Jesteśmy inni

Stavl Zosimov

Jesteśmy inni

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Flashforward

Jesień 1998 roku. 18+

W deszczowy poranek Arystarch (20) ze SNEZHANU (20) przechodzą pustą drugorzędną drogę samochodową na kolor zielony, z torami tramwajowymi. Niespodziewanie z przyległej alei wyjeżdża zagraniczny samochód, z dużą prędkością potrąca ich i odjeżdża. Uderzenie następuje ze strony Arystarcha. Bezwładnie spada na Śnieżkę. Snezhana spada na asfalt i uderza skronią w tor tramwajowy. Traci przytomność. Arystarch przez mgłę widzi numer samochodu i że za kierownicą siedzi kobieta, która zatrzymuje się na chwilę, aby przekonać się o udanej akcji i szybko odjeżdża. Arystarch patrzy na leżącą obok, krwawiącą Snezhanę i również traci przytomność.

KONIEC FLASHFORWARDA

Kamera pokazuje fasadę Szkoły Muzycznej w mieście Pietropawłowsk, w północno-Kazachstanie.

Lato 1995 roku. Trzy lata wcześniej

Studenci Wydziału dętego, puzonista Arystarch, trębacz Fritz, klarnecista śruba i Znicz (zestawy perkusyjne) piłka leżą głodni w swoim pokoju na czwartym piętrze mężczyzny na łóżkach obutych.

ARYSTARCH

Widły, jeszcze tydzień czekać na ostatni egzamin za rok na kierunku. Może coś pomylimy?

ŚRUBA

Prikin, Arystarch, już na trzecim miejscu osiedlili się niektórzy uczestnicy dziewcząt. A w sali orkiestrowej zamieszkali uczniowie. Na pewno mają łup. Fritz, jedź i potrząśnij nimi za kasę.

Fritz leży obuty.

Fritz

(śmiać)

Co ty, kurwa, za bandytą? Sam podnieś dupę i idź albo idź razem.

KULKA

(Delikatny)

A ja pójdę? Jestem chwilą.

Arystarch wstaje z łóżka.

ARYSTARCH

Nie, Shariku, nie masz dość ich potrząsania na łup. Lepiej pójdziesz po piwo, a my pójdziemy do abitury we trójkę. Możesz się pomylić.

Arystarch idzie do drzwi i wychodzi. Vint i Fritz wstają i podążają za Arystarchem.

Kamera pokazuje Budynek Kuban State University.

Snezhana siedzi w swoim pokoju za sztalugą i maluje krajobraz farbą. Wchodzi jej matka.

MATKA ŚNIEŻANY

(ze zdziwieniem)

Znowu robisz te bzdury?

(spokojniej)

Zrozum, córko, możesz to robić jako hobby, ale Twoim obowiązkiem jest kontynuować naszą rodzinną działalność. Zmarły ojciec tego chciał, więc musisz najpierw ukończyć studia.

Snezhana

To nie jest problem, mamusiu, tatusiu na pewno się nie zawiedzie, jeśli w ogóle jest to światło, a potem sama muszę zrobić budżet na własną rękę. Jeśli nie, to pójdę na płatny.

W sali orkiestrowej znajduje się kilka złożonych łóżek w gotowości i jedno rozłożone. Na środku siedzi młody chłopak z wioski o imieniu Kola. Nagle otwierają się drzwi i wchodzą Arystarch, Wint, Fritz.

Fritz

(Bezczelnie z przejazdem)

Salam pół na pół, braciela, no cóż, jak się oddycha?

Kohl jest lekko przestraszony, ale stara się być pewny siebie. Śruba pociąga za rękę, aby uścisnąć dłoń.

ŚRUBA

Śruba.

KOLA

(Z przerażeniem)

Bardzo miło, Nikolai.

Arystarch siada z boku Koli na łóżku. Kładzie rękę na ramionach jak starszy przyjaciel. Kohl patrzy na Arystarcha w przerażeniu, po czym na zmianę rzuca wzrok na Fritza i Winta. Vint siada z drugiej strony Kohla na łóżku, a Fritz bierze krzesło i kładzie je plecami do łóżka. Siada i składa ręce na plecach, jak uczeń na biurku.

