Halk Şiirinden Seçmeler

Halk Şiirinden Seçmeler

Yunus Emre

IAşkın aldı benden beniBana seni gerek seniBen yanaram dünü günüBana seni gerek seniNe varlığa sevinüremNe yokluğa yerinüremAşkın ile avunuramBana seni gerek seniAşkın âşıklar öldürürAşk denizine daldırurTecelli ile doldururBana seni gerek seniAşkın şarabından içemMecnun olup dağa düşemSensin dünü gün endişemBana seni gerek seniSofilere sohbet gerekAnılara ahret gerekMecnunlara Leylî gerekBana seni gerek seniEğer beni öldürelerKülüm göke savuralarToprağım anda çağıraBana seni gerek seniYunus’dur benim adumGün geldikçe artar oldumİki cihanda maksudumBana seni gerek seniIIAcep şu yerde var m’olaŞöyle garip bencileyinBağrı taşlı gözü yaşlıŞöyle garip bencileyinGezdim Urum ile Şam’ıYukarı illeri kamuÇok istedim bulamadımŞöyle garip bencileyinBendeler garip olmasınHasret oduna yanmasınHocam kimseler kalmasınŞöyle garip bencileyinSöyler dilim ağlar gözümGariplere göynür özümMeğer ki gökte yıldızımŞöyle garip bencileyinNice bu dert ile yanamEcel ire bir gün ölemMeğer ki sinimde bulamŞöyle garip bencileyinBir garip ölmüş diyelerÜç günden sonra duyalarSoğuk su ile yuyalarŞöyle garip bencileyinHey Emre’m Yunus biçareBulunmaz derdine çareVar imdi gez şardan şaraŞöyle garip bencileyinIII Geldi geçti ömrüm benimŞol yel esip geçmiş gibiHele bana şöyle gelirBir göz yumup açmış gibiİşbu söze Hak tanıktırBu can gövdeye konukturBir gün ola çıka gideKafesten kuş uçmuş gibiMiskin âdem oğlanınıBenzetmişler ekinciğeKimi biter kimi yiterYere tohum saçmış gibiBu dünyada bir nesneyeYanar içim göynür özümYiğit iken ölenlereGök ekini biçmiş gibiBir hastaya vardın iseBir içim su verdin iseYarın anda karşı geleHak şarabın içmiş gibiBir miskini gördün iseBir eskice verdin iseYarın anda karşı geleHak şarabın içmiş gibiYunus Emre bu dünyadaİki kişi kalır derlerMeğer Hızır, İlyas olaÂb-ı hayat içmiş gibiIVDolap niçin inilersinDerdim vardır inilerimBen Mevla’ya âşık oldumOnun için inilerimBenim adım dertli dolapSuyum akar yalap yalapBöyle emreylemiş ÇalapDerdim vardır inilerimBen bir dağın ağacıyımNe tatlıyım ne acıyımBen Mevla’ya duacıyımDerdim vardır inilerimBeni dağda buldularKolum kanadım yoldularDolaba layık gördülerDerdim vardır inilerimDağdan kestiler hezenimBozuldu türlü düzenimBen bir usanmaz ozanımDerdim vardır inilerimDülgerler beni yonduHez âzam yerine koyduBu iniltim Hak’tan geldiDerdim vardır inilerimSuyum alçaktan çekerimDönüp yükseğe dökerimGörün ben neler çekerimDerdim vardır inilerimYunus bunda gelen gülmezKişi muradına ermezBu fânide kimse kalmazDerdim vardır inilerimVDüşd‘önüme hubbî vatanGidem hey dost deyu deyuAnda varan kalur hemanKalam hey dost deyu deyuGele şol Azrail dutaIssı kılmaz ana ataBinem şol ağaçtan ataGidem hey dost deyu deyuHalvetlerle meşgul olamDaim açılam gül olamDost bağında bülbül olamÖtem hey dost deyu deyuŞol bir beş on arşun beziKefen ideler eğnümeDökem şol dünya donlarınGiyem hey dost deyu deyuMecnun oluban yürüyemYüce dağları bürüyemMum oluban eriyemYanam hey dost deyu deyuGünler geçe yıl çevrileÜstüme sinler urulaTen çürüye toprak olaTozam hey dost deyu deyuYunus Emre var yolunaMünkirler girmez kolunaBahrî olup dost gölüneDalam hey dost deyu deyuVIBen dervişim diyeneBir ün edesim gelirTanıyuben şimdidenVarıp yetesim gelirSırat kıldan incedirKılıçtan keskincedirVarıp anın üstüneEvler yapasım gelirAltında Gayya vardırİçi nâr ile pürdürVaruben ol duldadaBiraz yatasım gelirTa’neylemen hocalarHatırınız hoş olsunVaruben ol tamudaBiraz yanasım gelirAndan cennete varamCennette Hakk’ı göremHuri ile gılmanıBir bir kucasım gelirDerviş Yunus bu sözüEğri büğrü söylemeSeni sigaya çekerBir Molla Kasım gelirVIITaştın yine deli gönülSular gibi çağlar mısınAktın yine kanlı yaşımYollarımı bağlar mısınNidem elim ermez yâreBulunmaz derdime çareOldum ilimden avareBeni bunda eğler misinYavu kıldım ben yoldaşıOnulmaz bağrımın başıGözlerimin kanlı yaşıIrmak olup çağlar mısınKarlı dağların başındaSalkım salkım olan bulutSaçın çözüp benim içinYaşın yaşın ağlar mısınEsridi Yunus’un canıYoldayım illerim kanıYunus düşte gördü seniSayru mısın sağlar mısınVIIIYalancı dünyaya konup göçenlerNe söylerler ne bir haber verirlerÜzerinde türlü otlar bitenlerNe söylerler ne bir haber verirlerKimisinin üstünde biter otlarKiminin başında sıra servilerKimi masum kimi güzel yiğitlerNe söylerler ne bir haber verirlerToprağa gark olmuş nazik tenleriSöylemeden kalmış tatlı dilleriGelin duadan unutmadan bunlarıNe söylerler ne bir haber verirlerYunus der ki gör takdirin işleriDökülmüştür kirpikleri kaşlarıBaşları ucunda hece taşlarıNe söylerler ne bir haber verirler

