Yüreğimdeki Sensin

Ebülfet Medetoğlu

Yüreğimdeki Sensin

ŞAİR HAKKINDA BİRKAÇ SÖZ

Ebülfet Medətoğlu Aliyev 1. Ocak 1959 tarihinde Dağlık Karabağ’ın Hocavend şehrinin Tuğ köyünde dünyaya geldi. İlk ve orta öğrenimini 1966-1976 yılları arasında kendi köyündeki okulda tamamladı. 1978-1980 yılları arasında Sovyet ordusunda askerlik hizmetini ifa etti. 1980 yılında askerliğini bitirir bitirmez Bakü Devlet Üniversitesi’ne girdi ve yüksek öğrenimini 1986 yılında tamamladı. Okulunu bitirdiği yıl Fuzuli şehrinde yayımlanan “Araz” gazetesinde çalışmaya başladı, 1989 yılında “Qarabağ” gazetesine geçti ve 1991 yılına kadar burada çalıştı. Karabağ Savaşları devam ederken 1991 yılında Azerbaycan ordusuna girdi ve 1993 yılına kadar bu orduda görev yaptı. 1993 yılında askerlik görevi sona erer ermez “Әdalәt” gazetesinde çalışmaya başladı. 1983 yılında evlenen Ebülfet Medetoğlu üç oğul babasıdır. Azerbaycan Yazarlar Birliği ve Azerbaycan Gazeteciler Birliği’nin üyesidir. Şu anda Dağlık Karabağlı kaçkın sıfatıyla Bineqedi kasabasında yaşamaktadır.

İlk şiiri 1973 yılında yayımlanan şairin ilk kitabı 1983 tarihinde okuyucularıyla buluştu. Şu ana kadar 17 eseri yayımlanmıştır.

KEDERİ İNCİTMEYEN ŞAİR

Ebülfet Medetoğlu… Bu imza benim için çoktan beridir tanıdık. Bu yakınlığın temelinde ise dert var. Kederi, acısı hiçbir zaman tükenmeyen Borçalı’nın kaderi, Borçalı’nın kederi, bağrımızın başında kansere dönen, kaybedilmiş, yağmalanmış bir Karabağ derdi durmaktadır. Benim derdim çok eskidir, ta Nadir Şah’tan, Adil Şah’tan beri aynen bir deve kervanı gibi öylesine ağır olan bu dert yükünü taşıyıp durmaktayız. “Dәvәsi ölmüş Әrәbәm, dözәrәm hәr zülümә” manisi insana her şeyi anlatıyor zaten. Adı “qara” sözüyle başlayan ve her günü ıstıraba dönen, söylenen manide “Tehran cәnnәtә dönsә, yaddan çıxmaz Qarabağ” şeklinde devam eden ifadeyle kendi kederini tarihin hafızasına oyan Karabağ’ın “kara” günleri, dile getirilmesi âdeta imkânsız olan faciaları Ebülfet Medetoğlu’nun en başta dile getirdiği konulardır. Binlerce yılın onayladığı estetik bir gerçek vardır. Kederi olmayan şairin kendisi yok demektir. Bu anlamda Ebülfet’in kaderi, bir şair olarak nereye ve kime yönünü döndürüyorsa orada kendi iç dünyasını, kendi derdini görmesini sağlıyor. Kendini dert müptelası olarak adlandıran, kederi bile incitmeyen, gamın en yakın sırdaşına dönen şairin sanat dünyası, dert içinde kıvrananların, gam yükünü taşıyanların kervanına dönenlerin şiirleriyle doludur.

«Tətiyi çəkirəm, ölüm açılmır». Tetik, intihar, ölüm… Bu düşünce şiirin ebedî konularından biridir. Ölüm kalım arasındaki git geller, şüpheler, medler, cezirler, facialar…

Ebülfet, yüreğinin derinliklerinde olan acıların, endişelerin tamamını kendi sevgisine ve sevgilisine hitaben dile getirerek okuyucusunu yormuyor, bıktırmıyor. Aksine onları zarif duyguların diliyle daha da hassaslaştırarak kendine doğru çekiyor ve şiirsel ifadelerin gizemli dünyasına daldırıyor.

Dünya cənnət, mən qərib,Könlüm səntək gül dərib1.Tanrım səni göndərib –Sevgi nədir – qanım2 mən.

Evet, Ulu Tanrı insanların dünyanın farkına varması, sürekli olarak capcanlı ve aydan arı sudan duru, tertemiz, zarif ve hassas olması, gelişiyle dünyayı güzelleştirmeyi başarabilsin diye onlara sevgiyi yollamış. «Min Əbülfət qəlpələnsin3 ki, bir məhəbbət var ola bilsin». Toprağın üzerinde sağlam durabilmek gayesiyle göklerin kapısını açmak, insan, özellikle de şairler için sınırsız bir sevgi gereklidir. Ebülfet Medetoğlu bu kanaati taşınaktadır.

Sən mənə bənd olma4, tutaq ki, mən heç,Görmək istəmirsən – gözünü yum keç.Kimi axtarırsan bax onu bil, seç –Aparma özünlə – o sənin deyil.Baxıb gözlərimdən yağan yağışa,Dilimdə alışan5 bu yalvarışa,Nə olar, sən onu son kəs bağışla,Aparma özünlə – o sənin deyil.

Örnək olarak sunduğum bu mısralar yalnızca sevgi şiirinden ibaret olmuş olsa da Tanrı’ya dua gibi seslenmek gibidir. Bana göre dünyanın ne kadar tatlı, samimi şiirleri varsa onların tamamı Tanrı’ya açılan ellerin, göklere çevrilen gözlerin, Allah’a bağlanan ümitlerin ürünüdür ve dünya da yalnızca bu ürünlerin yüzü suyu hürmetine aydınlanıyor.

“Başına dolanmağa –And içib – pir gəzirəm”

Şair bu iki dize ile kutsal kabul edilen ocaklarının da, pirlerinin de, Tanrı’dan kendine sunulan İlahî sevgisinin özü de insandır, Allah’ın bir mucize olarak yarattığı insan. Ebülfet de bir şair, bir insan ve duygulu bir vatandaş gibi o insanın iç dünyasını, sırlı sihirli gönül âlemininin kapılarını sonuna kadar açmaq, keşfetmək, anlamaq için yazıp yaratıyor. Bu da şair için, dünyayı şiirsel ifadelerle güzelleştirmek gayesiyle insana, beşeriyete hava ve su gibi gereklidir düşüncesindeyim. Dünyanın bütün ağırlığı şiirsel ifadelerin omuzlarına çöküyor. Ebülfet Medetoğlu, bu İlahî yükü taşımada ne ayaqların yorulsun, ne de omuzların ağrısın!

