Adamlar və talelər

Ələviyyə Babayevanın “Adamlar və talelər” romanı iki hissədən ibarətdir. Həmin əsər haqqında müəllif özü demişdir ki, “məni çoxdan bəri köhnəliklə yeniliyin burulğanında yetişən nəsil haqqında, müharibənin ağırlığını görmüş, enişli-yoxuşlu həyat yolunda yaxınını, sevilmisini, dostunu itirmiş, ancaq ürəyindəki inani hissləri – xeyirxahlığı, məhəbbəti, sədaqəti mərdanə qoruyub saxlayan müasirlərim haqqında əsər yaratmaq düşündürürdü. Deyirlər hər əsər az-çox öz müəllifinin tərcümeyi-halıdır. Bu fikrə şərikəm. “Adamlar və talelər” romanı şübhəsiz mənim tərcümeyi-halım deyil. Lakin hər halda bu mənim yaşıdlarımın hər birinin həyatı ola bilər”. Əsərin qəhrəmanları kimlərdir? Alim-həkimlər, incəsənətə xidmət edənlər, jurnalistlər. bu adamlar çiyin-çiyinə yaşasalar və yanaşı addımlasalar da insani keyfiyyətləri etibarı ilə biri-birlərindən tamam seçilirlər. Bir sözlə, “hamı iki ayağı üstündə gəzir, ancaq hərənin özünəməxsus yerişi var”. Əsərdə bir fikir qırmızı xətlə keçir: istər alim, istər sənətkar, istər xəstə baxıcısı ol, əgər sən qürurla səslənən insan adını layiqincə daşıya bilmirsənsə – heç bir şey deyilsən! – “Ən çətini insan olmaqdır”