ARYSTARCH

(Jak dziecko)

Wiesz co, zrobisz to. Widzę to po twoich oczytanych oczach, ale do dalszej nauki i ogólnie dobrze się uczyć, jeszcze mało. Musimy się z nami zaprzyjaźnić, aby Kazachowie nie byli dla nich szaleni. Szanują nas, ponieważ jesteśmy razem.

Fritz

Wiesz, kim są Kazachowie?

Kohl niepewnie kiwa głową pionowo.

ŚRUBA

Kazachowie są tutaj w domu. To była kiedyś Rosja, a teraz Kazachstan. Więc Breżniew Cię sprzedał. I mnie i Fritza.

ARYSTARCH

Tak, wszyscy, krótko mówiąc. Więc próbują nas, Rosjan, za to, że jesteśmy Rosjanami, wyrzucić lub zmrozić. Chociaż Fritz, spójrz, jaki on jest Rosjaninem. Twarz faszystowska.

Fritz

Sam jesteś faszystą, jestem komsomolem, byłem czystym Niemcem. Ale śruba jest żydowskim Niemcem.

KOLA

Jak Hitler?

Wszyscy się śmieją.

ŚRUBA

Nie, Hitler nie jest Niemcem, jest Austriakiem. Cóż, jak chochoł i Rosjanin.

ARYSTARCH

A Ty kim jesteś?

KOLA

Jestem po rosyjsku

ARYSTARCH

Uuuu, bracie. Trafiłeś. Ale jest dla ciebie wyjście i zbawienie.

KOLA

Jakie?

ŚRUBA

Proste, aby to zrobić, musisz się teraz zatrzymać.

Fritz

I będziesz pod naszą ochroną. A Kazachowie nas nie dotykają, bo mamy Wałęsę.

Fritz wyciąga pistolet Postrzałowy z tyłu i podnosi go do nosa Kohla.

KOLA

(drżącym głosem)

A ja nie mam pieniędzy.

Fritz bezczelnie chwyta Colina za głowę innym pędzlem i siłą uderza go w czoło.

Fritz

Więc Schmuck, pakuj się i pierdol się stąd. Mówię poważnie, co siedzisz?

Fritz odrzuca głowę jak piłkę od siebie i wyrównuje Plecy, pokazując swoje piersiowe piersi. Kohl wyciąga tysiąc Tenge z trzęsącymi się rękami i wręcza rachunek Fritzowi.

KOLA

(drżącym głosem)

Mam to i tyle. Te pieniądze są na całą abiturę. Nie wziąłem jedzenia z domu, bo to nie jest fajne. Chciałem tu zjeść w kawiarni.

Śruba bierze banknot z rąk Kohli i patrzy na światło. Następnie wkłada dżinsy do bocznej kieszeni.

ŚRUBA

(Wesoły)

Niniejszy. Cóż, bracie, na pewno nie umrzesz z głodu, bo na dachu do chrzanu gołębi i dopóki piłka będzie biec po piwo, pójdziemy dłubać te gołębie na przekąskę.

Snezhana przepycha się przez tłum kandydatów na tablicę ogłoszeń i przegląda listy osób, które zdały egzaminy wstępne na Uniwersytet w Krasnodarze, ale się tam nie znajduje. Podchodzi do niej nauczyciel Ostap Grigorjewicz.

OSTAP GRZEGORZ

Cześć Snezhana, możemy porozmawiać?

Ostap Grigoriewicz i Snezhana wychodzą z tłumu kandydatów.

Snezhana

Znamy się?

OSTAP GRZEGORZ

Nie pugaisa, Nazywam się Ostap Grigoryevich. Jestem kolegą z klasy twojej matki, Eleny Stanislavovny Bogoslavskaya. Chodzi o to. Jestem członkiem Komisji Egzaminacyjnej. Ale ja sam nie mam prawa wyciągać ostatecznych wniosków, tym bardziej, że jak słyszałem, chciałaś sprawdzić swoją wiedzę i pokazują niewystarczający Result do przyjęcia na podstawie budżetu. Ale teraz możesz dostać się na płatny kurs i jeszo, przepraszam, ale muszę powiedzieć twojej matce o wynikach przyjęcia. Dałem jej słowo.

