakisi ndÃ«rkohÃ« qÃ« me gishtin e madh dhe tregues tÃ« dorÃ«s fÃ«rkonte mjekrÃ«n Â«por duket se arsyetimi ka kuptim. Do tÃ« pÃ«rpiqem qÃ« tÃ« vihem nÃ« kontakt me TÃ« Moshuarit dhe do tÃ« provoj qÃ« tâu shkÃ«pus ndonjÃ« informacion mÃ« shumÃ«, nÃ«se kanÃ«. Ti, ndÃ«rkaq, pÃ«rpiqu tÃ« kuptosh diÃ§ka mÃ« shumÃ« rreth kÃ«tij mjeti. Analizo itinerarin aktual, shpejtÃ«sinÃ«, masÃ«n, e tÃ« tjera dhe pÃ«rpiqu tÃ« bÃ«sh njÃ« parashikim mbi vendmbÃ«rritjen e tij, qÃ« nga koha kur Ã«shtÃ« nisur dhe tÃ« dhÃ«nat qÃ« ka depozituar. Si pÃ«rfundim, dua tÃ« marr vesh sa mÃ« shumÃ« gjÃ«ra qÃ« tÃ« jetÃ« e mundur mbi atÃ« qÃ« na pret aty poshtÃ«.Â»

Â«NÃ« rregull, ZakÂ» foli Petri ndÃ«rsa vÃ«rtiste pezull nÃ« ajÃ«r, pÃ«rreth tij hologramet tÃ«rÃ« ngjyrÃ« me njÃ« pafundÃ«si numrash dhe formulash.

Â«Ah, mos harro tÃ« analizosh atÃ« qÃ« e ke identifikuar si antenÃ«. NÃ«se Ã«shtÃ« ashtu vÃ«rtet, do tÃ« jetÃ« nÃ« gjendje tÃ« transmetojÃ« dhe tÃ« marrÃ«. Nuk do tÃ« doja qÃ« takimi ynÃ« tÃ« ishte transmetuar tashmÃ« tek dÃ«rguesit e sondÃ«s.Â»

Duke e thÃ«nÃ« kÃ«tÃ«, Azakisi u drejtua me shpejtÃ«si nga kabina H^COM, e vetmja nÃ« gjithÃ« anijen me pajisjet pÃ«r komunikimin nÃ« largÃ«si tÃ« madhe, e cila gjendej midis portÃ«s tetÃ«mbÃ«dhjetÃ« dhe nÃ«ntÃ«mbÃ«dhjetÃ« tÃ« moduleve tÃ« transferimit tÃ« brendshÃ«m. Dera e pasme u hap me atÃ« fishkÃ«llimÃ«n e lehtÃ« dhe Azakisi rrÃ«shqiti brenda kabinÃ«s sÃ« ngushtÃ«.

Kush e di pse e kanÃ« bÃ«rÃ« kaq tÃ« ngushtÃ«... pyeste veten ndÃ«rkohÃ« qÃ« kÃ«rkonte tÃ« sistemohej nÃ« njÃ« sedilje, vÃ«rtet tepÃ«r tÃ« vogÃ«l, e cila kishte zbritur automatikisht nga sipÃ«r. Ndoshta kanÃ« dashur qÃ« ta pÃ«rdornim sa mÃ« pak qÃ« tÃ« jetÃ« e mundur... .

NdÃ«rkohÃ« qÃ« dera po mbyllej sÃ«rish pas shpinÃ«s, ai filloi qÃ« tÃ« formonte njÃ« seri komandash mbi panelin qÃ« kishte pÃ«rpara. Duhej qÃ« tÃ« priste disa sekonda para se tÃ« stabilizohej sinjali. Papritmas, nÃ« pamjen holografike, shumÃ« tÃ« ngjashme me atÃ« qÃ« kishte nÃ« dhomÃ«n e vet, filloi tÃ« shfaqej fytyra e rreshkur dhe padyshim e vrarÃ« nga vitet e tÃ« Moshuarit, eprorit tÃ« tij.

