Su üzərində bahar

Su üzərində bahar

Rəfail Alı oğlu Tağızadə

© Rəfail Alı oğlu Tağızadə, 2020

ISBN 978-5-4498-3406-5

Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero

Təzadlı gecə

Haldan-hala düşən adamlar təkibu tənha gecəni yaşamaq çətin.Ömür səhnə deyil, gecələr pərdəçəkəsən sitəmin üstünə, dərdə.Dəyişər əhvalın mehsiz, küləksiz,dəlib keçər səni qızıl yel kimi.Tutar ürəyindən, dəyişər halın,ağarar bənizin qara tel kimi.Səhərə hələ bir uzun gecə var.Uzanar bu gecə zülmət dərətək,daşıyar yuxulu – ölü adamısəhər sahilinə yumşaq bərətək.Kiminin nəfəsi çatar səhərə,kimi qaranlıqda boğulub gedər.Kimi yuxularda gələr dünyaya —gecənin bətnindən doğulub gedər.Haldan-hala düşən adamlar təkibu tənha gecəni yaşamaq çətin.Ömür səhnə deyil, gecə də pərdəçəkəsən sitəmin üstünə, dərdə…07.07.2013

Darıxıram

Könlümə toran düşüb,içim dolu sualdı.Baxdım sınıq güzgüyə,Allah, bu hal nə haldı?Üzümdəki sevincigözümün yaşı yuyur.Sıraya dərd düzülsə,öndə ayrılıq durur.İçimdə olan yolunizinə düşəmmirəm.Dünyaya vurulmuşaməlimi üzəmmirəm.Məndən bezən tənhalıqbu gecə boğar məni.Könlünə insaf düşsətəzədən doğar məni.Hara gedim mən belə,kimin qapısın döyüm?Deyim ki, darıxıram,aç qapını, mən ölüm?!05.09.2014

Ağ bulud

Düşüb bu yolun ağına,baş alıb, çıxıb gedəsən.İzin də arxanca baxa,yox olub birdən itəsən.Gedəsən tamam uzağa,əlinə bir əl dəyməyə.Baxasan güldən savayı,gözünə bir göz dəyməyə.Nə qulaqda köhnə səda,nə ürəkdə köhnə xəta,nə də ki gözündə əda —özündən itib gedəsən.Ağ bulud ağlaya səni,tək günəş dağlaya səni.Gecənə ay boylana,göy dəniz saxlaya səni.Ləpələr silə izini,yuyasan özün-özünü.Düşüb dənizin bətninəbir təzə insan doğasan.27.12.2014

Bİr kəhər dayanıb Cıdır Düzündə

Bu atın yalını kim darayıb, kim?Darağı əlində gəzən kim imiş?Kimsəsiz yurdumun tənhalığında,külək nəvazişi məni bitirmiş.Mənim səhərimin üzü qaranlıq,günümün, ayımın işığı itib.Mənim kürəyimdə qamçı səsləri,boynumda üzəngi kölgəsi bitib.Sükutu qoynuna çəkən dərədəhəsrətin, kədərin izi üzündə.Köhnə tumarında sığalım itən,bir kəhər dayanıb Cıdır Düzündə.Bu yerin gözəli Qarabağ atı,gör neçə illərdi, kişnəmir, gülmür.Bu sınıq qollarım, topal əllərim,nə vaxtdı at yalı daraya bilmir.19.01.2014

Kİmsəsiz evlər

İlahi, bu evdə kim qalacaq, kim?

Bu evin yükünü kim qaldıracaq?

Çəkib öz içinə dərd havasını,

bu sönmüş ocağı kim yandıracaq?

Üşüyən sobada dərdli kösövlər,

qırılan, yarımçıq ömür kimidi.

Qaralmış divarı bağrına basan,

kövrək xatirələr kömür kimidi.

Sahibin axtaran bir qara xəyal

qulaq kəsilibdi yel sorağına.

Dikib gözlərini qəriblər kimi

bağlı qapıların lal dodağına.

Yiyəsiz evlər də adam kimidi,

bir ev də beləcə yetim qalacaq.

İsti nəfəslərə möhtac evlərin,

həsrətdən içini torlar alacaq.