Snezhana

(w histerii)

Cholera, ona też tu weszła ze swoją kasą. Jestem zdecydowanie przeciwny, słyszysz cię tam!!

OSTAP GRZEGORZ

Ostap Grigorjewicz.

Snezhana

(w histerii)

Tak więc, Ostap Grigorievich, nie chcę niczego od mojej matki, która oszalała na punkcie swoich sklepów jubilerskich, blasku diamentów i chciwości na swoje pieniądze. A jeśli dostanę się za opłatą, to do szkoły artystycznej. A twoja szaraga bez dusznych zawodów nie jest mi potrzebna. Rzyganie ciągnie mnie od myśli twojej gospodarki finansowej. Więc ją przekaż. Voila!!

Snezhana szybko udaje się do wyjścia z budynku.

ROZDZIAŁ DRUGI

Na strych cicho wspinają się Arystarch, Wint, Fritz i Kohl. Fritz natychmiast biegnie do jedynego otwartego okna z poduszką, aby je zamknąć. Wiele gołębi grucha na strychu i zaczyna latać w przeciwnym kierunku.

KOLA

Te gołębie są niebezpieczne. Zjadają ze śmietnika.

Fritz

Więc nie jesz wątroby i to wszystko. Wątroba jest filtrem organizmu, który zatrzymuje wszystkie toksyny. Nie chodziłeś do szkoły? Pamiętaj, Zoologia, Klasa 5, akapit 7, strona 235.

Śruba i Kohl z bitami idą na drugi koniec strychu. Arystarch i Fritz zostają tu przy wejściu i wszyscy zaczynają walić gołębie w locie. Gołębie latają z boku na bok, od ściany do ściany, przez cały strych, a chłopcy przewracają je w locie. Czasami rozpryskuje się krew. Potem wszyscy zaczynają zbierać trupy gołębi do worka i udają się do wyjścia.

Aristarch, Vint, Fritz i Kohl zrywają gołębie i słyszą krzyk Sharika z ulicy.

KOLA

(ze smutkiem)

Grzechem jest zabicie ptaka Bożego.

ŚRUBA

Och, daj spokój, ale nie jest grzechem moczyć kurczaki, świnie, krowy?

ARYSTARCH

W Biblii jest napisane. Czytałeś Biblię?

KOLA

Nie.

ARYSTARCH

Więc tutaj. Wszystko, co jest zabijane dla pożywienia, nie jest grzechem.

Piłka (za kulisami)

(krzyczeć)

Hej, chłopaki, końcie konia!

ŚRUBA

Oh! Piłka jest podpiwniczona. Jednak zwinnie.

Arystarch i Vint wychodzą z pokoju. A Fritz i Kohl skubają dalej.

Fritz

(Kola)

Idź, pomóż im, za jedno i ucz się.

Kohl rzuca tuszę gołębia i wychodzi szybkim krokiem z pokoju.

Arystarch, Kohl i Vint wychodzą na balkon na 4 piętrze i opuszczają linę z karabińczykiem na końcu. Piłka chwyta 40 litrowy plastikowy kanister pełny z uchwytem na piwo za karabińczyk.

KULKA

Vira!

Z trudem kanister zaczyna się podnosić, a piłka wchodzi za róg Akademika.

Sharik wychodzi zza rogu dormitorium, wbiega na ganek i wchodzi do drzwi wejściowych.

Kanister przylega do balkonu na 3 piętrach i zatrzymuje się. Arystarch ze Śrubą próbują ją kołysać, ale bezskutecznie. Wtedy Kohl przejmuje inicjatywę i przechodzi przez barierę balkonu i próbuje bardziej odciągnąć linę od krawędzi balkonu. Arystarch z zwodem trzymają linę, aby kanister nie spadł.

Nagle Balonik wchodzi na balkon i wszyscy zwracają na niego uwagę. Lina zrywa się z rąk Arystarcha i śruby, spada w dół i ciągnie bezwładnie Kolę. Kohl z kanistrem i hukiem spada na krzew, który rośnie poniżej.

W gabinecie dyrektora siedzi Arystarch. Dyrektor daje mu kopię nakazu wydalenia.

DYREKTORKA

Cóż, chłopcze, w końcu się bawiłem. Cały rok spuszczałeś mi mózg. Wszyscy. Rozkaz już wisi, a ta kopia.