Â«AzakisÂ» tha ai duke buzÃ«qeshur lehtÃ«, ndÃ«rkohÃ« qÃ« ngrinte ngadalÃ« dorÃ«n kockore nÃ« shenjÃ« pÃ«rshÃ«ndetjeje. Â«ÃfarÃ« tÃ« shtyu qÃ« tÃ« thÃ«rrasÃ«sh, me kaq shumÃ« ngut, kÃ«tÃ« plak tÃ« shkretÃ«? Â»

KurrÃ« nuk kishte arritur qÃ« tÃ« merrte vesh me saktÃ«si moshÃ«n e shefit tÃ« tij. Askujt nuk i ishte lejuar qÃ« tÃ« merrte vesh informacione shumÃ« private lidhur me ndonjÃ« element tÃ« TÃ« Moshuarve. Me siguri, transformime tÃ« mÃ«dha rreth diellit kishte parÃ« shumÃ«. PavarÃ«sisht kÃ«saj, sytÃ« e tij lÃ«viznin me shpejtÃ«si nÃ« tÃ« djathtÃ« dhe nÃ« tÃ« majtÃ«, me njÃ« gjallÃ«ri tÃ« atillÃ« saqÃ« as ai vetÃ« nuk do tÃ« dinte tâi bÃ«nte mÃ« mirÃ«.

Â«Kemi bÃ«rÃ« njÃ« takim vÃ«rtet tÃ« papritur, tÃ« paktÃ«n pÃ«r neÂ» ia nisi Azakisi pa shumÃ« politesÃ«, duke u pÃ«rpjekur qÃ« ta vÃ«shtronte interlokutorin drejt e nÃ« sy. Â«Gati ishim duke u pÃ«rplasur me njÃ« objekt tÃ« pazakontÃ«Â» vazhdoi, duke u munduar qÃ« tÃ« kapte Ã§do shprehje sado tÃ« vogÃ«l tÃ« TÃ« Moshuarit.

Â«Objekt? Shprehu mÃ« qartÃ« biri im.Â»

Â«Petri Ã«shtÃ« ende duke e analizuar, por ne mendojmÃ« se bÃ«het fjalÃ« pÃ«r njÃ« lloj sonde dhe jam i sigurt qÃ« nuk Ã«shtÃ« e jona.Â» SytÃ« e TÃ« Moshuarit u zgurdulluan. Dukej edhe ai i habitur.

Â«Kemi gjetur simbole tÃ« Ã§uditshÃ«m tÃ« gdhendura mbi tÃ« qÃ« janÃ« nÃ« njÃ« gjuhÃ« tÃ« panjohurÂ» shtoi. Â« Po tâi dÃ«rgoj tÃ« gjitha tÃ« dhÃ«nat.Â»

VÃ«shtrimi i ngulÃ«t i TÃ« Moshuarit u duk sikur humbi pÃ«r njÃ« Ã§ast, ndÃ«rkohÃ« qÃ«, me anÃ« tÃ« O^COM-it tÃ« tij, shqyrtonte fluksin e informacioneve qÃ« i vinin.

Pas disa Ã§astesh tepÃ«r tÃ« gjatÃ«, sytÃ« e tij u kthyen pÃ«r tâu fiksuar me ata tÃ« interlokutorit tÃ« tij dhe, me njÃ« ton qÃ« nuk la asnjÃ« emocion tâi shfaqej, tha Â«Do tÃ« mbledh menjÃ«herÃ« KÃ«shillin e TÃ« Moshuarve. E gjithÃ« kjo supozon qÃ« konkluzionet tuaja fillestare janÃ« tÃ« sakta. NÃ«se gjÃ«rat duhet tÃ« jenÃ« vÃ«rtet kÃ«shtu, ne do tÃ« duhet qÃ« tÃ« rishikojmÃ« shumÃ« shpejt planet tona.Â»

Â«TÃ« presim tÃ« rejatÂ» dhe duke thÃ«nÃ« kÃ«shtu, Azakisi mbylli bisedÃ«n.

Nasiria â Darka

Koloneli dhe Elisa po thanin tashmÃ« kupÃ«n e tretÃ« tÃ« shampanjÃ«s dhe ambienti padyshim ishte bÃ«rÃ« akoma dhe mÃ« joformal. Â«Xhek, duhet tÃ« them se ky Masgoufi Ã«shtÃ« fantastik. Do tÃ« jetÃ« e pamundur qÃ« ta mbaroj, Ã«shtÃ« jashtÃ«zakonisht shumÃ«.