İlahi, bu evdə kim qalacaq, kim

Sükutda boğulan zaman içində.

Dərdi özü boyda nəm çəkən evlər,

intizar içində, güman içində.

03.02.2014

Qoru mənİ

Bu gecə yuxumu ərşə çəkdirəndərdlər göy əskiyə bükəcək məni.Tutub öz əlimlə, dırnaqlarımla,hələ codlaşmamış barmaqlarımlaməni öz qanıma boyuyacaqdı.Sonra maddım-maddım baxıb üzüməbu dərdi taleyə bağlayacaqdı.Qanımı dondurub, səsimi kəsib,küyümü içimdə saxlayacaqdı.Arzular qurtarmır, güman yetişmir,uzanan əlimə ümman yetişmir.Sən məni dənizin üstünə çıxar,istərsən yeriyib gedim bu yerdən.Məni utandırma özüm-özümdən.Açın bu gecənin qapılarını.Udacam gecəni hava qarışıq,bu dəniz qarışıq, səma qarışıq,ulduzlar qarışıq, o ay qarışıq.İlahi, sən məni günahdan qoru,məni utandırma gecə yanında,bu dəniz yanında, o ay yanında,məni utandırma Onun yanında.…qoru bu gecəlik günahdan məni,qoru bu gecəlik qınaqdan məni.27.01.2015

Tamaşana gəlməyəcəyəm

Gəlməyəcəyəm tamaşana,gəlməyəcəyəm daha…Əllərim bir-birinisürətlə öpməyəcək.Səni axtaran baxışlar,pərdəni döyməyəcək.Ovcuma düşən ürək,bir daha gülməyəcək.Eşidilir ürəyinin çırpıntısı,duyulur üzünün qızartısı.Dəyişir sözlərin melodiyası.Dərd süzülür içimə acı-acı.Bir səs gəlir içəridən:çıx, çıx… günahkar tamaşaçı.Götürüb gedirəmbütün mənli, mənsiz günahları.İntizarda qoymayanımda oturan günahsız adamları.Həyəcanlanma daha.Gəlməyəcəyəm tamaşana.Gəlməyəcəyəm.Rahat bax!Rahat bax, bütün salona.13.05.2014

Çırpıntılar

Mən sənin qapını döyməyən poçtalyonam —dünyanın ən böyük günah sahibi.İztirab sahibi, o AH sahibi.Nə zəng çalınır,nə səsin eşidilir qapının kandarından.Bir sükut boylanır ortalıqdan.Mən sənin qapının önündən sakitcə ötən adamam,sanki yadam.Dünyanın ən böyük günah sahibisevgini öldürəndi.Hər gün… ötüb,sonra arxaya boylanıram,əlimdən uçmaq istəyən məktububərk-bərk tutub saxlayıram,əlindən tutan təki.Əlimdə məktub əsir,məktubda sözüm əsir —ayrılıq nəfəsimi kəsir.Ömür də ki tələsir.Döyülməyən qapı çırpınır,ürək çırpınır,məktub çırpınır,məhvərindən çıxanyerim, göyüm çırpınır.Bir də döyünən, tövşüyən zaman.Aman-aman!Küləyə qoşulub pəncərədən gələcəyəm, dayan.24.04.2014

Qəm havası

Bir ay doğaryorulan buludlar arasından.Bir ay doğarişıqlanar gecələr.Əllərimi, qollarımı görərəm,sənə gedən yollarımı görərəm.Qəribsəyən gecədəyolların yanağındantək ağlayan qəribingöz yaşını silərəm.Daş qolları qaldırıb oynayaramiçimdəki qəm havanın pəsinə,diksinərəm lal sükutun səsinə.Nə deyəsən,gecənin bir küncündəiçin-için oynayanbu Allah bəndəsinə?02.09.2017

Gecənİn sükutu

İşıqları o sönməyən tək evin

pəncərəsin bir göyərçin döyəcək,

dimdiyində gətirdiyi məktubun

hər sözündən sənin ətrin gələcək.

O ətirdən yuxu qalmaz gecədə.

O gecəni xatirələr alacaq.

O gecənin sükutunu pozacaq

adam gəlib düz önündə duracaq.

