bannerbanner
Moses and Aaron
Moses and Aaronполная версия

Полная версия

Moses and Aaron

Язык: Английский
Год издания: 2017
Добавлена:
Настройки чтения
Размер шрифта
Высота строк
Поля
На страницу:
22 из 24

88

Pirke Aboth. c. 5.

89

Assidæi, de quibus agitur 1 Machab. 7. 13. vocantur à Josepho. lib. 12. cap. 16. ἀγαθοὶ καὶ ὅσιοι τοῦ ἔθνους.

90

Joseph. Scalig. Trihæres. c. 22.

91

Joseph. Scalig. ib.

92

Quartam etymologiam (cujus fundus & autor putatur Hieronymus, Præfat. in Amos) refellit Scriptura Hebraica; si enim Pharisæus diceretur a verbo ‎‏פרץ‏‎ Dividere, scriberentur Pharisæi ‎‏פריצים‏‎ non ‎‏פרושים‏‎.

93

Gorionides. c. 22.

94

Suidas.

95

Drusius de trib. sectis, l. 2. c. 2.

96

Suidas.

97

R. David. Sophon. 1. 8.

98

Thisbites.

99

Chrys. Mat. 15.

100

Flavius Jos. lib. 13. c. 18.

101

Joseph. l. 13. c. 9.

102

Joseph. de bello Judaic. l. 2. cap. 12.

103

Serar. Trihæres. l. 2 c. 3. It. Drus. in præter.

104

Moses Kotsen. in præf. lib. præcept.

105

Gorionides, c. 29.

106

‎‏כטילאית‏‎ μετὰ σπουδῆς. Luke 1. 39.

107

Joseph. Scalig. Tribær. c. 7.

108

Munster. in Deut. 8.

109

Theophylact. in Marc. 7. 3.

110

Beza in majoribus suis annotationibus. Marc. 7. 3.

111

Drusius præterit. Mat. 15. in addend. & Buxtorf. synag. Judaic. c. 6. p. 93. ex Talmud.

112

Epith. l. 2. Tom. 1. c. 17.

113

‎‏אל תגע בי‏‎ Ne attingas me.

114

Scalig. de emend. temp. lib. 7. Idem refert Epiphan. lib. 1. Tom. 1. cap. 13.

115

Theophylact. in Luke 18. 12. It. Epiph. hær. 16.

116

Drusius in Luc. 18. 13.

117

Epiph. lib. 1. Tom. 1. cap. 15.

118

Moses Kot. præcept. affirm. 22.

119

Maimon. in Tephillim. c. 4. sect. 3.

120

Scal. Trihæres. p. 258.

121

Chrysost. & Hieronym. in Mat. 23.

122

Moses Kotsen. fol. 104. col. 3.

123

Munster. de præcept. affirm.

124

Hieronym. in Mat. 23.

125

Scalig. Tribær. cap. 70.

126

Concil. quini Sexti, Canon 61.

127

Vide D. Kimchi. Radic.

128

Τὸ μεγαλύνεσθαι, apud Euripidem in Bacchis, valet, Magnifice jactare, Efferre. Magnificare apud Varronem & Plinium eadem significatione usurpatur, Theodor. Beza in Mat. 23.

129

Hieron. in Mat. 23.

130

Talmud. tract. Suta. cap. 3.

131

Epiphan. l. 1. cap. 14.

132

ἀπὸ αἱρεσιάρχου Σαδὼκ ὀνομάζεται. Theophylact.

133

Epiph. hæres. 14. It. Tertul. de præscript. c. 5.

134

Origen. contra Celsum. l. 2.

135

Epiph. hæres. 13.

136

Aboth. cap. 1.

137

Joseph. Antiq. lib. 13. c. 18.

138

Elias de ‎‏שרק‏‎.

139

Drusius de trib. sect. c. 8. l. 3 p. 130.

140

Joseph. de bello Judaic. lib. 2. c. 12.

141

Joseph. l. 13. c. 9.

142

Epiphan. Tom. 1. l. 1. hæres. 14.

143

Drusius de trib. sect. l. 2. cap 11. ex Ilmedenu.

144

Buxtorf. Epist. Heb. p. 59.

145

Joseph. Antiq. lib. 11. cap 8.