ARYSTARCH

(czytanie ze słuchu)

Wydalony ze Szkoły Muzycznej za organizację i picie napojów alkoholowych.

DYREKTORKA

Powiedz dziękuję, że kandydat nie rozbił się na śmierć, to nie byłoby to morderstwo z premedytacją, a to jest prawdziwy termin. Więc wstajesz w milczeniu, idziesz do akademika, zbierasz śmieci i tutu. Pamiętaj, bez prawa do odbudowy.

Arystarch wstaje i powoli idzie do wyjścia, odwraca się.

ARYSTARCH

(złośliwie)

Żebyś umarł!! Rozejrzyj się, suko stara.

Z drugiej strony Arystarch z hukiem zamyka drzwi gabinetu.

Arystarch podchodzi do wagonu i podaje konduktorowi bilet paszportowy. Dyrygent bierze i uważnie patrzy.

PRZEWODNIK

Jedziesz do Moskwy z paszportem sowieckim, aby zarabiać pieniądze? Wejdź, Twoje miejsce 37.

Pociąg pasażerski jedzie z prędkością wśród Uralu.

Arystarch siedzi na bocznym siedzeniu wagonu przyczółkowego i wpatruje się w przepływające krajobrazy z czarnymi drewnianymi domami.

ARYSTARCH

Czy ktoś jeszcze w nich mieszka?

Pasażer (za kulisami)

Nędza.

Arystarch odwraca się i widzi, jak kilka osób je przy stole kupieckim i apetycznie ugniata drogie jedzenie, które zabrali ze sobą.

Arystarch wstaje i wychodzi do przedsionka.

Arystarch wchodzi do przedsionka i podchodzi twarzą do drzwi. Wyciąga pieniądze z kieszeni spodni i patrzy na nie.

ARYSTARCH

Nietykalny zapas. A głód nie jest ciotką.

ROZDZIAŁ trzeci

Arystarch wchodzi do pustego wagonu restauracyjnego. Zatrzymuje się i rozgląda. Idzie do lady. Stoi, patrzy na szalone ceny.

MŁODA KELNERKA

Wybrałeś coś?

ARYSTARCH

Tak, mne-e…

MŁODA KELNERKA

(uśmiechać)

Może pomóc?

ARYSTARCH

(z patosem)

Daj mi litrowy kufel piwa i krakersy.

MŁODA KELNERKA

Krakersy o jakim smaku: bekon, kurczak, krewetki?

ARYSTARCH

Krewetki.

Arystarch wręcza pieniądze dziewczynie za ladą. Bierze pieniądze i wkłada je do kasy.

MŁODA KELNERKA

Na razie możesz usiąść przy dowolnym wolnym stoliku, a ja Przyniosę ci twoje zamówienie.

ARYSTARCH

Havno pytanie.

Arystarch odchodzi od baru i idzie do wygodnego miejsca, aby móc oglądać telewizor wiszący na ścianie przy suficie. Kelner przynosi mu kufel piwa i spodek z krakersami. Arystarch dziękuje i bierze duży łyk.

Nagle Arystarch słyszy za plecami Kobiecy śmiech. Odwraca się i widzi, jak dwie młode modelki idą do baru, ubrane w jadowite czerwone i perłowo-czarne suknie wieczorowe, które mocno przylegają do ich ciała i zwisają aż do podłogi. Na szyi harmonijnie błyszczą kamienie szlachetne, które są oprawione w połączoną biżuterię na szyi ze złota i platyny.

Arystarch zapomina o fabule w telewizji i jak zahipnotyzowany patrzy na ich swobodnie kołyszące się podczas dumnego chodzenia, jak pąki na tle cienkich talii, owiniętych bułek. Arystarch bierze kolejny łyk, dusi się i kaszle. Dziewczyny słyszą jego kaszel i odwracają się. Dziewczyna w jadowicie czerwonej sukience podnosi swój mały, pełen wdzięku pędzel i zalotnie wymachuje zabawnymi palcami.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

(uśmiechać)

Cześć.

Dziewczyna w jadowicie czerwonej sukience odwraca się do stojaka i kontynuuje wraz z partnerką czytanie menu pół szeptem i od czasu do czasu uśmiechając się i żartując, rzuca intymne spojrzenia na Arystarcha.