Zelimhan YAKUPHalk Şairi

ŞAİRİN YÜREK SÖZÜ

Hə, dəyərli həmsöhbətim!

Bir az mənə yaxın otur… və məni sakitcə dinləməyə çalış… Əlində tutduğun bu kitab «Yanan məktub»un üstünü kül örtmüş, azacıq ütülmüş hissəsidi, bəlkə də davamıdır… Bu şeirlər Allahımın mənə yaşatdıqlarının misralara çevrilmiş pıçıltılarıdı6… və mən sadəcə onları səsdən, duyğudan sözə çevirmişəm. İstəmişəm ki, siz onlarla tələsmədən7, sakit bir guşədə baş-başa qalanda o sözlər sizin üçün sözdən həzin duyğulara, səslərə çevrilib varlığınızı icazəsiz-filansız çox-çox uzaqlara alıb aparsın8…

Həyatda böyük sevgilərin iynə ucu boydasını özündə daşıya bilən insanın yaramaz9, əclaf10, naqis11 ola biləcəyinə heç vaxt inanmamışam. Düşüncəmə görə sevgi gün işığıdı. Ən qatı dumanın da sinəsini hansısa12 bir yolla dəlib keçə bilir. Odur ki, ürəyimdəki sevinclə kədəri, vüsalla həsrəti diz-dizə, göz-gözə, nəfəs-nəfəsə, lap elə13 bir-birinə hopmuş14 şəkildə necə yaşamışamsa, heç bir çəkinәcəksiz elə o cür15 də, gizlətmədən ÜRƏYİMDƏKİ SƏNSƏN! – deyərək yolunun üstünə çıxdım. İstədim ki, ürəyimdəki SƏNƏ deyəcəklərim nə varsa, yəni ürəyimdə olanları özümə – ÜRƏYİMƏ deyim!

Hə, bir də unutmayın ki, «Ürəyimdəki sənsən»

sevgililərin kitabıdı!..

ÖNEMLİ UYARI

Azerbaycan alfabesinin, Türkiye’de kullanılan Latin karakterli alfabeden Ə, ə; X, x; Q, q olmak üzere üç farklı harfi vardır.

Ə, ə: Türkiye Türkçesindeki E, e sesinden daha açık, A, a’ya doğru seslenmelidir.

X, x: Birçok Anadolu ağzında bulunan hırıltılı H, h sesini verir.

Q, q: Arap alfabesindeki gayın (غ) sesini verir; galip kelimesindeki kalın G, g gibi okunmalıdır.

Bunlardan başka K, k harfinin de -Rusça kelimeler hariç-sadece ince seslendirildiğini hatırda tutmak gerekir. Bu sebeple kar, kor, kuy vb. kelimeler, a, o, u üzerinde şapka varmış gibi okunmalıdır.

«ÜRƏYİMDƏKİ SƏNSƏN»

Hərdən lal16 oluram sənin önündəNə qədər cəhd etsəm17 – dilim açılmır…Hərdən18 söz tapmıram19, donub qalıramÇiçəyim çırtlamır20, gülüm açılmır.Niyə belə21 olur başına dönüm22Deyirdin havayı23 güllədi24 ölüm…İstədim bir onu yaxından görümTətiyi çəkirəm – ölüm açılmır.Görmüşəm dərd-qəmin çoxun25, həm azın26Çəkməyə gücüm var – hələ də nazın.Gözüm yolundadı gələcək yazın27Payız28, qış əlindən29 könlüm açılmır30.Tay31 kimə lazımdır hayım32, harayım33Dağılıb yurd-yuvam, uçub34 sarayım.İstədim bu üç-dörd teli35 darayım -Qolum tərpənmədi36, əlim açılmır.***Heç kimdən37 incik deyiləm38İncidiyim yazı39-bəxtdi…Mən sevib xoşbəxt40 oluramSevənim – yazıq41 bədbəxtdi…42Ruhumu göydən endirməkPak sevgimə don geydirmək43Nəvaziş edib44 dindirmək45 -Qismət deyil – bəxtə-bəxtdi…46Min cürədi47 kefim, halım48Cavab umur hər sualım49Dərdlərdən süzülür balım -İçim50, gedim51 – vaxt o vaxtdı…***Mən nə deyim önündəyəm,Önündəİçin-için öldüyümüGörürsənFüzulinin məcnununGünündə -Öz-özümə güldüyümüGörürsən.Daş-divara yazılası adam varBaş divardan asılası şəklim52Məni görmək istəməyən adım varTilsim elə53, Allah, göyə çəkilim54.***Xəyallarım əlçatmazdı55Kim olsam belə56Dərd də mənə əl atmazdıSöz salsam57 belə58Yuxularda59 görünməyənHissələrə60 bölünməyənBağrımı dəldiYerdən-göydən uzaq kimi61Ortada qaldımMən canımıBuzlaq62 kimiOdlara saldım63Xəyalların dünyasındanGeri dönüb -Gör64 kim oldumDoymadığımSevgimizinRöyasındanSənə qalan görk mü oldu65Utancınam,Ya66 baş tacınHansın67 seçimHansın bilimHansını açım68 -Özüm üçünBu sirlərinAy əlacım…69***Belə birFikir70 var ki,Nə vaxtsa71İki olmuşamİki – Biri ərkli72,Arzulu – Biri də ki,Bu həsrətliÖmrü yaşayırÜzüsulu73 -Hələ ki…***Yenə bu səhərSükutla başladıYenə asıldımPəncərənin önündən…Hər şey donuq bir halda,Heç quşlar daNəğməsini dəyişmədiBu yaz74 günündə…Açıq qapımdanKimsə keçmirBağlı75 pəncərəmdənHəsrət dolur içəri…Tanrımın da gözüMəndən su içmir76 -Yer tapa bilmirəm77Otağımda78 -Köçəriyəm79, köçəri…Yenə bu səhərSükutun buzunuƏridirİlıq xatirələrAğlımdan gəlib keçirBilirsən nələr -Qəfil80 ölümümünErtəsi günüSəni üstüməGətirərlərYanağı şehli81Bənövşə82 kimi…***Ürək əldən küsüb, əl də ürəkdən,Kiminlə danışım, kimə yazdırım?Qoparıb sinəmdən, kəsib biləkdən,Yer göstər onları qoşa83 asdırım.Taleh oyundur nə deyə billəm84,Harda85 başlayacaq, bitəcək harda.Ömür bahasına qazandıqlarım,Görəsən86 solacaq, itəcək harda.Həsrət mi döyəcək87 qapımı bir gün,Yoxsa qar yağacaq ömrümə bu an?Gözümdə yol izi, köksümdə düyün88 -Mən mi olacağam boynunu buran?89Fikirlər yüz yerdən didir içimi,Danışmaq qəbahət, susmaqsa günah.Necə götürüblər mənim ölçümü -Geydiyim kədərdi, çəkdiyimsə ah.***Can qopursaCandanBu, ağrıdanDaha çox zülümdü…Bü zülmüÇəkən isəÜrəkdi,Bir də vicdanDeməli90,Candan-can ayrılmasıHeç kimin91Dəfninə gəlmədiyiPünhan92 bir ölümdüGizlə hələ…Tələsmə93«Ölümün mübarək»Deməyə.***Gəl otur, gəl birlikdəVərəqləyək94 dünəniQarşılayaq təmkinlə95 -Üstümüzə dönəni…96Gəl otur, gəl üzbəüz97Bir olan qəmdən dadaq98.Sonra da özümüzü-Bal dadıyla aldadaq.Gəl otur, gəl dizindəBir çimdik99 yuxu tapım100.Tamamlansın izninlə -Mənim ömür kitabım.***