146

Gorionides, cap. 29.

147

Euseb. hist. l. 2. c. 23. Ex Joseph. Antiq. lib. 20. cap. 8.

148

Joseph. de bello Judaic. lib. 2. c. 12. p. 786.

149

Aul. Gell. l. 1. c. 10. It. Laer. in Pythag. Κοινὰ τὰ φίλων εἶναι.

150

Joseph. lib. 18. cap. 2.

151

‎‏מרבה עבדים מרבה גזל‏‎ Marbe gnabadim. Marbe gezel, Pirke Aboth. cap. 1.

152

Justin. lib. 20.

153

Joseph. de bello Judaic. lib. 2. c. 12.

154

Suid. It. Ælian. de varia hist. l. 18. cap. 32.

155

Joseph. de bello Judaic. lib. 2. cap. 12.

156

Laert. in vita Pythagoræ.

157

Philo Judæus.

158

Suidas. It. Laertius.

159

Joseph. de bello Judaic. lib. 2. cap. 12.

160

Suidas.

161

Philo de vita contemplativa.

162

Laertius in vita Pythag.

163

Joseph. Antiq. lib. 18. cap. 2.

164

Suidas.

165

Joseph. Antiq. lib. 13. cap. 9.

166

Quinquennale hoc silentium â Pythagora auditoribus suis indictum vocabant ἐχεμυθίαν à cohibendo sermone.

167

Laertius in Pythagor.

168

Drusius de trib. sect. l. 4.

169

Joseph. de bello Judaico lib. 2. cap. 12.

170

Philo item Joseph.

171

Joseph. de bello Judaic. lib. 2. cap. 12.

172

Joseph. ib.

173

Philo de vita contemplat.

174

Plin. hist. l. 5. cap. 17.

175

Serarius Trihæres. l. 3. cap. 5.

176

Joseph. Antiq. lib. 18. c. 7.

177

Scalig. in Trihær. cap. 23.

178

Joseph. l. 13. c. 19.

179

Joseph. l. 13. c. 9.

180

Philo. lib. quod omnis probus, p. 678.

181

Vide Chemnit. exem. conc. Trident. part. quart. pag. 120.

182

Philo in Prin. lib. de legat. Caium.

183

Joseph. Antiq. lib. 8. cap. 21.

184

Jos. l. 18, c. 21.

185

Joseph. loco superius citato.

186

Oecumenius. Act. 5. 37. Theophylact. Luc. 13. 1.

187

Theophylact. in Luc. 13.

188

Joseph. l. 7. de bello Judaic. cap. 28. p. 985.

189

Epiph. hæres. 10. & Theophyl. Mat. 22. 16. & alii plures.

190

Hieron. Mat. 22. 17.

191

Theodor. Beza, Mat. 22. 16.

192

Hieron. Mat. 22. 17.

193

Genebrard in Chron. lib. 1. Anno mundi 3146.

194

Sunt qui illud ἐν ᾗ apud Apostolum, Heb. 9. 4. referunt ad τὴν σκηνὴν ut dicunt in Tabernaculo secundo, quod appellent Sanctum Sanctorum, fuisse urnam mannæ & virgam Aaronis, tabulam fæderis videl. urnam, & virgam ante arcam: (ita Moses Kotsensis 210. 1.) tabulam autem in Arca.

195

Joseph. l. 8. c. 13.

196

R. David Kimchi. Psal. 120.

197

Buxtorf. de abbrev. in ‎‏מביא‏‎

198

Iosep. l. 2. contra Apion. 1066.

199

Μὴ δεῖ ἀλλόφυλον ἐντὸς τοῦ ἁγίου παριέναι. In locum sanctum transire alienigena non debet. Joseph. de bel. Jud. lib. 6. c. 6.

200

Joseph. Antiq. lib. 11. c. 4.

201

Ioseph. Antiq. lib. 15 cap. ult.

202

Vide Hospini. de Orig. Templ. c. 3.

203

Vide supputationem Funccianam. an. 3747.

204

Hospinian. ex Talmudistis, de Orig. Templ. c. 3.

205

D. Kimchi in Hagg. 1. 8. Eadem scribit Rabbi Solomon ibid.

206

Genebrard. Chro. l. 2. anno Christi 69.