Hacı Bayram Veli

IN’oldu bu gönlüm n’oldu bu gönlümDerd ü gam ile doldu bu gönlümYandı bu gönlüm yandı bu gönlümYanmada derman buldu bu gönlümYan ey gönül yan yan ey gönül yanYanmadan oldu derdine dermanPervane gibi pervane gibiŞem’ine aşkın yandı bu gönlümGerçi ki yandı gerçi ki yandıRengine aşkın cümle boyandıKendinde buldu kendinde bulduMatlubunu hoş buldu bu gönlümBayram’ım imdi Bayram’ım imdiBayram ederler yâr ile şimdiHamd ü senalar hamd ü senalarYâr ile bayram kıldı bu gönlüm

Âşık Paşa

IBenden mi bana bu elemAşktan mı yoksa derd ü gamBunca bela cevr ü sitemBilsem nedendir bilmezemCanan olursa ger nihanKalmaya canda zerre canBuluban bu sözü iyanBilsem nedendir bilmezemAşkın yürekte yâresiPes olmuşum avaresiYa Rab bu derdin çaresiBilsem nedendir bilmezemDaima dilefkâr olduğumŞuride vü zâr olduğumTalibi dîdar olduğumBilsem nedendir bilmezemÂşıkta bu hayret nedirMaşuktaki şevket nedirDerviş buna hikmet nedirBilsem nedendir bilmezem