RAMİZ RÖVŞƏN’Ə

Axır ki101,Tapdım102 səniBeş gün sonraSoyuqBaş daşımıQucaqlayıbAğlayacaqQara saçlıQara paltarlı103Qara günlü104 -Qadın…Dur105 gəl,İndi106 sarıl boynumaHamının107Gözü önündə -GörsünlərVə bilsinlərMəndənSonraBaş daşımıQucaqlayandaPıçıltılara108SəbəbOlmasın adın!***Canım, canımsan mənimBir olan ürək haqqı.İkimizin böldüyü -Eşq adlı çörək109 haqqı.Günəşə üz tutmuram110,Aya da biganəyəmHər şeyi unuduram -Tək111 sənə pərvanəyəm.Canım, hər yerdə sənsənHər an sənin nəfəsin.Qismən canım ödəyər -Verdiyinin əvəzin112.***Çətindi113 anları saymaqNə sürətiİmkân vermir114Nə hökmü…Bu anlarınİçindəBirinə sahibÇıxmaqÖmrün yarpaqTökümü…Eləcə115 xatirədiVərəqlənir,Oxunur…SahibÇıxdığınAnsa116 -İlıqGöz yaşlarındıYanağınaToxunur…Təsəlli üçün…***ƏslindəSən özünMənim üçünAllah qələmi iləYazılmışŞersən117…Bunu sənəDemişəm -Özün də bilirsənBəs118 onda119 niyə,Gülüm, məndənHər gün şerİstəyirsən…BəlkəMüqayisə edirsən?***Mən səniDüşündükcəAğrım-acımBal olurElə bil120 qorxusundan -Dərd də susubLal121 olur.Tək122 xəyalınAt çapır123Ömrümün ormanında,Mən hər an yanındayam,Bəs sən hardasan124,Harda? -Bu dünyayaSevgimdəYoxsa ki, üsyanımdaSarılırsan boynuma -Sevgimə inananda…***Çök sinəmə duman tək125Özümü dağ sanım mən.Dönüm sonsuz ümidə -Hər an səni anım mən…Qəm sanki iynə-sapdı126Hər yerdə məni tapdı127.Şimşəkdən çınqı128 qopdu -Alışdırdı129, yanım mən.Dünya cənnət – mən qəribKönlüm sən tək gül dərib130.Tanrım səni göndərib -Sevgi nədi – qanım131 mən.***Mən hara132 gedirəm bu yolla belə133,Gözündən yorulmuş dərvişlər kimi.Mən hara gedirəm son ümidini,Birinci cəhdində134 dərmişlər135 kimi136.Mən hara gedirəm yolu bilmədən,Dərd almış həm sağı, solu bilmədən.Ürəyim doludur, dolu, bilmədən -Qalmışam, gün altda137 sərmişlər kimi.Mən hara gedirəm, çaşmışam138 bəlkə139,Getdiyim ünvanı aşmışam bəlkə?Torpaq mı, ağac mı, daşmışam140, bəlkə,Susum əsəbini gərmişlər kimi.***Mən bir az dərd dəlisiBir az söz adamıyamİncitmirəm kədəri -Onun öz adamıyamXəyalım qərar tutan141,Budaqlar142 budam-budam143…Tüstüsün144 dağlar udan145Ocaq, köz146 adamıyam.Heç nəyə147 baş əyməyənRuhu göydə əylənən148İçin-için göynəyən149 -Bar az, döz150, adamıyam!***Bük sən məni qəzetə151Bələyim qəzet olsunAğrıdığım bu yerdə -Fələyim qəzet olsun.Teli qırılsın sazın,Bəd152 gəldi mənim yazım153Mən sənə məktub yazım -Kələyim qəzet olsun.Dərd bəsləsin, böyütsün.Gendən154 baxıb öyünsün…Qələm məni üyütsün -Ələyim qəzet olsun!***AğrılarOnsuz daNəfəsimi kəsib,TəbiyyətinŞıltaqlığı155 daBu yandan -Elə bil qəsdimə durub156.Barı157 sənBir şad xəbər de -De ki,Ağrımırsan!158Zəng vurub159…***