207

Theodoret. l. 3. c. 11. Sozomenus, l. 5. c. 19. 20, 21.

208

Sigonius de rep. Hebr. l. 2. cap. 8.

209

Philo in legat. ad Caium.

210

Vide Tremel. Acts 6. 9.

211

Maimon. in Tephilla. c. 11. Sect. 1.

212

Buxtorf. de abbreviatur. pag. 23. 81. 174.

213

Talmud in tract. Suta cap. ult. vi. Buxtorf. Synag. c. 9. p. 240.

214

Drusius de tribus sect. l. 2. c. 10.

215

Maimon. Tephilla. c. 11. Sect. 14.

216

Paraphrast. Chal. in hunc locum.

217

Da, si grave non est. Hor. l. 2. Satyr. 8. Sed tamen iste Deus qui sit, da Tytere nobis Virg. Bucol. Accipe nunc Danaum insidias. Virg. Æneid l. 2.

218

Epiphan. Tom. 2. l. 3. c. 80.

219

Beza. Act. 16. 13.

220

Philo Jud. de vita Mosis, p. 530.

221

R. Juda. in lib. Musar. vide Drus. præs. Matth. 6. 5.

222

Qua te quæro Proseucha? Juven. Sat. 3.

223

Caninius de locis N. Testam. cap. 5. p. 38.

224

Scheindler pentaglot.

225

Stukius conviv. l. 2. c. 11.

226

R. Juda in l. Musar. vid. Dru. præterit. Joan. 9. 22.

227

Hospin. de Ori. Templ. pag. 1.

228

Alex ab Alex. lib. 2. cap. 2.

229

Populus Alcidæ gratissima, vitis Iaccho. Formosæ myrtus Veneri, sua Laurea Phœbo Virg. Eclog. 7.

230

Plin. Nat. Hist. l. 16. c. 44.

231

Maximus Tyrius, Ser. 38. fol. 225. edit. Steph.

232

Rab. Salom. Iarchi. Deut. 19.

233

Maimon. in Rotsach. cap. 8. sect. 5.

234

Paul. Fag. Num. 35. 6.

235

Masius in Jos. cap. 20.

236

Masius ibid.

237

Drus. Judic. 7. 19.

238

Erat autem primus ternarius à prima usq; ad tertiam, & dicebatur prima hora, secundus erat à tertia, usq; ad sextam & dicebatur hora tertia, tertius erat à sexta usq; ad nonam, & dicebatur sexta; quartus à nona usq; ad ultimam quæ erat duodecima, & dicebatur nona. Refellit hanc opinionem Toletus, receptam licet à multis recensionem (ut ipse ait) quoniam de undecima cujus meminit parabola, altum apud hos silentium. Jure vapulant à te, Tolete, qui excludunt undecimam constanter tamen asserenda est contra te quadripartita diei divisio, in hoc potissimum illorum error consistit, quod horam primam faciunt, non inveniunt; horam undecimam inveniunt excludunt tamen, nihil à mente Evangelistarum magis alienum, quam ut ὁ πρωιὴ verteretur hora prima diei, quæ in illorum scriptis sonat quartam noctis vigiliam. Vid. Tolet. in Joan. cap. 19. Annot. 8.

239

Drusius in præterit. Act. 3. 1. Non fuisse ultra tres horas precationis in die apud Judæos, clare testatur David Kimchi.

240

Vide Bellarm. de bonis oper. in part. 1. cap. 10.

241

Vide Kalendarium Hebraicum Munsteri pag. 62.

242

Ἐν μηνὶ δευτέρῳ Δὶῳ μὲν ὑπὸ Μακεδόνων λεγομένῳ Μαρσουάνῃ δὲ ὑπὸ Ἑβραίων, οὕτω γὰρ Αἰγύπτιοι τὸν ἐνίαυτον ἦσαν διατεταχότες. Μωυσῆς δὲ τὸν Νισὰν, ὅς ἐστι ξανθικὸς, μήνα πρῶτον ἐπὶ ταῖς ἑορταῖς ὥρισεν. Joseph. Antiq. l. 1. c. 4. Mendose ponitur Μαρσουάνη pro αρχασουὰν qui mensis erat olim secundus apud Hebræos, sicut et Dius apud Macedones.

