Кит… Китмә!…

«Кит... Китмә!» — тормыш, мәхәббәт һәм үлем чигендә барган серле, тетрәндергеч һәм фәлсәфи драматик әсәр. Сәхнәдә — яшьләр, туйга әзерлек, гаилә көткән шатлык… Ләкин гап-гади көнне тетрәндергеч вакыйга өзә — геройларның арасына Үлем үзе килеп керә. Ул гади үлем түгел: хатын-кыз кыяфәтендә, җанлы, әмма салкын, матур, әмма кырыс. Мистика, фантастика һәм көнкүреш драмасы кушылып, әсәрне көтелмәгән борылышларга илтә. Йолдыз белән Алтайның мәхәббәте сынау аша үтә: кемне сайлар Йолдыз — тормышнымы, әллә мәңгелек тынлыкны? Үлемне җиңеп буламы, мәхәббәт бар нәрсәдән көчлерәкме? Тамашачы бу пьесада көлү белән елауның, яшәү белән үлемнең, яктылык белән караңгылыкның чиген күрәчәк. «Кит... Китмә!» — күңелләрне тетрәндерә, уйландыра, һәм йөрәк түренә үтеп керә торган әсәр.