Gözlərinə dikiləcək iki göz.

Gözlərində o gözlərin öpüşü.

Lal divarlar yaddaşına köçürər,

pərdələrin izlədiyi görüşü.

Bu gecəyə lap ömrünü verərsən.

Yalvararsan qaranlığa ilk kərə.

Bir ismarış göndərərsən günəşə:

«Nə olar, sabah sən yuxula, yat» – deyə.

05.11.2016

Həsrət

Məni payız seçdi fəsil içində,

günümü xəzanlar hey tumarlayır.

Sənin əllərini göylər saxlayır,

mənim dizlərimi yer qamarlayır.

Sənsizlik hər gecə üşüdür məni,

donur öpüşlərin izi üzümdə.

Baxışım gözündə ağlayır sənin,

bir ağac göyərir köhnə izimdə.

Bir sazaq içimdən titrədir məni,

bahar istəyimi qəfil don vurur.

Havası sorulmuş bu boş qəfəsdə

həsrətin özünə təzə ev qurur.

Bu sənsiz dünyada nəyim var mənim?

Çəkilib gedirəm bu yer üzündən.

Nələr çəkdiyimi göydəki bilir.

«Ah!» yerin yeddinci qatından gəlir.

02.10.2016

Hüzn

Sаkit bir otаq istəyirəm…Çаyı dа özüm süzəmürəyim istəyəndə.Dəyib-dolаşmаyаlаrheç olmаsа bu günlük.Boşаldım ürəyimdəyаtıb qаlаn,pаs аtаn,məndən bezən, bezdirən,hərdən özün əzdirənsözləri bircə-bircədostum аğ vərəqlərə.Yüngülləşim o yükdən,içimdəki həbsdən,qаndаllаrdаn qurtаrım.

Tənhalığım

Bu payız havası üşüdür məni.Günlər də soyuyub aramız kimi —qolun qollarıma dəymir haçandı,əlim əllərinin intizarında.Yüz ildi, min ildi ayrı kimiyik.Nəfəsin isitmir üzümü daha,donub dodaqlarım, kəlmələr donub,baxışın üşüyür yanaqlarımda.Qapının zəngi də susur nə vaxtdı,hər addım səsinə diksinirəm mən.İçimdə bir zindan ağırlığı var,gecənin sən – yoxluq tənhalığında.12.10.2018

Su üzərində bahar

Könlünə yatmayanısahilə qovan dəniz.Gülü qoynuna alandəniz, könlün nə təmiz.Sevgilərin sadiqi,sənə gül gətirmişəm.Sən ismətli gəlinsən,üzünə tül sərmisən.Gülü görüb əllərindalğa-dalğa əsəcək.Gəlib üzümə baxıb,baxıb məni süzəcək.Pıçılda qulağıma,pıçılda duyulanı.Gəl danışaq; boşaldımiçimə yığılanı.08.07.2018

Yaşa belə

Hər şey,hər şeyboğur səni.İçindəki adam boğur,çölündəki adam boğur,havan boğur, hissin boğur.Aralıqda o vurnuxandüşüncələr nələr doğur?Bir sakitlik olacaqmıiçindəki, çölündəkibu savaşdan?Sual yağır yağış kimi.Ağacdakı yarpaqlar dabaxır sənə baxış kimi:Səni yoran ağrılaranə vaxtadək dözəcəksən?Bilirəm ki,əvvəl-axır bezəcəksən.Səni boğan o dərdləribir «ah» ilə çıxart getsin.Ötən ötsün, itən itsin.Öz-özünü sən boğmasankimsə səni boğa bilməz,səndən səni doğa bilməz.Yaşamaqçündoğ özündən təzə adam.Səni boğan aralıqdan,qovğalardanbirdəfəlik azad ol tam.«Yeni həyat,yeni adam —bundan sonragöy doğduğubir övladam».Ya da de ki:«bu dünyaya tamam yadam»,ya da çığır için boyu:«burax məni yolayrıcı,burax gedim.Mən də buyam».Ya da yaşa belə.Yaşa belə, dözənəcən,öz-özünü üzənəcən…30.05.2018

Qara xatİrə

Gecənin birində lap sübhə yaxın

qara xatirələr boğacaq məni.