243

ab ‎‏ארח ארוחות‏‎ Iter facere, significat viaticum.

244

‎‏משתה‏‎ Convivium, compotatio dicitur à potendo sive bibendo, ut Græcè συμπόσιον, ab altera ejus parte.

245

‎‏חג‏‎, Festum, celebris solemnitas à radice ‎‏חגג‏‎, Festum celebravit.

246

Chrysostom. 1 Cor. 11. Hoc autem præcipio.

247

Tertul. lib. 6. advers. Marcion.

248

Xenophon. de institut. Cyr. lib. 1. pag. 17. It. lib. 5. pag. 113.

249

Tertul. de orat. cap. 14.

250

Vide Drusium ad difficiliora loca, Exod. c. 12.

251

‎‏נשיקות פרקים‏‎ Neshikoth pharukim, Oscula propinquorum.

252

‎‏נשיקות פרושות‏‎ Neshikoth parusoth, Oscula separationis.

253

‎‏נשיקות גדולה‏‎ Neshikoth gedola, Oscula magnitudinis.

254

Lotio pedum ante discubitum non solum Judæis, sed & gentibus ipsis erat usitata. Locus hic tuus est, hic occumbe, ferte aquam pedibus. Plautus. Pers.

255

Stukius. lib. conviv.

256

‎‏ברוך אתה יי אלוהנו מלך העולם בורא פרי הגפן‏‎ Benedictus sis tu Domine Deus noster rex mundi, qui creas fructum vitis.

257

‎‏ברכת היין‏‎

258

‎‏ברכת הלחם‏‎ Benedictionem panis Drusius in N. T. part. altera p. 78.

259

‎‏הבוצע‏‎

260

Non tam cœnam cœnant quam disciplinam Tertul. Apolog. c. 39.

261

‎‏ברכת המזון‏‎

262

Vid. P. Fag. in præc. Hebr.

263

Scalig. de emend. Temp. lib. 6. p. 273.

264

Moses Kotsensis fol. 118. col. 1.

265

Sebastian Munster. Mat. 26.

266

It. præc. Hebr. per Fagium editas.

267

Voces quibus usi sunt Evangelistæ sonant accubitum non sessionem, ἀναπίπτειν, Luk. 22. ἀνακεῖσθαι; Mat. 26. Κατακεῖσθαι, Luc. 14. ἀνακλιθήναι, Mat. 14.

268

‎‏מסבה‏‎ Discubitus, cujus radix est ‎‏סבב‏‎ circumivit, Ambivit.

269

Philo. Jud. p. 383.

270

Vetustissimus mos erat, super lanatis pellibus discumbere. Qui poterat pelles addere dives erat. Ovid.

271

Tremel. in Mat. 26. 20.

272

Talmud. tract. de Paschate vid. Tremel. loco superius citato.

273

Vid. Casaubon exercit. p. 278.

274

Gaudentius Brixianus. vid. Casaubon. ibid.

275

Athenæus, l. 10.

276

‎‏ארוח‏‎ Hospes ‎‏טרוח‏‎ Onus ‎‏ברוח‏‎ Profugus Buxtorf. Synag. cap. 32. p. 493.

277

Moris erat veteribus in conviviis μερίδας mittere absentibus amicis. Theophrastus cap. περὶ μεμψιμορίας. Idem testatur Plut. in Agesilao. διέπεμπε μερίδας τοῖς φίλοις ἀπὸ τῶν τεθυμένων. Eundem morem Judæis in usu fuisse testantur sacræ literæ Nehem. 8. 10. ἀποστείλατε μερίδας.

278

Scalig. de emend. Temp. l. 6 p. 261. Item Beza in hunc locum.

279

Scalig. de emend. Temp. l. 6. p. 269.

280

‎‏באת השבת‏‎

281

Joseph. Antiq. l. 16. c. 10.

282

In ritibus Paganorum cœna pura appellabatur; cœna illis apponi solita, qui in casto erant quod Græci dicunt ἁγνεύειν, vel προαγνεύειν. Isaac Casaubon, Exercit. 16, p. 662.

283

Casaubon. Exercit. 16. p. 479. ex Michlol. Kimchi.