Kaygusuz Abdal

IYucalardan yuca gördümErbabsın sen koca TanrıÂlem okur kelam ileSen okursun hece TanrıAsi kullar yaratmışsınVarsın şöyle dursun deyuAnları koymuş oradaSen çıkmışsın uca TanrıKıldan köprü yaratmışsınGelsün kullar geçsin deyuHele biz şöyle duralımYiğit isen geç a TanrıIIBir kaz aldım ben karıdanBoynu da uzun borudanKırk abdal kanın kurutanKırk gün oldu kaynatırım kaynamazSekizimiz odun çekerDokuzumuz ateş yakarKaz kaldırmış başın bakarKırk gün oldu kaynatırım kaynamazKaza verdim birçok akçeEti kemiğinden pekçeNe kazan kaldı ne kepçeKırk gün oldu kaynatırım kaynamazKaz değilmiş be bu azmışKırk yıl Kaf Dağı’nı gezmişKanadın kuyruğun düzmüşKırk gün oldu kaynatırım kaynamazKazı koyduk bir ocağaUçtu gitti bir bucağaBu ne haldır Hacı AğaKırk gün oldu kaynatırım kaynamazKazımın kanadı selkiDişi koyun emmiş tilkiNuh Nebi’den kalmış belkiKırk gün oldu kaynatırım kaynamazKazımın kanadı sarıKemiği etinden iriSağlık ile satma karıKırk gün oldu kaynatırım kaynamazKazımın kanadı alaVar yürü git güle güleBaşımıza kalma belaKırk gün oldu kaynatırım kaynamazSuyuna biz saldık bulgurBulgur Allah deyü kalgırBe yârenler bu ne haldurKırk gün oldu kaynatırım kaynamazKaygusuz Abdal n’idelimAhd ile vefa güdelimKaldırıp postu gidelimKırk gün oldu kaynatırım kaynamazIIIÂdem’i balçıktan yuğurdun yaptınYapıp da n’eylersin bundan sana neHalk ettin insanı cihana saldınSalıp da neylersin bundan sana neBakkal mısın terazuyu n’eylersinİşin gücün yoktur gönül eğlersinKulun günahını tartıp n’eylersinGeçiver suçundan bundan sana neKatran kazanını döküver gitsinMümin olan kullar didara yetsinEmreyle yılana tamuyu yutsunSöndürsün tamuyu bundan sana neKaygusuz Abdal’ım sözümüz budurHer nerde çağırsam Hak onda hazırHep dûzaha bastırırsın kim ne derYakma kullarını bundan sana ne

Eşrefoğlu

IYücelerden döndüreyimAlçaklara gönül seniAlçaklardan alçaklaraİndireyim gönül seniBaşımın terkin urayımBaşımı yolda koyayımNe kim olursam olayımKoymayayım gönül seniYürüyeyim yana yanaAşk odun urayım canaBakmayayım masivayaGeçireyim gönül seniDost gamın alayım başaYürüyeyim kalka düşeVasfı dile gelmez işeUğradayım gönül seni

Hayatî

IVardım kırklar yaylasınaGel beri ey can dedilerİzzet ile selam verdimGir işte meydan dedilerYerli yerinde durdularYerlerinden yer verdilerOrtaya sofra serdilerLokmamıza ban dedilerErenler kalbi ganidirYuduğu kalbi arıdırGelişin kandan beridirGel söyle ihvan dedilerGördüğünü gözün ileBeyan etme sözün ileOndan sonra bizim ileOl sen de mihman dedilerŞah Hayatî’m nedir hâlinDua edip kaldır elinKesegör gıybetten dilinCümlemiz yeksan dediler