Bu səsə, bu küyə dözməyən gecə

axırda özündən qovacaq məni.

Dərd də dərd gətirər, qazancıma bax.

İllər daş səbrimi alır əlimdən.

Bu gecə yuxuma girən xəyallar

gəlib bir iltizam alır dilimdən.

Sıxır ürəyimi qara xatirə,

ümidin yolları dardı, dar, Allah.

Bu qədər zamanı necə yaşadım?

Məndə bir ölünün səbri var, Allah.

16.10.2015

Götürüb gedİrəm sənİ özümlə

Götürüb gedirəm səni özümlə

gecənin ən sakit, gizlin yerinə.

Qıymaram mən sənə könlümdən başqa

bir baxış toxuna, yerin bilinə.

Mən səni köksümə sıxıb apardım,

Bürüdüm hissimin burulğanına.

Bir də görərsən ki, qaçıb üzümdən

dodağım qonubdu dodaqlarına.

İlahi, sən bunda cazibəyə bax!

Bu sevgi özümdən qoparır məni.

Bu xumar gecədə bədirlənən ay,

salıb işığına aparır məni.

02.09.2014

Harada qalmısan

Külək dağıdardı meşənin telin,

yarpaqlar gizlincə öpüşərdilər.

Sən baxıb üzümə gülümsəyərdin,

bilərdim, bilərdim, nə istəyərdin.

Arabir görünən aydan utanıb,

qoluma girərdin, üzüaşağı

gedərdik hardasa bir gizlin yerdə

dünyanın qəmindən uzaqlaşardıq…

Külək tellərini daraqlayardı,

külək məni yaman qabaqlayardı.

Mən səni köksümə sıxardım ki, bəs,

külək tellərini daraqlamasın,

yanımda o səni qucaqlamasın.

İndisə küləkdən yan qaçıram ki,

ötən günlərimi varaqlamasın,

çatıb məndən səni soraqlamasın.

Meşə həmin meşə, çəmən o çəmən.

Yenə yavaş-yavaş əsəcək külək.

Atılan püşklərin o tərs üzütək,

indi zamanımı günahkar bilək?!

O ay da gizlənib, yağacaq yağış.

Ağac görən kimə çətirin salmış?

Hardan yağdırıldı üstünə qarğış?

Sən harda qalmısan, a tənha qalmış?!

O axşam qaranlıq ayırdı bizi.

Qaranlıq gecədə işığa düşmüş

gözlərtək görmədik bir-birimizi.

Sən ayrı, mən ayrı, bu tək dünyada.

Harada qalmısan, indi harada?

1982

Sükutlu gecə

Göy üzü aram-aramulduzları qoparır.Qolun boynuna salıbbulud ayı aparır.Yuxumu itirmişəmbu darıxan gecədə.Əlin qoynuna qoyubmürgü vurur küçə də.Bu sükutlu gecədəo sevdiyin mahnınısənin təki oxuduməyilib ürəyimə.01.07.2016

Şam tut gecəmə

Gecəmin halsız vaxtınaözünü tez yetir, mələk.Qanadını sər üstüməsən ruh kəpənəkləritək.Aç evimin pəncərəsingecə baxışlar qaralır.Gecənin qəmini çıxart,gecə ömürlər daralır.Səsi alınmış gecəniniçində sənsiz bitərəm.Gözünü şam tut gecəmə,gecədə azıb itərəm.30.06.2017

Sükutun səsİ

Səni göymü apardısevmədiyin bu yerdən?Daha işığın gəlmirqaranlıq gecələrdən.Gecələr tam qaranlıq,gündüz sükut içində.Uçub, gedib səsin dədurnaların köçündə.Boğur yeri qaranlıq,boğur sükutun səsi.Boğur səni içindəayrılığın nəfəsi.25.08.2017

Göz yaşı

Səsində sözlər üşüyür,baxışında baxışlar.Axır, ovcuma axırgözlərindən yağışlar.Bu sükutun içindədöyür məni hıçqırıq,Cüt dodaqlar qapalı,hardan gəlir qışqırıq?Əlimdə əl danışır,gözlərində baxışlar.Əyil bir ocvuma bax.Barmağımız boğulur,…damcı-damcı yağışlar.31.07.2019