GÖZLƏ 160

Gəlirəm sənə doğru,Səbrin çatınca161 gözlə.Ruhum könlündə gəmi -Gəmim batınca gözlə.Hər çınqı162 ümid şamı163Göy üzü ruhun damı164Unuda bilər hamı -Gələn yardısa165, gözlə!O ki, ocaq, pir deyilLəngiməyi166 sir deyil.Günahları bir deyil -Güzəşti167 varsa, gözlə!Candan can alan kimiQandan qan alan kimiLap belə168 balan kimi -Dizdə yatınca169 gözlə!***Gözləmək -Ümidi olsa daQanında birTəlaş var.İstədiyi anPartlamağaHazırdı.Heç nə170 demədən -Öz qanına bulaşar.Gözləyə-gözləyəQırılanÜmid telləriniƏvəz edən171 -YeniləriBir-birinə calanar!172BunaHəsrətin əzabınaDözənlər173Dözə-dözəÜrəkləriniÜzənlər174Yalnız inanır!Axı inam175 yaşadırSevgini…***KönlümdənKeçən arzuduKâş176 hər günSöndürməyə çalışdığımOdun -Hisinə177 bulanıbKülünə batım.Və hər gün dəO külün içindənBir çınqıQor tapımYenidən alışım178Təzədən yanımTəki179 sənin əlinləSöndürülsünAlışan canım!İndiƏlindəkiOddu180 yoxsa su -Özün de,Mən də inanım!***Mən indi işıqfor181 tək182Haldan-hala düşürəm183.Bakı havası kimi,Anbaan dəyişirəmİçim savaş meydanıdı -Həsrətlə döyüşürəm -Bacardığım bu…Sən isə -Fikrin dağılsın184 deyəDur185, əl-üzünü yu!186 -***Bilirəm mən nakam187 aşiq,Sənə özgə yar olacaq.Gün bitəcək, gül qarışıq -Yaxalığı dar olacaq.Yayın188 qora bişirəni189,Qor190 içində eşir məni191Dodağımın üşüdəni -O ağ sinə192 – qar olacaq.Dəniz kimi ləpələnib193Dərd ələnib, təpələnib194…Min Әbülfət qəlpələnib195 -Bir məhəbbət196 var olacaq.***Mən adsızlar içindənBir ad aldım – gətirdim!Qoşalaşıb197 uçmağa -Qanad aldım – gətirdim…Yetmirsə gücüm nəyə,Nə var de, küsünmәyə198…Diz-dizə isinməyə -Bir od aldım gətirdim.Hərə199 bir yol yolçusu,Su axtarır, yolçu, su…Ömrümüzün ölçüsü -Murad aldım gətirdim.Yönüm, qibləm hər an sən,Dilim, dinim, quran sən…Qorxma, bir də yorulsan -Ağ at aldım, gətirdim…Tərs yozum var, tərs yazıÖyrənirəm dərs – yazı!Mən yazdığım hər yazı -Bal! – dad aldım gətirdim.***Ay Allah, bu gecəniMən necə yatıb-durdum200Gündüz gördüklərimi -Gecə yenidən qurdum.Saç üzümə dağıldı,Yanaq öpdü- yanağı…Əlin tapıb sığındı -Əllərimin qonağı.Dodaqların ucundaAdın oldu tər201 çiçəkHəsədindən202 ölərdi -Bu an sənin – hər çiçək!Qoy203 sarılım boynuna,Bu gün dursun yerindəHənrim204 dolsun qoynuna -Çiçəkləsin şerim də!***Bir anlıqAğlımdan gəlib keçdiSahildəkiBalıqqulaqlarının205Hamısın206Saymaq kimiBir dəlilik…Sonra da mavi ləpələrdən207Sənə bir gəlinlikYaxasınınGül xonçası daÜrəyim…Hardasan208Qızıl balıq209,BaxışlarımıSancmışam210 dənizə,Dolaş211 kiprikləriməÜz212 sahilə…Mən də səndənİndi ağlımdanGəlibKeçənləri diləyimİstəyəninBir üzü qaraBoylanma213 ora-bura214Özün bilərsənDahaÖzgə nə deyim…***Gözlərim axtarışda.Xəyalım uzaqlarda…Əllərim qoynumda -Özümsə yalqızlıqda215Səpələnib216Hər tərəfə -Axtarıram…QarşılaşmaqÜmidi ilə…Yaşamaq da çətin,Sevmək də -Bu yaşda!Ürək yerindən oynayır,ÇarpazlaşmışQolların -Əvəzinə kəsişsəydi yollarım -Sonu çatardıYalqızlığımın!Yığışıb217 hər tərəfdən -Göydən, yerdən -YaşardımBir gilə218 ümid ilə!***Əl boyda219 güzgü220 kimiGötür bax, daran221 mənə.Bütünlüklə sən mənsən -Bəs222 yaddı223 haran224 mənə?!Axşamdan səhərə tək225Sinəmdə öpüşlər əkKönlümü dağlara çək -Heç düşmür226 aran227 mənə…Dünya tamam228 bəyazdıQoynunda qış da yazdı229.Sənsizlik qar, ayazdı -Dağ çəkir230 boran231 mənə.***Bilmirəm hardan başlayıbHardan bitirim sözümüDünyaya çağır – mən gəlibOrda itirim232 özümü.Qəm nə imiş duyuruq tək,Ürək sıxılır yumruq təkÇağır nə olar simurq təkSənə yetirim233 özümü.Yer darısqal234, göysə235 adaRuhum dincəlmir236 orda daÖlüb qalmışam ortadaNecə götürüm özümü.***İndiki anda heç kəsəm237Quru nəfəs, titrək səsəm,Sənə canım qurban desəm -İnanarsan?!Gözümdəki son işartı238Dili olsa danışardıDuysan sənsiz canım yandı -İnanarsan?Bir yarımçıq yazı kimiKöksü dağlı qazi kimiÖlsəm bəxtdən razı kimi -İnanarsan?239***

MӘNİ

Dərdimin başı batsınBaşdan çıxartdı məni.Dörd tərəfim daş idi -Daşdan çıxartdı məni.Damarıma qan vurduLap240 o başdan – dan vurdu.Quru bir oyun qurdu -Yaşdan çıxartdı məni.Səmt dəyişdi, taleh, baxtÇiçək oldu, çiçək baxt!Dərd özü olub bədbaxt -Qışdan çıxartdı məni!***İndi sənsizliyiməSənli günlərimdənDanışıram…Özüm də hiss etmədənGizlicəHəsrətindən soruşuram -O söz hələ deyilməyibBu qor hələ alışmayıb241Ümid hәlə242 üzülməyib243,Ürək hələ.Ayrılıqla barışmayıbNiyə belə244 dəyişmisən,Niyə beləBuz olmusan?..Dil-dil ötən245 ürəyimdəSöz bulağı246,Söz çəməniNiyə belə dəyişmisənNədən indiDanışmayanSusub-baxan qız olmusan.***Qəribədi247 hərdən248Heç nədən249Özüm-özümdən küsürəm…Axtarıb səni tapmır -Pərişan qayıdır üstüməBax, onda-250Gözlərim düşür gözümdənGözümdən küsürəm…Səsim qırılır251 içimdəDidilir qəm dimdiyimdə252Yadımdan253 çıxırOvcumun içi kimiBildiyim də -Sözümdən küsürəm…Bir sonsuz xəyala dalıbDünyanı çiynimə254 alıbGəzirəm üzümə salıb255Dünyam gör nə günə qalıbMəndən də dözümsüz256 olub -Dözümdən257 küsürəm -Eləcə258 özümdən küsürəm…****Mən bir qəmin adamı,Mənnən259 işin olmasın260Gəzmə həmin261 adamıQoy gözlərin dolmasınHəsrəti dərk edincə262Ruh məni tərk edincə…Bu qədər bərk263 gedincə -Olmaz ki, iz qalmasın?!Gözüm yollar bitirsinYollar səni gətirsin…Məni məndən götürsün -Səni məndən alınca…***Hər səhərİçimdəkiAğrılarla səsləşənBir xəbərKəsirBaşımın üstünHər səhərDünəndəQaldığını düşündüyümNəsnələrYenə qayğıyaÇevrilirMənim üçün…Və hər səhərinGəlişinəŞükür edə-edəMən də bir təhər264ÇalışıramQarşıdakıSəhərlərə doğruYol getməyə -İçimdəSevinc, qəhər…265***Yerdə yerim qalmayıbGöy üzü, aç qapınıYaman266 düyün salmışam267 -Dərdlərimin sapını268Dərdlərim xəstə, qısırÜmidim əlin qısır269Allahım baxır, susur -Üzə-üzə canımı270Səndən özgə gözümdəÜrəyimdə, sözümdəYox bir kimsə, özüm də -Halal etdim qanımı.***Ruhum dolanır başına,Baxmadan ötən271 yaşınaƏgər gəlirsə xoşuna272 -Sarıl boynumaBöyüyür səbrimin şişi273,Əriyir dağ boyda274 kişi275.Burax, gördüyün bu işi -Sarıl boynuma.Dərs midi bu, yoxsa sınaq?276Bəlkə də bir haqlı qınaq…Dur, baş-başa biz dayanaq277 -Sarıl boynuma.***Öyrətdiniz siz məniYanağa göz yaşı tək,Kövrəltdiniz278 siz məni -Tək qoymaqla, gülüm, tək!Ağır zaman, ağır gün,Gah şıltaq279, gah fağır280 gün.Lal281 sular tək282 axır gün -Şəklimi283 gözünə çək.Ümidim son yarpaqdırSon yarpaq – son yar baxdı!Ürəyim xam284 torpaqdı -Şumla285, vüsalını286 ək!***