Köroğlu

ITan yeri atmadan şafak sökendeDüşmanın üstüne hörelenmeliYerden kalkan alıp kılınç çekendeYiğit on beş yerden yaralanmalıHaber aldım ihvanından kulundanDoyuk olduk akçasından pulundanHey ağalar kızıl kanın alındanAltımızda kır at kınalanmalıKöroğlu’m der Mirza gele Han geleBen isterim günde yüz tufan geleDerelerden oluk oluk kan geleSele düşüp gövde kürelenmeliIIMert dayanır namert kaçarMeydan gümbür gümbürlenirŞahlar şahı divan açarDivan gümbür gümbürlenirYiğit kendini öğendeOklar menzili döğendeŞeşber kalkana değendeKalkan gümbür gümbürlenirOk atılır kal’asındanHak saklasın belasındanKöroğlu’nun narasındanHer yan gümbür gümbürlenirIIIYiğitler silkinip ata binendeDerelerde boz kurtlara ün olurYiğit olan döne döne döğüşürKötüler kavgadan kaçar don olurYiğit cidasını almış atıyorAk elleri kızıl kana batıyorBir kötü kavgadan dönmüş kaçıyorKaçma kötü kaçma şimdi hun olurBir yiğit cidasını almış elineBaşını koymuş da mertlik yolunaKalkan parelene zırhlar delineKanlı gömlek koç yiğide don olurKöroğlu çağırır figan ağıtlarİman ehli birbirini öğütlerBoydan boya demir donlu yiğitlerÇalan cidasını kahraman olurIVİki koçak bir meydana koşandaAğzı gemli küheylanlar coşandaGün batarken kan gövdeyi aşandaTitreşir yerle gök er savaşındanCenk gününde döğüş olur can kokarŞehitlerden ılgıt ılgıt kan akarMuhannet de gelmiş duldadan bakarUtanmaz mı hançerinin taşındanYükseklerde uçar alçağa inmezYiğit olan yiğit yayını vermezArkasın çevirip yüzünü dönmezYaralanır sıfatından döşündenKöroğlu’yum kılıç vurdum kalkanaMuhannette eksik olmaz bahanaKoç yiğidi doğuramaz her anaBoğulur gayrete geçer serindenVİki koçak bir araya gelendeGörelim ne işler meydan içindeKesilir kelleler boşalır kanlarYığın olur leşler meydan içindeOklar uçup gider sahanlar gibiMert de aşıp gider arslanlar gibiKılıçlar oynaşır ceylanlar gibiKesilir ne başlar meydan içindeYiğitler çağrışır yaman gün olurAllah Allah derler yüksek ün olurCerha cerha döğüşicek hûn olurHasmın arar koçlar meydan içindeKöroğlu’yum medhim merde yiğideKoç yiğit değişmez cengi düğüneSere serpe gider düşman önüneÖlümü karşılar meydan içindeVIYiğit olan gümbür gümbür gürlesinYiğidi doğuran ana bin yaşaAk gövdede kızıl kanlar şarlasınYiğidi doğuran ana bin yaşaDavlumbazlar yeğde yeğde vurandaCarkacılar sağlı sollu dönendeİğri kılıç ak gövdeyi bölendeYiğidi doğuran ana bin yaşaGele beyler cenge harbi çalınsınÇamlıbel askeri ayrı bölünsünGece gündüz darbı meydan kurulsunYiğidi doğuran ana bin yaşaAsıl koç yiğitler pusuda saklıBelleri kılıçlı eli mızraklıHep şahin bakışlı aslan sıfatlıYürü kan içenler hep binler yaşaKöroğlu der bugün burda duralımSabah olsun darbı meydan kuralımAkan kandan dolu şarap uralımYürü deli huylum sen binler yaşaVIIKoşun at çatlasın kuvvet bacaktaKeyif günü değil köşe bucaktaHaydi savaş gerek kelle kucaktaMevla’nın aşkına çalın kılıncıYiğit gelsin harpte gönül eğlesinDoru at kişnesin al at oynasınKazanlarda adam kanı kaynasınEsir etmek yok ha basın kılıncıBu yıl koç yiğitler burda kışlasınYılan dili eğri hançer işlesinKâfir düşman elamana başlasınDoldurun deryayı basın kılıncıKöroğlu ahdetti meydan almayaKılınç gibi düşmanına salmayaPeyman ettim yedi derya dolmayaDoldurun deryayı basın kılıncıVIIIYol verin dumanlı dağlarAşmaya Ayvaz geliyorÇağlasın soğuk pınarlarİçmeye Ayvaz geliyorBu dağlarda biten güllerKokuşu lâl ider dillerDalında cüda bülbüllerÖtüşün Ayvaz geliyorBizim yaylanın yiğidiGölg’edin Ayvaz geliyorYaylanın servi söğüdüBelinde gümüş dividiBizim yaylalar olukluAkan suları balıklıAlbalalı mor belikliKız gerek Ayvaz geliyorBizim yaylanın uşağıBelinde Aydın kuşağıYaylanın türlü çiçeğiKokuşun Ayvaz geliyorKöroğlu der ki tayalarAtlınız hayvan kovalarSarptaki yalçın kayalarYassılın Ayvaz geliyorIXSiyah kâküllerin dökmüşKızıl güllere güllereEla gözlerini dikmişİnce yollara yollaraGel Ayvaz’ım dolaşalımÇamlı bellere bellereDoldur elinden içeyimMest olup serden geçeyimSeninle bile göçeyimUzak illere illereGel Ayvaz’ım dolaşalımÇamlı bellere bellereOkursun aşkın kitabınKomadın âşıkın ta’bınAkıttın çeşminin âbınDöndü sellere sellereGel Ayvaz’ım dolaşalımÇamlı bellere bellereÂşıklara vardır meyliRiyazet çekmişim hayliBen Mecnun olam sen LeylîDüşüp çöllere çöllereGel Ayvaz’ım dolaşalımÇamlı bellere bellereKöroğlu der budur derdimSarardı çehrei zerdimŞu benim nihanî derdimDüştü dillere dillereGel Ayvaz’ım dolaşalımÇamlı bellere bellere