NATASZA W GRANATOWYM

(półszeptem)

A on nic.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

(półszeptem)

Myślisz? To nie jest trudne do przetestowania.

Dziewczyna w jadowicie czerwonej sukience patrzy z szacunkiem na Arystarchę, jak na wybraną ofiarę.

Natasza w trującej Czerwieni (ciąg dalszy)

(półszeptem)

Jesteś miła, a ja do niego podejdę.

Dziewczyna w trującej Czerwieni odpycha się od baru wagonu restauracyjnego i udaje się do Arystarcha chodem fotomodelki. Jej krągłe biodra, w porównaniu z wąską talią, z wdziękiem rzucają jej luksusowy Tyłek W kształcie serca po bokach.

Arystarcha wpatruje się w jej pachwinę z fascynacją, otwiera usta i zamarza jak kamień. Dziewczyna podchodzi do Arystarcha w gęstej.

Natasza w trującej Czerwieni (ciąg dalszy)

(półszeptem)

Masz wolne?

Arystarch drży.

ARYSTARCH

Co? Tak, tak, wolność to dno.

Dziewczyna po Świecku wyciąga krzesło i siada na nim. Patrzy na swoją przyjaciółkę, która również tańczy do nich.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

Jak się pan nazywa?

ARYSTARCH

(dusić się)

Arystarch. A Ty?

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

Mnie Natasza, a jej też Natasza.

ARYSTARCH

(dziwić)

Oh! Obie Natasze?

Arystarch wygina dumnie, jak kogut przed kurami, Plecy.

ARYSTARCH

(uśmiechać)

Klasa, nie możesz tego pomylić.

NATASZA W GRANATOWYM

Dokładny.

Wkrótce podchodzi kelner i przynosi zamówienie dziewczyn na tacy. Obejmowały one: butelkę drogiego czerwonego wina stołowego i sałatkę z morskich przysmaków w dwóch salaterkach. Kelner otwiera butelkę i nalewa dziewczynom wino do kieliszków do wina.

Natasza w granatowym kolorze (kontynuacja)

(uśmiechać)

Podziękowanie.

Natasza w granatowym kolorze kładzie duży napiwek na tacy. Kelner uśmiecha się słodko i odchodzi. Arystarch kończy swoje piwo i kładzie kubek na stole.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

Chcesz wina, Arystarch? Jakie masz majestatyczne imię.

Arystarch kiwa głową i uśmiecha się z zakłopotaniem.

NATASZA W GRANATOWYM

(uśmiechać)

Jeśli chcesz, nalej sobie wina.

Arystarch bierze butelkę wina i wlewa do swojego litrowego kubka prawie siedemset mililitrów napoju. Dziewczyny śmieją się słodko.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

Kelner, daj nam taką samą butelkę wina.

ARYSTARCH

A teraz słodkie Natasze, toast dla Ciebie: wypijmy, żeby zdusić!

Arystarch pije również ten kubek wina salwą. Dziewczyny ze zdziwieniem otwierają usta, śmieją się i oklaskują.

NATASZA W GRANATOWYM

Brawo, Arystarch!

Arystarch kłania się obu stojąc, jak za czasów Oniegina i siada. Dziewczyny migają.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

Aristarch, zapraszam do nas w SV-Coupe na krótki weekend.

ARYSTARCH

(pijany akcent)

Czy jest tam napój?

NATASZA W GRANATOWYM

Oczywiście jedzenie jest świeckie.

ARYSTARCH

(pijany akcent)

Więc po czym siedzimy, pobiegliśmy!!!

Snezhana Sad idzie chodnikiem i słyszy, jak zatrzymuje się mały samochód.

BAZYLINA

Snezhana.

Snezhana zatrzymuje się i nagle odwraca się ze zdziwieniem w kierunku wychodzącego krzyku. Przed nią stoi zagraniczny mały samochód osobowy.

Snezhana

(ze zdziwieniem)

Bazylina?

BAZYLINA

(uśmiechać)

Że dziewczyna nie jesteś wesoły, że dziewczyna powiesił nos?

Snezhana

Daj, oblała egzamin wstępny na studia budżetem.