284

Buxtorf. Synagog. Jud. cap. 10. ex Talmud.

285

Buxtorf Synagog. Judaic. ibid.

286

Hospinian. de Orig. fest. c. 3.

287

Buxtorf. Comment. Masoret. cap. 4, ex Musar.

288

Jun. & Tremel. in Exod. 16.

289

Sueton. August. c. 76 de jejun. Sabbat. Vid. Martial. l. 4. Epig. 4.

290

Vatablus in hunc locum Item. Trem. & Junius.

291

Hospinian. de Orig. fest. c. de Sabbato.

292

Joseph. l. 12. cap. 8.

293

Joseph. l. 14: cap. 8.

294

‎‏מי שצות על השבת צות לחלל שבת‏‎ R. D. Kimchi in Josh. 6.

295

‎‏מסכנות נפש דוחה שבת‏‎

296

Tertul. advers. Judaic. c. 10 It. Ambros. lib. de Myster. Pasch. cap. 1.

297

Aug. in titul. Psal. 68.

298

E Theologia non pauci omnia quæ ad 14. noctem pertinent 15. attribuunt quem errorem hauserunt ex turbidis Rabbinorum lacunis qui hodie eundem errorem errant, teste Scaliger. de emend. Temp. l. 6 p. 270.

299

‎‏לא תלה אבי לת זר בקרבן הפסח אלא זו מצות עצמה‏‎ Maimon. de fermento & Azymo c. 6. sect. 1.

300

Scalig. de emend. Temp. l. 5. p. 270.

301

Ioseph. de bello Jud. l. 7 c. 17.

302

Hebraice ‎‏בן שנה‏‎ Filium anni. Sunt qui distinguunt inter Filium anni & Filium anni sui, filium anni interpretantur, qui annum unum agit, nec minor, nec major. Filium vero anni sui, qui est in anno primo, licet eum nondum absolverit. Sed Aben Esra negat absque Cabala posse sciri quis sit filius anni sui, nam fieri potest, inquit, ut sit Vau addititium sive paragogicum, quale in ‎‏חיתו‏‎ & similibus.

303

Vid. Munster ad Levit. 22.

304

Hospinian. de Orig. fest. cap. 5.

305

Aben Ezra, Exod. 12.

306

R. David. in Radic. Hoc etiam colligi potest ex Pirk. Aboth. c. 5.

307

Talmud. tract. de paschate. c. 1. in initio.

308

‎‏חרוסת‏‎

309

Moses Kotsensis, fol. 118

310

Scalig. de emend. temp. l. 6. p. 272.

311

Maim. de fermento. c. 8. sect. 7.

312

Maimon. in ‎‏חמץ ומצה‏‎ c. 7. sect, 11.

313

Huius moris vestigia quædam sunt reperta in Roman. Flamine Diali. A. Gell. noct. Attic. lib. 10. c. 15.

314

Buxtorf. Synag. Judaic. c. 12. p. 317.

315

Scalig. de emend. Temp. in prolegom.

316

Buxtorf. Synag. c. 12. p. 325.

317

Vid. P. Fag. in Exod. 12.

318

Vid. P. Fag. ibid.

319

Maimon. in Korban Pesach c. 1. sec. 6.

320

‎‏אין מוקדם ומאוחר בתורה‏‎ Salom. Iarchi. in Gen. 6. 3.

321

Joseph. Antiq. l. 2. c. 5. p. 65.

322

Maimon. in Korban. Pesach c. 5. sect. 8, 9.

323

Seniores appellabant hunc diem, πρώτην τῶν σαββάτων. Lev. 23. 11.

324

Scalig. de emend. temp. l. 6.

325

Καὶ τότε λοιπὸν δημοσίᾳ ἔξεστι πᾶσι καὶ ἰδίᾳ θερίζειν, Joseph. Antiq. l. 3. c. 10.

326

Scalig. lib. 6. de emend. temp. p. 260.

327

Plin. l. 18. cap. 18. Illud ipsum confirmat Leo Afr. testis αὐτόπτης Descript. Afr. lib. 8. c. 4.

328

Jansen. Concord. cap. 73. Item Tollet. in Joan. 7. σκηνοπαγία, non σκηνοφαγία.

На страницу:
22 из 24