Kul Mehmet

IBe yârenler yine evvel bahardırBülbül intizarlık kılar durmayıpKuşlar ahenk edip çığrışıp öterKalbim kasavetim siler durmayıpKadir Mevla’m kudretini bildirirDaim ağlar kullarını güldürürMenevşeler külahını kaldırırYeşil çemenlerde yeler durmayıpHer ağaç da sucu olmuş içilmişYeryüzüne abıhayat saçılmışGök sümbül kırmızı lale açılmışGüller ağzın açmış güler durmayıpBizim illerimiz Aydın illeriÇifte çifte bülbüllüdür dallarıKul Mehemmed eydür seher yelleriYârin siyah zülfün böler durmayıpIIBugün koyun tuz taşına gelmediElin kuzusu da kuzu olmadıArayıp da kuzusunu bulmadıKuzum kuzum der de meler bir koyunN’olaydı sen koyun olmaya idinElin kuzuların görmeye idinÖlüp de şu yere gömülmeye idinKuzum kuzum der de meler bir koyunKul Mehemmed bunu böyle söylediKoyun sana yolum nerden uğradıSöyledi de yaşın yaşın ağladıKuzum kuzum der de meler bir koyunIIIBehey ala gözlü canımKul olmaya geldim sanaGönül tahtında sultanımKul olmaya geldim sanaNe yerdeyiz ne gökteyizDünü günü firkatteyizElim ermez hasretteyizKul olmaya geldim sanaEvlerinin önü yoldurKerem kıl âşıkın güldürGerek ağlat gerek güldürKul olmaya geldim sanaKoynunda turuncu gizliTatlı dilli şirin sözlüŞahın gibi kara gözlüKul olmaya geldim sanaMehemmed eydür kulunumBaşı açık bir delinimTa ezelden muhibbinimKul olmaya geldim sana

Öksüz Dede

ISabahtan uğradım ben bir güzeleGördüm güzelliğin bildirip giderYine kul oldum da durdum selamaKendin’engelimden sakınıp giderBen yâr ile süremedim demleriSayamadım ak gerdanda benleriDüşürmüş dağlarda mor çiğdemleriKolların kaldırmış sokunup giderSana huri derler hurisin huriYüzünde yanıyor Mevla’nın nuruMahın çevresinde aşk yıldızlarıGerdanında benler şakınıp giderGözünde ışıldar sevdanın nuruAslı melek nesli kendisi huriÖksüz derdmendim gelmedi deyuDönmüş ensesine bakınıp giderIIBadısaba eser seher vaktindeKumrular ötüşür dallar üstüneYâri gördüm gitti aklım başımdanYeşiller giyinmiş allar üstüneDeli gönül yöğrük Arap atlıdırÂşıkın yüreği yedi katlıdırNice sevmeyeyim dili tatlıdırLebi şeker ezer ballar üstüneYalan olmaz âşıkların sözündeArzumanım kaldı ala gözündeKimi gerdanında kimi yüzündeDizilmiş benleri eller üstüneÖksüz Âşık eder hayalden düştenGönül imdat diler yarandan eştenHiç eksik değildir ikiden beştenEngeller har olmuş yollar üstüneIII Gül budanmış dal dal olmuşMenevşesi yol yol olmuşSiyah zülfün tel tel olmuşBiz şu yerlerden gideliGül menevşeye karışmışKüskün olanlar barışmışTaze fidanlar yetişmişBiz şu yerlerden gideliÖksüz Âşık der bu sözüHakk’a çevirmiştir yüzüÖldü zannettiler biziBiz şu yerlerden gideli