Narahat ruhlar

Böyük alim Rafiq Əliyevə

Kimsəsiz evlərin eyvanlarındankədərli, narahat ruhlar boylanır.Baxışlar kiminin tək üst-başına,mənim ətrafımı baxıb, yoxlayır.Küçələr, səkilər buraxmır məni,hər yerdə cüt, qoşa addım izləri.Addım izlərində maqnit gücü var,tutub ayağımdan saxlayır məni,bağlayır özünə, bağlayır məni,öldürüb, basdırıb, ağlayır məni…Bu yolda, bu yerdə qəbirlər artır,təsəlli söylənir, səbirlər artır…Bu gecə özümü harda basdırım?İçimdə özümə qəbir yerim yox,bu gecə dözüm yox, səbir yerim yox.Döşəmə daşları qəbirdi, Allah.Yanaşı uzanan, yanaşı yatan,tanımır bir-birin, nə sirdi, Allah?24.03.2013

Bu bİr tale havası

Ömrümüzə anbaangün çıxır,külək əsir,yağış yağır,qar yağır.İçimizdə həm sevinc,həm də bir ayrılıq var.Əlimizə gələnlər,əllərdə qalmır daha.Satılan ucuz olur,alınan min qat baha.Dərd durub özü gəlirüstümə aram-aram.Deyir: «Səninlə varam,mən səni unutmaram».Ömrümüzə anbaangün çıxır,külək əsir,yağış yağır,qar yağır.Qar yağır ağır, ağır.Bu bir tale havası.29.04.2015

Son səs

Alman faşistləri tərəfindən bombardman edilən bir binanın zirzəmisində həlak olan həyat yoldaşının

cəsədi önündə çarəsiz qalan yaşlı kişinin düşüncələri…

Polşa, 1944-cü il.

Bu ikilik – bir ömrüntükənən nəfəsidi.Müharibədə məhv olantaleyin son səsidi.Sən əbədi susursan,əlim-qolum quruyur.Ağlaya da bilmirəm,məni səndən alarlar,bayırda düşmən durur.İçimdən hey səs gəlir:«Bu yerdə səsini ud».Qaranlıq zirzəmidə,bu qorxular içindəulayır qara sükut.Hər şey uçdu, hər şey boş,sən yoxsan, … evimiz yox,sən yoxsan, həyatım bomboş.Qucağım yuyat yerin,yuyur səni göz yaşım,ay ömürlük sirdaşım.Son mənzilimiz üçünməzarı qazdırıram…Mən səni öz yerində —qəlbimdə basdırıram.15.06.2018

Son pərdə

İdeal insan yoxdu, onu heç vaxt özləmə,

heç də bu həyatdan yaxşı əsər gözləmə.

Hər kəs bir rol oynayır

özü bildiyi kimi.

Biz həyatda biri-birimizin

əksiklərini doldurmaqla məşğuluq.

Oxumadığım, rejissorunu görmədiyim əsərdə

sən məndən yaxşı aktyor olmağı gözləmə.

Komediya üçün nəzərdə tutulmuş tamaşanın

sonu faciə ilə bitir.

Səhnənin pərdəsi istənilən an bağlana bilir.

Son sözün ağzında,

son baxışın tavana zillənən gözümdə qalır.

Sonu faciəyə çevrilən bu həyat tamaşasında

sən məndən yaxşı aktyor olmağı gözləmə.

Mən faciə üçün yazılmış bir əsərdə

komik aktyor ola bilmərəm.

Pərdələr göz qapaqları kimi

tez-tez açılıb bağlanır.

Son pərdə gözləri qapamaq üçün sallanır.

Sən məndən yaxşı aktyor olmağı gözləmə.

Mən oxumadığım əsərdə

səhnəyə atılmış həvəskar aktyoram.

27.06.2018

Özgə şəhərdə

Özgə şəhərdə yaşamaq nə gözəl.

Özgə şəhərin gülləri də fərqli,

quşları da, ağacları da,

binaları da, adamları da…

Adam özünü və sevdiyini yaxşı tanıyır özgə şəhərdə.