DEYİL

Döz!287 – deyirsən, dözmək olmurCan şirindi bezmək olmurHər çiçəyi üzmək288 olmur -Üzüb, görürsən o deyil.Xəyal qurursan dağılır,Qala qurursan yıxılır.Ürək gül kimi sıxılır,Üzüb, görürsən o deyil.Yerdə yerin bir künc289 olur,Nə edirsən gülünc olurÜmidlərin də linc290 olur,Dözüb291, görürsən o deyilHa292 desən də, ta293 bu sonduBir də gördün nəsə olduƏlində piyalən294 dolduSüzüb295, görürsən o deyilAllah yazan296 yazı birdiQışı birdi, yazı297 birdiSevginin də nazı birdi.Çözüb, görürsən o deyil.***Hər günMetronun üstündəSiqaret əlimdəDərdim könlümdəDayanıbYerinTarazlığını298Pozuram…BəşəriCinayətdi299Ən ağırCəzaya daHazıram!Təki300Gözlədiyimin301DiqqətiniÇəkə bilim…***Mənə baxıb,Özünü oda atmaMənim oda davamlığım302Dəfələrlə yoxlanılıb…303Hətta,Bu barədə304Zəruri qeydlər305TibbiAnketdə saxlanılıb…Sənsə, yaxşı fikirləş306Odla oynama.Alışıb yanarsanQarışarsan mənə…Zərifsən -Qıymıram,Heyfim gəlir307Sənə!***Mən dərdin oğluyam – dərdin balası308Fikrimi309 kimlərsə yozdu310 da bəlkəSəltənət qurmuşam -Dərddi qalasıMənim həyatımdı bu kiçik ölkə!Ondan qaçmamışam, gizlənməmişəmQapım, pəncərəm də açıq üzünə.O məndən, mən ondan gizlənməmişəmCan bir qəlb311 olmuşuq – ancaq düzünə312.Etibar görmüşəm hər zaman ondanYanımdan bir iynə ucu qaçmayıbDərdim dərdimi də dərdi tək çəkibMənsiz işığa da gözün açmayıb.Baş-başa qalmışıq ömür nədirsəMən onun oğluyam, o mənim balamSən də heç çəkinmə – sənə gəldisəSat mənə! – Hazıram dərdini alam!***Göyün altda, yerin üstə tək ağacMənəm simsar313, gətir sən də ək ağac…Bacarırsan mən görkəmdə314,Çək ağac -Budağından asılmağaİp olsun…Eldən kənar315, gözdən uzaqSöz qəribSöz bağından hərə bir cür316Söz dərib317.Deyəcəyəm, vədə yetib, sözGəlib -İnanmıram, mənə oxşar318Tip olsun.Əl qabardı319, diz döyənək320, belYağırGöy kişnəyir, buludlardanSel yağır.Çıxmaq üçün bu zamanda el ağır -Dərdlərindən, gərək sıraKip olsun…***Darıxdım321Və yığdım322 nömrəni…TelefonunŞəbəkə xidmətiXaricindədir323Bəs324 özün hardasan?325Yəqin ki326,Qayğısızsan,Ətrafında sevənlərinBaşın elə qarışıb ki,Darıxmırsan…Yoxsa…Xatırlardın məniQaldırıb telefonuYığardın327 nömrəmi -Görərdin ki,Xətdəyəm328Təkcə əhatəndə329 yox330,Həm də ürəyindəki,Kövrək331 məhəbbətdəyəm!***Bəlkə bir iş görək,İndiyədək heç kəsin332Görmədiyi -Ağıllı bir işÜrəklərin sərgisini açaq…ƏvvəlBiz ürəyimizi nümayiş etdirək333Hər ikisini,Sonra dostlarımızDaha sonra qohumlarımız334,TanışlarımızVə adamlarımız…Ürək sərgisindəYəqin ki335,Ortaya çıxacaqGünahlarımız,Yalançı ağrılarımız336Və bir də«ikimizin bir ürəyi var»Qrifli337 saxtakarlığımız.***Səhərə kimiYatağımı daşımışamOtaqdan-otağa,Yuxum gəlməyibSəhərə kimiOtaqları daşımışamYataqdan-yatağa,Heç kim bilməyibQulaqlarımdakı səsimAlov təkQarsıyıb338 canımı.Allah,Heç kimDöyməsin339,Heç kim açmasınQapımı,İndiki340 halımda.Yoxsa,Qaşığa yığmışamÜstünə tökəcəm qanımı!341***Ömrü xırmanında342 ələkdənKeçirDəyirman qapısı hələ343DumandıTaleh yazısını könlünəKöçür344 -Çiyninə345 duşəsi346 şələ347 gümandı348.Hələ ki349, düz tutub350 paya351Çəpəri352,Payasız353 kim salar saya354 çəpəriHər gün üzləşdiyim355 qayaÇəpəri -Tapşıra bilməyim356 seləGümandı.Azdan – az işlənib357, çoxdan-Çox gedibÇoxu tər tökübdü, azıTox gedibHamı358 ürəyində bir cür359Ox gedib -Hamıya qurulmuş cələ360Gümandı.Çiçəyi oxşayıb, gülə tay361 tutubSusmalı məqamda dinib362,Boy tutubOnu özü kimi soysuz soyTutub -Nə qədərə gedəcək beləGümandı.Baltalı əlində kol-kos363Heç nədi364,Vallah, bünövrədən365 kosa366Seçmədi.Sevgi ürəyinə, qanaKeçmədi -Deməli367, bu hiss dəElə gümandı.***Əllərimi aldıOvcunaBaşınıSöykədi368 çiyniməSankiAğrılarımıSoyundurduSevinci geyindirdiƏynimə369 -Sevdiyim!AsıldımMələklərinAyağındanQısıldım ruhumunSinəsinəPıçıltılar370Puçurlayan371Dodağından -AldığımÖpuşlərinSəsinəQatdı atəşini -Sevdiyim!UnutdumTanrıdan başqaHər kəsiƏli ovcumda,Nəfəsi nəfəsimdəLeylidi372Məcnunun qibləsiSıx, saxla373 məniQollarınlaSinənin qəfəsində…***Mənə yazılmışVəsiqəninNömrəsi oxunmur -Üstünə ləkə düşübVə mənCənnətləCəhənnəminArasındakı yolunKəsişməsindəNövbə tutmuşam…374Bu heç dəMənə toxunmurÇünkiÖmrüm növbələrdəKeçib…Növbəmin dəƏn zəruri andaGəlib çatdığıOlmayıb…Olubsa da unutmuşam…Odur ki,Kompassız375 gəmiKimiQuma oturmuşam…Nömərsi oxunmayan vəsiqəmləBu da ömürdüElə belə376Hələ ki, hələ.