BAZYLINA

Ile piłek zabrakło?

Snezhana

Nie uwierzysz w jednego.

BAZYLINA

I tak się zabijasz? Tak, Zabij cię dziewczyno! Byłoby po co zabijać. Pójdziesz na płatne szkolenie. Masz matkę, która w ostatnich miesiącach podniosła się do jubilera.

Snezhana

(z kwaśnym wyrazem twarzy)

Nie chciałbym od niej polegać.

BAZYLINA

Daj spokój, ona jest twoją matką i kocha cię w sercu. Tak powinno być, aby rodzice pomagali swoim dzieciom. Czy ty kiedykolwiek będziesz matką i wyobrażasz sobie siebie na jej miejscu?! Jak by to było, gdyby twoje dziecko cię odrzuciło?

Snezhana patrzy surowo na Bazylinę i lekko wybrzusza Oczy.

Snezhana

Dobra, przejechaliśmy. Gdzie się wybierasz?

Vasilina patrzy w lusterko wsteczne.

BAZYLINA

Ja? Poznałam fajnych facetów w sieci. Są bliźniakami i zapraszają nas na swoje dni.

Snezhana

Kto to jest nas, waska?

BAZYLINA

Ciebie i mnie?! Zgadzam się, są artystami i mają nowy styl. Wkrótce mówią, że będą organizować wystawę w Paryżu.

Snezhana

I wierzysz w ich bzdury?

BAZYLINA

Nie wiem, ale są fajni i mają ciało jak Apollo. Mięśnie i tak dalej. Więc wskocz do mnie przyjacielu i chodźmy i wyprowadź ich na czystą wodę.

Snezhana uśmiecha się słodko i wsiada do salonu Vaskina zagranicznego samochodu.

Snezhana i Vasilina siedzą w kabinie zagranicznego samochodu na przednich siedzeniach. Bazylina za kierownicą.

Snezhana

(przez złodzieja)

Gdzie wydmuchamy nos, waska?

BAZYLINA

(ze zdziwieniem)

Czego?

Snezhana

Dokąd jedziemy?

BAZYLINA

Ah! Tak to jest. Do akademika.

Snezhana Zapina pas bezpieczeństwa i patrzy ze zdziwieniem na Bazylinę.

Snezhana

(z obrzydzeniem)

Do akademika?

BAZYLINA

(z patosem)

Do świetlicy artystycznej. Tam mieszkają i tam są ich Warsztaty artystyczne.

Arystarch wchodzi ostatni w SV-Coupe. Zdziwiony patrzy dookoła.

ARYSTARCH

A ile kosztuje jazda w takim apartamencie?

Arystarch wstaje przy stole już pokrytym drogimi smakołykami. Natasza w Czerwieni siada przy stole.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

Nie wiem, płacimy kartą premium, więc prawdopodobnie drogo?!

NATASZA W GRANATOWYM

Nasi tatusiowie mają na ogół prywatne Wagony przedziałowe.

Natasza w czerni siada naprzeciwko swojej przyjaciółki. Arystarch ma miejsce między nimi i on, diabeł siada na tym miejscu jak u siebie w domu. Dziewczyny się uśmiechają.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

A Ty jesteś prosty, Arystarch. WYJDŹ z nami w Uljanowsku?

NATASZA W GRANATOWYM

Po co Ci Ta Moskwa?

ARYSTARCH

Jak pięć groszy. Przyszedł, zobaczył, wygrał.

Arystarch chmiel na oczach i już przed nim siedzi nie po jednej z każdej strony, ale po dwie bliźniaczki. Pije kolejny kieliszek wina.

Arystarch (kontynuacja)

(śpiewać)

Gołębie latają nad naszą strefą, gołębie nie mają przeszkód. Chciałem jeść, ukradłem chleb, a prawo ukarałem tak okrutnie, osiem lat siedziałem, czarne loki zaczęły siedzieć.

Dziewczyny śmieją się mocno, patrzą i wstają ze stołu.

Arystarch (kontynuacja)

(z pijackim akcentem)

Dokąd idziesz? Ścierwo.

NATASZA W GRANATOWYM

Do toalety.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

Wylewki.