Doğma şəhərin doğma küçələrindən,

sənə baxan pəncərələrdən, tanış adamlardan çəkinirsən,

sıxılırsan…

Özgə şəhərlərdə tək ay tanış, bulud tanış,

günəş tanış, yağış tanış, külək tanış, sən tanış…

Bir də bizi tək buraxmayan qaranlıq gecələr tanış.

Qarış bu şəhərin adamlarına, qaynayıb qarış.

Dodaqların bizi unutduğu, qulaqların sakit qaldığı

bu yerlər necə də gözəl.

Gizlində dediyimizi aşkarda deyəcəyik,

və bütün küçələri qol-boyun gəzəcəyik.

Hələ insanların gur olduğu yerlərdə şəkil də çəkdirəcəyik.

Sonra, uzandığımız çəmənlikdə, pilləkənlərdə

göyərçinlər yaxın gəlib qonacaq əllərimizə,

qumru quşları baxışlarıyla məktub göndərəcək məndən sənə.

Hər anımızı kadra alacağıq;

baxıb gülən gözlərimizi, heç unudulmayacaq o günlərimizi.

Əl-ələ tutub qaçacağıq meydan, küçə boyunca,

kefini çıxaracağıq bu günlərin doyunca.

Sevib sevildiyi qədərdi bir insan ömrü.

Boşaldığın, dolduğun, sənin sən olduğun,

gecəsi gündüzündən,

gündüzü gecəsindən uzun

özgə şəhərdə yaşamaq necə də gözəl.

Çox gözəl.

17.01.2018

Vətən bİtİr

Tarixini yazmayanıntaleyin özgələr yazar.Bir millətin taleyindəbu qədər dərdmi olar?Orda xeyli,burda bir az,sonra lap az,yenə xeyli…Torpaqları itirərək yol gəlirik.Bu yoldumu?Sonu varmı belə yolun???İl dolanır,əsr ötür,alammırıqitirilən,pay verilən torpaqları.Udammırıqbizi udan zamanları,bizdən qaçangümanları…Ölən ölür,itən itir.Yel aparır,sel aparır,il aparırizimizi.Bir ovucluq vətən qalıb,torpaq qalıbbabalardan miras bizə.Bizdən nələr qalar sizə?Bilən yoxdu.Yeriyirik addım-addım,keçmişlərə boylanırıq maddım-maddım.Yollar itir,inam itir,zaman bitir.Bizim olub əldən gedəndaha bir də bizim olmur.İtkilərin yeri dolmur.Görən nə vaxt oyanacaqbu şahsevən,yatan millət,yuxusunda batan millət?Olanları bilə-bilə,görə-görəbiz hələ dəyanımızdanötüb keçən,itib gedən«Gün gələcək» zamanları gözləyirik.Gələcəkmi bizim zaman?Kimsə bilmir.Heç kəs dinmir,hamı susurlal-kar kimi.Zaman ötür,güman itir,VƏTƏN bitir.14.06.2018

«Bu gün dənizin qurbanlıq gəmisiyəm…»

Bu gün dənizin qurbanlıq gəmisiyəm.Gecənin ölüm qonağı.Gündüzü oğurlanmış kimidi həyat.Rahatlıq yox, tənhalıqda.Cəmlər tək olur insanlar darıxanda.Qaranlıqda yollar bitmir ki, bitmir.Səhər açılmağa qorxur.Bir meh yox, sənə əl uzada.Hər şey «get-get» deyir,uzağı göstərərək.Nə var o yaxın uzaqlarda?Kimsə bilməz.Sükunət qoxuyur havası sovulmuş otaq.Kədərin dadı varmış,yoxluğun qoxusu.Quraqlıqdan balıq iyi gəlir,dənizdən yarpaq ətri.08.09.2019

Boş şəhər

Bu şəhər, küçələr yenə də bomboş.

Yorğun ayağını sürüyür səki.

Süpürür şəhərdən xatirələri

saralıb tökülən yarpaqlar təki.

Bu şəhər, küçələr yenə də bomboş.

Daha inanmıram bu şəhər dola.