***Bölüşə bilmirəm üzüntüləriQorxuram canının üzülməyindən377Ancaq qəm paylayan namərd dünyanınİnciyim nəyindən,Küsüm nəyindən…Özümü aldatmaq istəyim bitirXəyalla nə qədər gün sovmaq olarGünlərim şam378 kimi əriyib itir -Qəfil379 uralanıb380, sovulmaq381 olarSənə damla sevinc, damla təbəssümBəxş edə bilmirəm, bacarmıram mənSevgim göz önündə, amma ki, gülüm -Sənə çox dərdimi açammıram382 mən…***Unuda bilsəydim dərdim olmazdıQarışıb gedərdim insan selinəUnuda bilsəydim gözüm dolmazdı -Könlümü verməzdim dərdin əlinə.Unuda bilsəydim adiləşərdim,Sıradan sonuncu olardım bəlkə…Unuda bilsəydim – adi383 bəşərdimNə özüm olardı, nə də ki, kölgəm.Unuda bilsəydim… Faciə buduHər şey süzgəc kimi keçirCanımdanMəni özün öldür -Unutmaq üçün -Qoyma yerə damsın ammaQanımdan…***Çəkəcəm ortalığaCanımı ağlayacamOlan, qalan bir qaşıq -Qanımı ağlayacam.Zaman dəyirmanındaÇax-çaxa384 yer qalmayıbHərdən385 dəyir hələ ki,Halıma susamayıb.Çoxdan köçübdü ruhum,Cismim mən boyda386 daşdı387Allah, deyən388 də yoxdu -Kirpiyin niyə yaşdı.***Mənim yuxularımınSərhəddi pozulubduHəmişə389 yuxularımAncaq tərs yozulubdu390.Bərpa etmək391 çətindiPozulmuş bu sərhəddiSanki aşılmalıdı -Keçilməyən Çin SəddiƏn ağır yüküm olubZamanın suallarıGöydə ilişib qalıb392 -Könlümün duaları.***Mən talehlə vuruşuramDurmadanKişi kimi393, kürəyindən394 vurmadan…Sən ay məni nahaq yerə cırnadan395 -Mən heç kəsin396 payına göz dikmərəm.Haqqın yeri ürəyimin başındaDəyəri var – hətta qara daşın daÖmrüm boyu – lap elə bu yaşımda -Qaş düzəldib, göz öpürəm, tökmürəm397.Öz gözümün mizanını398 bilirəm,Bu sevgimin yazanını bilirəmÇömçə399 gəzəb – qazanını bilirəm -Dib-dəhnədən400 dərdi nahaq401 çəkmirəm.Gördüyümü, duyduğumu köçürtdüm402Köçürtdükcə ruha dönübKöçürdümÖzüm bildim nəyi, necəKeçirdim -Ürəyimin tay403 sapını404SökmürəmNə var qalsın bu meydandaOrtadaGünahkarlarAyaq-başdı405, ortadaBu Әbülfət arxayındı406 – orda da -Deyəcəkdi dərd biçirəm, əkmirəm.***BarmaqlarımıQatlayıramVə sayıramBirinci – gözün, qaşınİkinci – dilin, dodağınÜçüncü – oxşadıqcaQarışan saçlarınDördüncü – pıçıltıdan407Alışan yanaqlarınBeşinci – boynumaSarılan qollarınAltıncı – mənə aidOlan ürəyinYeddinci – səni görüşə408 gətirənAyaqlarınSəkkizinci – hamıdan409Fərqli vücudunDoqquzuncu – ləyaqətin,Dözümün410Onuncu – bütün bunların -Bir sahibi,Bir ünvanı var…Adını çəkmədən411Rəsmin qəhrəmanınıTanımaq olar412.***Deyirsən ki, bu olanlar -OlacaqmışBu boşalan – boşalmalıBu dolanlar – dolacaqmışBu bitənlər göyərməli413Bu solanlar solacaqmışBu gedənlər getməliymişBu qalanlar qalacaqmışBu olanlar olacaqmışDeyirsən ki, hər şey göydənGələn yazıKim narazı414 – mən razıFərq eləməzYol beşikdən behiştədi415Amma insan -İz qoymalı – nişanədi…Bacarmırsa, ya buna heçCəhd etmirsə416 -Demək417 hər şeyTənbəllərin uydurduğuBəhanədi…***Heç bu qədər darıxdığım418 olmayıbAman Allah, qəbir üçün, gor419 üçünNiyə axı420 bircəciyin421 demədinSən başıma nə gələcək, görücüm422Talehimi, qədərimi yazanınGünahımı nə saydığın423 de, bilim424Heç olmasa son anımda anlayıbBundan sonra adam kimi sevinim.Zamanımın olammadım adamıHəyat məni şişə çəkdi425 görk üçün426Sellər yuyub427 aparıbdı428 odamı -Tay429 hara430 var həyətində431 görüküm432.***Səsini səp dən433 kimi,Mən dinləyim təkbətək434Səsə bürünmək üçün -Allah məni göyə çək!Dodağım çat-çat olsun,Dərdim neçə435 qat olsunDüzlük436 mənə ad olsun -Məni düzəngahda437 ək!Əl gəzdirir vaxt telə,Arada bir vaxt eləPaxılıma438 üç belə439 -Özümə ver, bircə lək!440***Acı çəkmək ilk qismətim,Əzəlim -Mənə düşən bil ki budu441 gözəlimHələlikdə442 öz başımdı, öz əlim -Qalan hər şey ötəridi443, röyadı.De kimim var mənim burdanO yana444,Yuxusundan dərdlərimə oyana445Bir anıma mənim kimiO yana446 -Onda billəm447, yaşamalıDünyadı.