Â«VÃ«rtet, Ã«shtÃ« padyshim mÃ« i miri. Duhet qÃ« tÃ« komplimentojmÃ« guzhinierin.Â»

Â«Ndoshta do tÃ« duhej qÃ« tÃ« martohesha me tÃ« dhe ta vija tÃ« gatuante pÃ«r muaÂ» tha Elisa duke qeshur pak si shumÃ« nÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« ekzagjeruar. Alkoli tanimÃ« po bÃ«nte efektin e vet.

Â«E jo, e kush vihet nÃ« rresht. UnÃ« e para.Â» Guxoi me batutÃ«n duke menduar se nuk do tÃ« qe fundja aq pa vend. Elisa bÃ«ri sikur nuk kishte ndodhur asgjÃ« dhe vazhdoi qÃ« tÃ« pÃ«rtypte peshkun.

Â«Ti nuk je i martuar, apo jo? Â»

Â«Jo, nuk kam pasur asnjÃ«herÃ« kohÃ«.Â»

Â«ÃshtÃ« njÃ« justifikim i vjetÃ«rÂ» tha ajo duke e parÃ« me djallÃ«zi.

Â«Bahh, nÃ« tÃ« vÃ«rtetÃ« i jam afruar mÃ« shumÃ« se njÃ« herÃ« por jeta ushtarake nuk Ã«shtÃ« tamam e pÃ«rshtatshme pÃ«r martesÃ«n. Po ti?Â» shtoi, duke i rÃ«nÃ« shkurt njÃ« teme qÃ« dukej se i sillte akoma siklet. Â«Ke qenÃ« ndonjÃ«herÃ« e martuar?Â»

Â«Tallesh? E kush do tÃ« duronte qÃ« tÃ« kishte njÃ« grua qÃ« kalon shumicÃ«n e kohÃ«s duke lÃ«vizur nÃ«pÃ«r botÃ« pÃ«r tÃ« gÃ«rmuar nÃ«n tokÃ« si njÃ« urith dhe qÃ« zbavitet kur pÃ«rdhos varre tÃ« lashtÃ« prej mijÃ«ra vjetÃ«sh?Â»

Â«TamamÂ» tha Xheku duke buzÃ«qeshur hidhur Â«siÃ§ shihet nuk jemi tÃ« prerÃ« pÃ«r martesÃ«n.Â» Dhe ndÃ«rsa ngrinte gotÃ«n propozoi gjithÃ« melankoli Â«Ta pijmÃ« pÃ«r tÃ«.Â»

Kamerieri erdhi duke mbajtur pak Samoons13 tÃ« sapo pjekur, duke ndÃ«rprerÃ« fatmirÃ«sisht, atÃ« moment trishtimi tÃ« lehtÃ«.

Xheku duke pÃ«rfituar nga ndÃ«rprerja, kÃ«rkoi qÃ« tÃ« zmbrapste shpejt njÃ« sÃ«rÃ« kujtimesh qÃ« i kishin ardhur nÃ« mendje papritmas. Ishin gjÃ«ra qÃ« i takonin tÃ« shkuarÃ«s. Tani kishte afÃ«r vetes njÃ« grua shumÃ« tÃ« bukur dhe duhej tÃ« pÃ«rqendrohej vetÃ«m tek ajo. Kjo gjÃ« pastaj nuk ishte dhe aq e vÃ«shtirÃ«.

Muzika nÃ«n sfond, qÃ« dukej sikur i mbÃ«shtillte me delikatesÃ«, ishte ajo e duhura. Elisa, e ndriÃ§uar nga tre qirinj tÃ« vÃ«nÃ« nÃ« mes tÃ« tryezÃ«s, ishte mahnitÃ«se. FlokÃ«t e saj kishin refleksin e arit dhe bakrit dhe lÃ«kura ishte e butÃ« dhe ngjyrÃ« tÃ« bronxtÃ«. SytÃ« depÃ«rtues kishin njÃ« ngjyrÃ« jeshile tÃ« thellÃ«. BuzÃ«t e saj tÃ« buta po kÃ«rkonin ngadalÃ« qÃ« tÃ« ndanin njÃ« copÃ« troftÃ« nga shtylla kurrizore qÃ« mbante nÃ«pÃ«r gishta. Ishte aq sensuale.