Bu doğma şəhərdə qəribəm, Allah,

məni də özü ilə aparan ola.

Bu şəhər, küçələr yenə də bomboş.

Qaçıb bu şəhərin əlvan bənizi,

dənizə uzanan küçələriylə,

bu şəhər boğmağa aparır bizi.

29.06.2016

Dənizdə toy

Sənin gəlişini görən ləpələr,

önünə yüyürər, arxanca qaçar.

Sonra ayağından, izindən öpər,

əyilsən üzündən, gözündən öpər.

Sonra qulağına nəsə pıçıldar,

yanağın allanar, gözün parıldar.

Səni öz yanında saxlasın deyə,

gəlib izlərini yuyub aparar.

Sən də bu sevincin sədalarında,

ləpə paltarında gəlin olarsan.

Bu gecə toyuna gələn balıqlar,

düzülər boy-boya şahidlər kimi.

Sonra bir gecəlik hey sevişərlər —

atılıb düşərlər, alqış deyərlər.

Külək də «Mendelson marşı”nı çalar.

Bu gecə dalğalar dəniz toyunda

ləpəylə ilk dəfə bir vals oynayar.

Ay da olanları göyə yollayar.

Bu gecə bir ülvi sevgi gecəsi,

dəniz qucağında bir eşq nəşəsi.

28.11.2016

Gəl gedək dənİzə

Gəl gedək, dəniz gözlüm,gedək burdan uzağa.Gedək biz olan yerə,gedək, bizim dənizə…Qovuşsun dəniz dənizə;baxım alyanaq bənizə,baxım mən gözə – dənizə.Tellərini meh oynatsın,ləpələr yusun izini.Bu gün yenə gül açmısan,qoy, dəniz görsün üzünü.…Bu nə görüş, bu nə yanğı,hardan gəldi bu dərd, ağrı?İki sevgi arasındaod oluram, su oluram —səni dənizə qısqanıram,mən dənizi qısqanıram.01.09.2016

Dənİztək

Səni dəniz təki qucaqlayaydım,

səni dəniz təki öpə biləydim.

Səni dalğalartək alıb qoynuma,

səni ləpələrtək sığallayaydım.

Nə ay görə bizi, nə günəş baxa,

çəkilək dənizin sərinliyinə,

çəkilək dənizin dərinliyinə.

Bir özgə baxış da səni görməsin,

bir özgə çağırış da sənə gəlməsin.

Gəl gedək, gəl, gedək biz olan yerə,

özümü dəniztək göstərim sənə.

10.09.2017

«Dəniz də qadın kimidi…»

Dəniz də qadın kimidi.Adamı özünə çəkir:sevdikcə sevmək istəyirsən,getdikcə getmək istəyirsən;ayrıla bilmirsən,qoynuna sığınmaq istəyirsən.* * *Qısqanıram dənizi.Qısqanıram səni mən —gündüzlər günəşə,gecələr aya.Sən mənim dənizimsən,dəniz gözlüm.* * *Bu qız gözlərimdə dəniz kimidi,özündə min il də saxlayar məni.Dözməyib ayrılıq dərdinə hərdəndəniz sinəsinə bağlayar məni.* * *Sən ki bir dəniz kimisən.

Sənİn özəl şəhərİn

Sənə bir şəhər salım.Yeni; iki nəfərlik.Uzunu bir yol boyu,eni iki nəfərlik.Qızılgülün ətriylədolan bir evim olsun,ruhumuzu oxşayano evim, evin olsun.Evinin pəncərəsibizim dənizə baxsın.Gündüz günəş, gecə aysüzülüb evə axsın.Dalğalar lay-lay desingecə sənin yuxuna.Ləpə özü gələcəkhər gün səhər qoxuna.Sənə bir şəhər salım.Yeni; iki nəfərlik.Uzunu bir yol boyu,eni iki nəfərlik.22.01.2014

Yenə

Yenə bir öpüşün yeri göynədi,

alışıb od tutan yanaqlarında.

Bir həsrət özünə yer tapa bilmir,

titrəyən, səyriyən dodaqlarımda.

Təzə qanad açıb uçan bu qızın

könlünə bu gecə «soyuq”mu dəydi?