***Məndən uzaq qaçan yaxşı adamlarQoyun öz tüstümdə448 özüm kor449 olumÖzüm böyütdüyüm arzularıma -Özüm cəllad olum, özüm gor450 olumMən adət etmişəm451 qəfil zərbəyə452Hardan453 vurulmağım qorxulu454 deyilÜrəyim tuş gəlib455 hər cür456 həmləyə457Bilmişəm həmişə458 qorxu bu deyil.Məndən uzaq qaçın, məni görməyinTəki459 könlünüzdə bir qəm az olsunMənim qış havama siz bürünməyin -Sizə yaz460 yaraşır -Qismət yaz olsun!***Tuşlanıbdı461 axı niyə bizlərəSilah kimi yerin, göyün qəzəbi.Bulud kimi enib hopur462 üzlərəBu dünyanın tükənməyən əzabı.Qaya çapır463, dağ uçurur titrəyişSümükləri464 şaqqıldayıb torpağınAyrılıqdan xəbər verir bu yeriş -Ömrü payız465 ünvanlıdı yarpağınZiddiyyətlər toqquşduqca kəsişənNöqtələrdə uğurdan466 çox kədər varBir-biriylə həm barışan, küsüşən -Bizlərə də yazılmamış qədər var.***Heç dinclik tapa bilmirəm467Ürəyim tikan üstədi468Ümidim kəfənə idi -Onu da tikən istədiHəyat dörd divar-qəfəsdiCanım quruca469 nəfəsdiOlanım470 adi471 həvəsdi -Dizimi bükən472 istədiKöhnəlib yadım473, yaddaşım474Xiffətdi475 əzəl adaşımTay476 sənə necə sataşım -Sinəmə çökən istədi.***Qarışıb fikir xəyalım477Düşüb qalmışam ortadaAllahın qəzəbi tuta -Məni başdan daş yaradaHörüləm divar küncünə478Çox da çəkməyəm diqqətiSeyr edəm gözün küncünə -Həmən o küncdən xilqəti479.Bir az xəyalım durulaÇəkiləm mən bərkə-boşa480Bax onda görüb vurula -Sevdiyim həmin bu daşa.***Mən heç bir dərddən qaçmıramGöndər sevinsin ürəyimDərd boxçasını açmıram-Nə var geyinsin ürəyim.Onsuz da481 yazım belədiÇoxum, həm azım belədiMənim də nazım belədi -Dərdlə döyünsün482 ürəyimAzalan gözüm işığıSozalan483 közün484 işığıÖldür sən özün aşığı -Sənə deyinsin485 ürəyim.***Tək sənin adınla bağlıdır artıqÜrək çırpıntım da, ruh çırpıntım daBiz ki, illər sonra axtarıb486 tapdıq487 -Bu dəli sevgini bir pıçıltıda.Dilim kösöv488 olub, dodağım çat-çatQollarım hörülüb bir-birinəDolmuş gözlərində dolanda həyat -Xəcalət çəkirəm489 dərdin yerinəMən ömür payımı erkən xərclədim490Baxmadım gün hardan çıxdı, ya batdıGörüşdük, vuruldum, sevgi bəxş etdinİndi yaşadığım həmin həyatdı!***Mən hamıya491Başağrısı gətirirəmNədənsə son zamanlarSözüm acı,Özüm duzsus492Fikrim sərtOna görə493Mənə olan ümidləriYavaş-yavaşƏvəz edir494 gümanlar495Qalmır artıq ortalıqdaKiminləsə danışılmışNə bir qayda496Nə bir sərt!Yer daralırMənim üçünGöy sıxılır497…Bulud kimiDolur ürəkHey498 sıxılır…Heç nə gəlmir üzəriməHey çıxılır -Tükənirəm hamı üçünYavaş-yavaş quruyuram…İnanmırsanQoy499 and içimÜrəyimin canı üçün -Tək boz qurdam -Sən mələksənO dərgâhda -Üzü göyə uluyuram!Baş ağrısıGətirdiyim hər kəs üçün…***Mən zaman adamı ola bilmirəmİçimdə min cürə500 fikir dolaşırHara501 üz tuturam502 özüm cəhənnəm -Qeybətə, gileyə sözüm bulaşır.Ayaq üzəngidə, əl yalmandadı503Qayğısız504 ötməyib505 bircə günüm də!Mən qabıq qoysam506 da – dil yalmanmadı507 -Məmur qarşısında, para önündəHeyrətim dünyanın oyunlarınaHəsədim508 Füzuli sevgisinədiBaxıb qurdlarına, qoyunlarınaGörürəm kimlərin sevgisi nədi?***Bu dünyanın hər üzüXeyir üzü, şər üzü…Əl dəyməmiş tər509 üzü -Üzümüzə açılıbBəxtin yazı dəftəri,Qaralayıb səhvləri510İflasıyla, nəfləri511-Boynumuzdan asılıbİlk sətiri, son sözüOcaq qoru, can közüQismətimizin özü -Alnımıza yazılıb.***Dünyanın hansı üzündəGöz yaşı çiçək açmayıb…Arılar şehli512 çiçəyin -Ətrinə513 doğru uçmayıb…Dünyaın hansı üzündəAcıya şirin514 deyiblər…Bir şirinin xatirinə515 -Yüz dənə acı yeyiblərDünyanın üzü çoxsaylı516Gəzsən sirrin bilərsənBildiklərinlə birlikdə -Çətin dünyaya gələrsən…***Atlanıbdı ürəyim,Çapır517 üzü sevgiyə518…Neçə519 arzu-diləyim -Yatır üzü sevgiyə…Hey520 uçuram yuxumda521Çin olur522 bu yuxum da!Cismim, hətta ruhum da -Batır düzü sevgiyə.İşıq dolu bir həyatSəndən gəlib bu barat!523Allah bir dərya yarat -Batır, bizi sevgiyə!***Gülsən – mən belə bilməzdim,Heç kəslə bölə bilməzdimGörmədən ölə bilməzdim -Ömrümə açılan çiçək!Gözün dünyaya pəncərə,Könlün cənnətlik mənzərəÖmrümü verdim mən sənə -Ömrümə açılan çiçək.Tanrım açandan524 bu sirriDəyişib qəlbimin yeriSənsən mələklərdən biri -Ömrümə açılan çiçək!