Pir Sultan Abdal

IPir Sultan Abdal der mürvetli şahımYaram sızlar baş oldu ciğergâhımArşa direk direk olmuştur ahımAçılın kapılar şaha gidelimIIGüzel âşık cevrimiziÇekemezsin demedim miBu bir rıza lokmasıdırYiyemezsin demedim miYemeyenler kalır naçarGözlerinden kanlar saçarBu bir demdir gelir geçerDuyamazsın demedim miBak şu âşıkın hâlineNe gelse söyler dilineCan ü başı Hak yolunaKoyamazsın demedim miAçıklar harabat olurHak yanında hörmet bulurMahabbet baldan tatlıdırDoyamazsın demedim miGirelim Ali sırrınaÇıkalım meydan seyrineKüfrümüz iman yerineSayamazsın demedim miPir Sultan Ali şahımızHakk’a ulaşır rahımızOn ik’imam penahımızUyamazsın demedim miIIIBir bülbülcük konmuş dağlar başınaSal Allah’ım sal sılama varayımŞahin yuva yapar kendi başınaSal Allah’ım sal sılama varayımBizim evlerimiz dağdan ötedirHısım kavim bize ana atadırYâd illerde kalmak kula hatadırSal Allah’ım sal sılama varayımEkinli tarlalar nasıl basayımÜzerine birkaç kurban keseyimBu iş Hak’tan geldi kime küseyimSal Allah’ım sal sılama varayımAtlarım yemin yedi silindiİki kardeş karşı karşı salındıCiğerciğim delik delik delindiSal Allah’ım sal sılama varayım

Hayalî

ILeyla’m gelir deyü yollar gözlerimGelmedi gözümde kaldı hayaliGizli sırrım beyan etmem gizlerimSerimi sevdaya saldı hayaliYârim biçare olduğumu bilmişÇifte benler beyaz gerdana inmişBu gece seyrettim beyazlar giymişSalındı karşıma geldi hayaliYârimin sevdası vardır başımdaUyansam karşımda yatsam düşümdeNe canibe gitsem bile peşimdeBenim ile yoldaş oldu hayaliDer Hayalî hıram ederek yürürGece gündüz gitmez karşımda dururBen seninim deyü teselli verirGarip gönlüm ele aldı hayali

Ozan

IGerçek âşık olanlarınYüreciği yanar olurHer canipten şuriş ileŞevki odu kenar olurEsirgen âşık kişiyiŞefaat imandan dururSusamışları kandırırGözü yaşı damar olurBir devletlü yoksul olsaUslu isen gelme anaYazıda kaba ağacaUlu kuşlar konar olurOzan âşıklar sözünüSöyle âşıklar dinlesinEr var içinde od yanarEr var ana çü nâr olur

Âşık

I Yüce dağlar duman olmazÇeşmim yaşı revan olmazDeğme kişiye kul olmazBen gönlümü bilmez miyimEngine saldım özümüHakk’a döndürdüm yüzümüÇekmezem nâdan sözünüBen gönlümü bilmez miyimArslan gibi çalar çarparKaplan gibi yola bakarGökte buluttan nem kaparBen gönlümü bilmez miyimDer ki Âşık yâri söylerYaktı derunumu közlerBeş padişahlık yer özlerBen gönlümü bilmez miyimIIUlu ulu kervan geçmişYollar gibi inilerimKarlı karlı dağlar aşanSeller gibi inilerimYücesinden er haykırmazSığın geyiği böğürmezKuş uçmaz kulun yüğürmezDağlar gibi inilerimCanım karılığa düşmüşKaynadı ciğerim taşmışHocasından ayrı düşmüşKullar gibi inilerimHayalin benden dolunduAh ile bağrım delindiİçinden beyi alındıİller gibi inilerimYapıdan düşmüş bozulmuşTop tüfek vurmuş ezilmişKil’selerde haç yazılmışTaşlar gibi inilerimMiskin Âşık bilmez n’iderEvliya gayretin güderSubha değin tesbih ederDiller gibi inilerimIIIDünyayı gezdim dolaştımAyrılık gibi dert olmazTatlı canımdan usandımAyrılık gibi dert olmazKaçan döndüm yâre baktımGözümden kanlı yaş döktümGezdim her belayı çektimAyrılık gibi dert olmazHilal kaşı keman değilZülfü ahir zaman değilBe yârenler yalan değilAyrılık gibi dert olmazKullar başına gelmesinKimse gözyaşın silmesinHak düşmanıma vermesinAyrılık gibi dert olmazBana inanmayan varsınÂşık’ın yüreğin yarsınNeler çektiğimi görsünAyrılık gibi dert olmaz