Yoxsa ki dənizdən əsən küləklər

o kövrək hislərin qanadın əydi?

Harada gizlətdin, haraya atdın,

xəyali gecənin naxışlarını?

Dəli küləklər də qopara bilmir

yollara dikilən baxışlarını.

Küskün baxışları yollardan yığıb,

qoynuna sığınan qollardan çıxıb,

alıb əllərimə yanaqlarını,

alıb dodağıma dodaqlarını

səni o gecədən qoparacağam,

səni öz gecəmə aparacağam.

Necə qıydın, İlahİ

Necə qıydın, İlahi,

necə qıydın gözələ?

Üzünə qırış saldın,

saçlarına dən saldın.

Necə qıydın, İlahi,

necə qıydın gözələ?

Hər qırışı görüncə

ürəyimə xal düşür.

Səbrim bir tikə olur,

köksümə ləkə düşür.

Qəribə bir kölgə var

qürub saçan üzündə,

dünya sönür gözümdə.

Necə qıydın, İlahi,

necə qıydın gözələ?

Bilirsən necə qorxur?

Dözə bilmir bu «dərdə».

Qorxur gözəllik bitə,

düşüb gözündən itə.

Güzgü əlində sınar,

hər kəs gözəli qınar.

Mənim gözlərimdəki

gözəllik itən deyil,

qurtaran, bitən deyil.

Bir onu bilirəm ki,

itməz onda gözəllik.

Yaş üstünə yaş gələr,

bitməz onda gözəllik.

İçindəki gözəllik,

bir az da üzə çıxar.

Üzü, gözü nurlanar,

daha da gözəl olar.

Gözlərim alovlanar,

baxışım sığallanar…

O, mənimtək düşünmür,

düşünmür eyyy, İlahi!

Qadınlar ayrı cürdü…

Qadın incidi, dürdü…

Görəsən mənim qədər

dərdini çəkən varmı

yerdəki mələklərin?

04.05.2016

Günah

Üzəcək tərəddüd, üzəcək səni,

o kövrək ürəyin tab etməz buna.

O hisslər, duyğular bir etirafdı,

üzünü min kərə çəksən də yana.

Sənin etdiklərin günahdı, günah.

Sənin etdiklərin özünə qəsdi.

Çırpınıb üstümə yüyürən ürək

sinəndə car çəkir: «dözdüyüm bəsdi».

Sən niyə qənimsən özün-özünə.

Fikirlər hissini boğur hər gecə.

Hey dolub-boşalan, dəyişən halın

o kövrək qəlbini yaşatsın necə?

Hər gülü anlayan, çiçəyi duyan

özünü duymurmu? İnanmaq çətin.

Əlimdə gizlənən titrək əllərin

söyləyir: «yanmaq da, danmaq da çətin».

19.04.2014

Yuxusuz gecələr

Daha gecələrin yuxusu qaçıb.

Daha yuxular da şipşirin gəlmir.

Gecənin halını kim qaçırıb, kim?

Bu halsız gecələr özünə gəlmir.

Dəniz qaranlığı alıb qoynuna,

sahilin dərdini ləpələr çəkir.

Bulud arxasında gizlənib ay da,

gündüzün dərdini gecələr çəkir.

Bu gecə meh də yox, yatan ağacda

yarpaqlar boynunu budağa dikib.

Girmişəm gecənin dərə bətninə,

görürəm bir qızın yuxusu itib.

28.01.2016

Sevgİnİn səsİ

Hamıdan sakitdim, saf bir oğlandım.

Başımı aşağı salıb gəzərdim.

Günəşin altında qaralanacan,

günü saatlara düzüb bəzərdim.

Məni aya bölüb böyüdən ilin,

oxşar günlərində heç darıxmadım.

Düşüncəm yerində, ağlım yerində,

sözümdə bir kərə heç karıxmadım.

Sevincli gündüzün, xoş axşamların

günəşi nə gözəl, ayı nə gözəl.

Qayğıdan çox uzaq uşaq çağların

yağışı, payızı, yayı nə gözəl.

Elə ki sən gəldin… hər şey dəyişdi.

Dəyişdi zaman da, dəyişdi an da.