Natyrisht qÃ« ElisÃ«s nuk i kishte shpÃ«tuar ai moment dobÃ«sie i kolonelit. Vuri kurrizin e peshkut nÃ« anÃ« tÃ« pjatÃ«s dhe thithi, me shkujdesje tÃ« dukshme, nÃ« fillim gishtin tregues dhe pastaj gishtin e madh. Uli pakÃ«z kokÃ«n dhe e vÃ«shtroi aq furishÃ«m saqÃ« Xheku mendoi se zemra gati po i shpÃ«rthente nga kraharori dhe po pÃ«rfundonte drejt e nÃ« pjatÃ«.

Duke e ndjerÃ« se nuk e kishte mÃ« kontrollin e situatÃ«s dhe mbi tÃ« gjitha tÃ« vetÃ« vetes, koloneli menjÃ«herÃ« u pÃ«rpoq qÃ« tÃ« merrte veten. Ishte paksa i madh pÃ«r tÃ« bÃ«rÃ« figurÃ«n e njÃ« adoleshenti tÃ« dashuruar, por ajo vajzÃ« kishte diÃ§ka qÃ« e tÃ«rhiqte tmerrÃ«sisht.

Mori frymÃ« thellÃ«, fÃ«rkoi fytyrÃ«n me duar dhe guxoi duke thÃ«nÃ« Â«Si thua sikur ta heqim qafe edhe kÃ«tÃ« copÃ«z tÃ« fundit?Â»

Ajo buzÃ«qeshi, mori butÃ«sisht nÃ« duar copÃ«zÃ«n e mbetur nga trofta, u ngrit lehtazi nga karrigia duke u zgjatur drejt tij dhe ia afroi tek goja. NÃ« atÃ« pozicion, dekolteja e saj vuri pjesÃ«risht nÃ« dukje gjoksin e bÃ«shÃ«m. Xheku, me sa duket i sikletosur, hÃ«ngri vetÃ«m njÃ« kafshatÃ« tÃ« vogÃ«l, por pa arritur qÃ« tÃ« shmangÃ« prekjen lehtÃ« me buzÃ« tÃ« gishtave tÃ« saj. Eksitimi i tij rritej gjithnjÃ« e mÃ« shumÃ«. Elisa po luante me tÃ« siÃ§ bÃ«n macja me miun dhe Xheku nuk po arrinte qÃ« tâi rezistonte nÃ« ndonjÃ«farÃ« mÃ«nyre.

MÃ« pas, me njÃ« pamje prej Ã§upke tÃ« pafajshme, Elisa u kthye tÃ« ulej rehatshÃ«m nÃ« vendin e saj dhe, sikur nuk kishte ndodhur gjÃ« fare, ia bÃ«ri me dorÃ« kamerierit tÃ« gjatÃ« dhe tÃ« hollÃ«, i cili iu afrua nÃ« Ã§ast.

Â«Besoj se Ã«shtÃ« momenti pÃ«r njÃ« Ã§aj tÃ« mirÃ« me kardamom. Si thua, Xhek? Â»

Ai qÃ« ende nuk e kishte marrÃ« veten nga situata e mÃ«parshme, belbÃ«zoi diÃ§ka tÃ« tillÃ« si Â«Bahh po, nÃ« rregull...Â» Dhe ndÃ«rkohÃ«, qÃ« pÃ«rpiqej tÃ« bÃ«nte pÃ«rshtypje duke rregulluar xhaketÃ«n, shtoi Â«Besoj se bÃ«n shumÃ« mirÃ« pÃ«r tretjen.Â»

Ishte i vetÃ«dijshÃ«m qÃ« kishte thÃ«nÃ« njÃ« gjÃ« qesharake por nÃ« atÃ« moment nuk i kishte ardhur nÃ« mend asgjÃ« tjetÃ«r mÃ« e mirÃ«.

Â«ÈshtÃ« gjithÃ§ka shumÃ« e kÃ«ndshme Xhek, njÃ« mbrÃ«mje me tÃ« vÃ«rtetÃ« fantastike, por mos tÃ« harrojmÃ« qÃ«llimin pÃ«r tÃ« cilin gjendemi kÃ«tu sonte. Duhet tÃ« tÃ« tregoja diÃ§ka, e mban mend?Â»

<1 2 3 4 5 >

На страницу:

Перейти

3 из 5

Полная версия

Rikthim Në Tokë

Другие книги автора