Âşık Hasan

IBilmem sarhoş mudur uykudan kalkmışTaramış zülfünü gerdana atmışBeyaz ellerine al kına yakmışDedim öpüşelim dedi ki yok yokDedim selvi nedir dedi boyumdurDedim bu güzellik dedi soyumdurDedim bu cilveler dedi huyumdurDedim kucuşalım dedi ki yok yokDedim ölüm yok mu dedi aynımdaDedim öz vebalım dedi boynumdaDedim turunçlarım dedi koynumdaDedim koklaşalım dedi ki yok yokDedim yanakların dedi gülümdürDedim kâküllerin dedi sünbülümdürDedim Garip Hasan dedi kulumdurDedim sarmaşalım dedi ki yok yokIIGelinin alnına elif yazılmışElifin altına benler kazılmışAzrail gelince başı bozulmuşKız iken sevdiğim sen değil misinGelinin yüzünde ipek duvaklarHani adadığın bunca adaklarSultani kiraza benzer dudaklarKız iken sevdiğim sen değil misinEvinin önünde yürüdüm yoldanDoğrulup bakmadım ar ettim eldenYanaklar farıksız katmerli güldenKız iken sevdiğim sen değil misinÂşık Hasan şu bahçenin düzüneHalka halka sürme çekmiş gözüneGelin oldum diye bakmaz yüzümeKız iken sevdiğim sen değil misinIIINe çeker kulların serhat ilindenBilinmez Hünkârım görülmeyinceBunca memleketin kâfir elindeKaldı inanmadın ayrılmayıncaKimi şehit oldu kimi giriftarKâfirin elinden inler zâr ü zârEstergon’la Budin Eğre’yle UyvarEle geçmez Şahım yorulmayıncaGaziler başına takıp çelengiKırardı Nemçeyi Macar FirengiNeylesin kulların edemez cengiHâl ü hatırları sorulmayıncaHasan der göklere çıkmıştır ahımHüdam bağışlasın çoktur günahımTemeşvar kal’asın bil PadişahımVermeyiz kâfire kırılmayınca

Kul Mustafa

ISeni terk eylesem kaşları kemanVefası olmayan yârdan nem kaldıCefalım yok mudur göğsünde imanDivane eyledin arda nem kaldıAyrılasın bencileyin eşindenBir dem sevda gitmez olsun başındanBu ayrılık kıldı beni işimdenArayıp gezerim kârda nem kaldıAkar gözyaşlarım bir dem silinmezKapında kul oldum adım bilinmezKo serim sağ olsun yâr mı bulunmazKadrimi bilmeyen yârda nem kaldıKul Mustafa der ki severim candanGözlerim doludur kan ile nemdenSevdiceğim fariğ olduysa bendenÇıkayım gideyim şunda nem kaldıIIYücesi dumanlı boralı dağlarİncitmen sunamı yol verin gitsinEyyamı şitada bahar erişsinEline bir deste gül verin gitsinUğratman sunamı kışa boranaKader kısmet durulmadı çare neEşinden ayrılıp giden ceylanaDüzelin a dağlar yol verin gitsinMustafa’m der cemaline doyulmazSeni görmeyince takatım gelmezDostum gurbet elde yolun bulunmazBir takım kılavuz kul verin gitsinIIIŞu karşıki karlı dağlarBaşı dumanlı dumanlıİkilikte yâr seveninGönlü gümanlı gümanlıGül dererler deste desteArmağan sunarlar dostaGülü bağbandan isteBahçe demanlı demanlıBen seni severim çoktanKaşlar yaydan kirpik oktanBir bezirgan gelir şarktanAslı Yemenli Yemenliİşte geldi bahar yazlarÖtüşür turnalar kazlarHatıra değmen şahbazlarSizler amanlı amanlıKul Mustafa’m der ErenlerErenlere sır verenlerHizmetin tekmil görenlerÖlür imanlı imanlı

Kuloğlu

Iİşit avazımı ben de var idimUçup gitme bunda konadur bülbülSenin hub nefesin kalbim evindeVücudum şehrini donatır bülbülKonarsan güle kon dikene konma

Конец ознакомительного фрагмента.

Текст предоставлен ООО «Литрес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.