ARYSTARCH

(z pijackim akcentem)

Tak, czy coś, w czwórkę. Nie zmieszcz się w Kiblu.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

Nie martw się, Arystarch. Połóż się na łóżku i nie zapomnij się rozebrać.

Dziewczyny idą do toalety. Arystarch, wstaje ze stołu i przenosi się na łóżko. Z trudem rozbiera się i leży w majtkach.

Kamera pokazuje fasadę Krasnodarskiego Wydziału Sztuki. Samochód osobowy Vasiliny podjeżdża do budynku Akademika i wychodzą z niego Snezhana i Vasilina, którzy udają się do głównego wejścia i wchodzą do budynku.

ROZDZIAŁ CZWARTY

Snezhana i Vasilina wchodzą do holu Akademika i idą.

WACHTER BABCIA

Dziewczyny, a daleko się spieniłaś?

Dziewczyny zatrzymują się, odwracają i podchodzą do lady. Bazylina opiera się na stoliku z pełną bujną piersią.

BAZYLINA

Jesteśmy bliźniakami artystów, Cyryla i Metodego.

WACHTER BABCIA

(ryczeć)

Nie rozbijaj blatu balkonami.

Vasilina gwałtownie odskakuje z przerażeniem.

Wachter babcia (kontynuacja)

Dawaj swoje paszporty.

Dziewczyny otwierają torebki i wyciągają dokumenty, wręczają je wachterowi. Wachter bierze to, co zaproponował i kładzie je przed sobą. Powoli rejestruje nazwiska i czas przybycia. Składa je i przekazuje dziewczynom z powrotem.

Wachter babcia (kontynuacja)

Czy wiesz, o której godzinie schronisko jest zamknięte?

BAZYLINA

Nie?!

WACHTER BABCIA

Do jedenastej wieczorem, aby ducha waszego tu nie było. Wszystko jasne?

BAZYLINA

Jasne. A w jakim pokoju mieszkają?

WACHTER BABCIA

(ze zdziwieniem)

Czy to pierwszy raz? Dwieście drugie. Wchodzisz na drugie piętro i tam na drzwiach wiszą numery pokoi.

Snezhana

Dziękuję.

WACHTER BABCIA

Nie ma za co.

Arystarch otwiera oczy i widzi nagą Nataszę ssącą i połykającą nie tylko jego penisa, ale także języki. Jednocześnie nie wydają ludzkich jęków bolesnej przyjemności. Jedna z Natash, wspina się na niego i wpycha penisa do siebie. Arystarch owija się wokół gęsiej gorączki na całym ciele, a on chwyta łapczywie obiema szczotkami jej potrząsające piersi, mocno ściska i pociąga je w dół, jakby ciągnął tę Nataszę całą NA swojego czerwonego bohatera, jak marynowany kawałek mięsa, na szpikulec. Osiąga granicę i wyciska z siebie przeszywający jęk.

NATASZA W TRUJĄCEJ CZERWIENI

(z podziwem)

Oh, oh! Co za mężczyzna!

NATASZA W GRANATOWYM

(z podziwem)

Po prostu kosmos!

Natasza kilkakrotnie wykonuje powolne ruchy powrotne, w tę iz powrotem, siedząc na pachwinie Arystarcha. Inna Natasza, jak wąż, czołga się do jego ust i po prostu chwyta je jak dojrzały owoc. Swoim językiem obmacywa język Arystarcha i rozpoczyna synchronicznie z Nataszą jeźdźcem ruchy powrotne.

Inna Natasza przestaje całować faceta, popycha swoją przyjaciółkę po spoconym ciele Arystarcha, do jego ust, tak że jej cipka opiera się o jego nos. Arystarch podnosi głowę, wdycha tlen i wciąga jej cipkę do siebie. Czubkiem języka wbija w niego i obmacywa twardą, mięsną nutę w górę cipki. Gdy tylko zaczyna go masować, czuje, że inna Natasza wpycha jego czerwonego bohatera do swojej drugiej cipki, odwraca głowę pierwszej Nataszy z ciałem o sto osiemdziesiąt stopni, delikatnie wkłada ją do ust.

Cała trójka łączy się w jedną całość i zaczyna synchronicznie tworzyć impulsowe ruchy, jednocześnie zwiększając prędkość do osiągnięcia głównego superorgazmu.