***Mən indi525Ayrılıb insanlardanYapışıb xəyallardanBağrıma basıbYarpaqlardanXəzəl526 dilində danışıram… Ayrıldığım insanlar,Daldığım xəyallarPıçıldaşdığım yarpaqlarÖmrümün itən -Bitən gözəl günüdü…Gözəl dilində danışıram.Ay527 indi tək qalanlarQopub düşən günlərinHəsrətinə dalanlarÖyrənin xəzəl diliniDünyanın gözəl dilini -Təklərin anladığı -İlkin, əzəl diliniDanışaqBu dildə!***Açıb sevgi kitabınıDayanmışam528 namazaAllah, görüb sevgimi -Sən insaf ver, bu qızaYaratdığın mən bəndə529Düşüb sağalmaz530 dərdəHərdən bir531 baxıb sən dəİnsaf göndər bu qıza!Ölüm, itim532 haqdı, haqqSayma haqqımı nahaq533Məni az yandırıb, yax -Qovuşdur tək bu qıza!***Daha «can» söyləmirsən«can» sözü acı dadırGörünür bu acılıq -Dilini acıladırDaha təbəssümün dəBir az ciddi, ötəri534Mənə ayrı nə lazım -Bu ölümdən betəri.«Can» sözü təbəssüməQarışsa yağ-bal olarQayıt535, canım, özünə -Yoxsa cana qor536 dolar.***Mənim ömrüm əmanətdi,Bir cümləyə, əmrə bənddi537Çoxları çox əməl etdi538Sevgimdən döndərmək üçünKönlümdən qəmi atdıqcaAcıya şirin qatdıqcaSevindim, şehə539 batdıqca -Gül dərib540 göndərmək üçün.***Sən mənə bir eşqin odunu qaytar541Həsrətin, sevginin adını qaytarQaytar, mən sevdiyim qadını qaytar -Aparma542 özünə, o sən deyilsən!Sən mənə bənd olma543, tutaq ki, mən heçGörmək istəmirsən – gözünü yum keç!Kimi aparırsan?544Bax onu bil, seç -Aparma özünlə – o sənin deyil!Baxıb gözlərimdən yağan yağışaDilimdə alışan bu yalvarışaNə olar, sən onu son kəsBağışla -Aparma özünlə – o səninDeyil!***Mən ki, artıq heç kiməmNə mənası anmağın?Yanıb, sönmüş bir küləm -Gecdi545 külə yanmağın…Unudursan zülümləBu zülümü dilimlə…Oynayırsan ölümlə -Nə mənası danmağın546…Nahaq547 könlün dolandı548Gözündə su bulandıBəlkə də xoş olardı -Məni keçmiş sanmağın!..***Daha yalvarmağa lüzum görmürəmÇünki söz urvatdan düşübdü549 artıqAxı550 mən həmişə sənə deyirəm -Dəryaca yaxınıq, damlaca yadıq551…Bunu bilmək üçün ürək gərəkdiSən isə ürəyi vermisən mənəBu sevgi havadı, sudu, çörəkdi552 -Ona mən torpaq da deyirəm hələ.Baxıb buludlarda axtar553 sevgimiQoyma acı çəksin, göz yaşı töksünÖzünlə göylərə apar sevgimiGörüb qarşısında mələklər çöksünMən bəndə554 haqqımı umub tanrıdanDönəcəm büdrədib555 yıxana qədərGöndər hər nədirsə səni ağrıdanÇəkəcəm lap556 canım çıxana qədər!***Sən bir az dözüm557 ver, bir az da ümidBir az da sevdalı ömür bəxş elə…Özün könlümdəsən, özünü unut -Adımı bir yerə yazıb nəqş elə558…Havalı günlərim indi xatirəmQayğılı günlərim başımdan aşır559Çətin o günləri geri gətirəmBunu düşündükcə səbrim lap daşırƏl boyda560 uşağam561 elə bil562 indiNə yerim yer deyil, nə də göyüm göyBircə ürəyim var – o da sənindi -Vermişəm, günahsa, günah üstə döy!***Könlümdəki od onu,Yandıracaq, yaxacaqBu qız günəş axtarır -Dönüb mənə baxacaq!Ulduzların selindəMələklərin dilindəÜrəyimin əlindənGöy üzünə çıxacaqQürrələnir563, öyünürO qəlbimdi döyünürNahaq yerə564 deyinir565 -Sevgim onu yıxacaq…Canı dildən sevir ki,Könlüm, mənə deyir ki,Tək qollarım deyil ki -Ruhum onu sıxacaq!***Ayın ilk günüdü, sübhün gözündəHələ ki, şeh566 yatıb, günəş durmayıb567Ayın ilk günündə – bu yer üzündə -Qapım döyülməyib568, zəng vurulmayıb569.Sanki ötən570 ayda, gündə qalmışamDövrəmdə xatirə, canımda ağrı…Mən nələr vermişəm, nələr almışam -Açmaq asan deyil – sirri, paxırı571.Qərib düşüncələr,Yorğun duyğularAyın ilk günündə, ilk sübh572 çağında.Mənim həmdəmimdi573 -Soruşmaq olar574 -Bəs sənlə kim qalıb -İndi575 yanında?***Hərdən576Üzüquylu577 düşübÖlümümüAğlamaq istəyirəm -Nə vaxt gələcəyiniBilməsəm də…HərdənƏllərimi uzadıbTanrımınGözləriniBağlamaqİstəyirəm -Mənim necə578AğladığımıGördüyünüBilsəm də…***Sənin üçün mən kiməm ki? – bu sirriAça bilsəm,Qorxum olmaz ölümdən.Başqasına kimliyimin nə fərqi -Xoş arzular şirə çəkir579 könlümdən.Həyatımın ən birinci sualıCavabına ömrümü də verirəmDüşünmədən-görəcəyim hər halı -Kipriyimlə od götürüb580 dərərəm581.Mən yaşayan bu ömrün yazı582 yoxQışı gəlir payızının583 önündəBircə söz de – biləcəyəm azı çoxDe, mən kiməm – talehində, könlündə?***Gör ürəkMəni hara çəkdiNəyə qoşduHansı məqama gətirdi.Belə olacağınıBəlkə dəO özü də bilmirdi…Odur ki584,Bu yerdəBu sevgidə,Bu məqamda -Gözü görə-görəÖzünü də itirdi585